Sociale hervormingen - pagina 231

221

de Bank van oordeel is, dat die persoon verzekeringsplichtig is. Zoolang niet uitgemaakt is, dat de opvatting van de Bank de juiste is, zal het gemeentebestuur niemand aanwijzen tot het vervullen van verplichtingen, die het meent dat niet bestaan.

Voor groote werkgevers kan het zeer moeilijk, soms Art. 97. onmogelijk zijn zelf bijv. zegels te plakken voor hunne werklieden; de directeuren eener spoorwegmaatschappij, die ingevolge art. 94 als werkgevers beschouwd worden, kunnen niet zegels plakken voor de werklieden in dienst der maatschappij. De werkgever moet dus de bevoegdheid hebben een persoon, in de onderneming werkzaam, te belasten met de vervulling der hem opgelegde verplichtingen, maar behoort dan ook niet strafbaar te zijn, indien deze buiten zijn voorkennis een verzuim pleegt en niet blijkt dat hij dit voorkomen kon (art. 128.) Aangewezen behoort te worden een persoon, van wien verwacht mag worden dat hij zorg zal dragen voor het nakomen der aan den werkgever opgelegde verplichtingen biedt de aangewezene naar het oordeel van den bevoegden ambtenaar geen waarborgen daarvoor aan, dan neemt deze geen genoegen met den aangewezene. In Duitschland wordt goedkeuring van de aanwijzing niet gevorderd; daar staat echter tegenover, dat de werkgever bij verzuim door den aangewezene begaan gestraft kan worden, indien hij een persoon aanwees van wien te voorzien was, dat hij de verplichtingen aan den werkgever opgelegd niet behoorlijk vervullen zou (i). De bevoegdheid wordt gegeven uitsluitend ten aanzien van werklieden in een onderneming of een inrichting werkzaam ten aanzien van dienstboden en dergelijke personen, voor zoover deze niet in een onderneming of een inrichting werkzaam zijn, bestaat er geen voldoende grond om toe te laten, dat de werkgever een ander in zijn plaats stelle. Heeft een particulier een boerderij, dan kan hij iemand aanwijzen om voor het personeel aldaar werkzaam de premiën te betalen enz. Geldt het een buitenverblijf, dan moet hij zelf zorgen voor de betaling der premiën voor het dienstpersoneel, ook gedurende den tijd dat hij niet zelf het buitenverblijf bewoont het staat hem natuurlijk vrij een ander daarmede te belasten, maar hij en niet de aangewezene is strafbaar, indien deze niet zorgt voor de betaling der premie. In het afgetrokkene zou het wellicht aanbeveling verdienen ook voor dergelijke gevallen de bevoegdheid te geven een vervanger aan te wijzen, doch het is moeilijk een grens te trekken laat men den eigenaar van een buitenverblijf toe zich te onttrekken aan de aansprakelijkheid voor het betalen der premiën voor zijn dienstpersoneel, dan zouden andere afwijkingen van den regel moeilijk uit kunnen blijven. Practisch levert de voorgestelde regeling geen bezwaar ;

;

;

;

(i) zie

§

ook

177 der wet van 1899 en aant. 2 van VON Woedtke op § 176 dier wet; 4 op § 144 der wet 1889, uitgave BossE en voN Woedtke.

aant.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen