Om de oude wereldzee - pagina 492

SPANJE.

452

ten antwoord, dat ik eerst mijn paspoort moest vertoonen,

ik

kwam

dag daarop

naar van eergisteren weer, en die herhaalde dat

verklaring,

Den

ik met mijn paspoort, maar toen was er de ambte-

brief voor mij was.

er geen

hoog en

bij

bij

laag zijn

Op mijn verzoek was

toen onze Gezant, Jhr. Testas, zoo vriendelijk den brief voor mij te

gaan opvragen, maar ook hem werd gezegd dat er niets was. Doch zie, toen ik twee dagen later weer kwam, was de andere ambtenaar weer in dienst, die mij nogmaals zei dat er een aangeteekende brief voor mij lag,

en toen eindelijk werd de lang verbeide brief mij ter En zoo iets kon plaats hebben op het hoofdpostkantoor

hand gesteld. van heel Spanje, op het bureau te Madrid. Toch hindert dit het volk niet. Het is er aan gewend. Die slapheid is in Spanje een tweede natuur geworden. Men is zelf zoo. Maar de vonk smeult onder de asch. Bij

de

corrida

volk één vuur en vlam, volgt technisch

ditzelfde

is

heel den kampstrijd in al zijn onderdeelen,

en

in

leeft

alles

is

van

in Spanje zoo brutaal en driest

hand

de vaste

op de hoogte

Een combinatie van twee schijnbaar tegen-

mêe.

strijdige eigenschappen, die het tevens verklaren

ontbreekt

alles

om

kan optreden.

hoe het anarchisme

Bij

het gouvernement

het tegen te staan, en in het volk

woelt de passie die met het menschelijk leven speelt.

Van Madrid begaf

ik

mij

naar Toledo, den machtigen voorpost,

dien het Christelijk Spanje tegen het Sarraceensche Zuiden het eerst

Het ligt 76 K.M. ten Zuiden van Madrid en was reeds onder de Romeiaen een plaats van beteekenis. Zij noemden het Toletum. De Mooren veroverden het op de West-Goten, noemden het Tolaitala en vestigden er een Emir. Het groeide toen aan tot een stad van 200,000 inwoners. De inwoners die zij er gevonden hadden, werden al spoedig Mogaraben. Er werd niet anders meer dan Arabisch vooruitschoof.

gesproken. Moskee verrees na Moskee, en onder de hoede der Sarra-

cenen wisten ook de Joden een zeer invloedrijke positie te winnen. In

1057

is

het toen door Alfonsus VI van Castilië hernomen, maar

het Moorsche leven hield er stand.

Er werd

niet gedacht aan ver-

volging, en tot in 1581 bleef het Arabisch er de taal van het volk.

In dit jaar eindelijk werd het spreken in het Arabisch decreet

ve^Doden.

In

dien

tusschentijd

bij

Koninklijk

had het Kerkelijk bestuur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen