Om de oude wereldzee - pagina 514

HET HEILIGE LAND.

484

maar af." De Bab zelf werd met zijn eersten apostel Moella Mohammed Aly naar Teheran gevoerd daar met een keten om zijn hals door ;

de straten gesleurd, en eindelijk

om beu

compagnie soldaten

liet

muur van

door, van den

oksels

men

beide,

met een koord onder de met last aan een

het lort afglijden,

zoo hangende te fusileeren.

Toen ge-

beurde dit wonderlijke, dat het compagnievuur den apostel doodde,

maar dat het koord waaraan de Bab hing, werd stukgeschoten, zoodat neergleed, en heelhuids ontkwam. Heel liet volk wilde toen voor hem partij kiezen, maar een officier achterhaalde hem in een wachthuis, waarin hij gevlucht was en maakte hem daar met zijn

hij

Banger vervolging

sabel af

kwam

nog

in 1853, toen in

Teheran

zelf

Babisten onder de hoogste ambtenaren tegen den

een complot van

Shah ontdekt was. Toen werd niets gespaard en poogde men alles uit te moorden. Maar ook nu bleef de geestesmoed der Babisten onverwinlijk, en toen ze, tot vrouwen en kindere q toe, met het koord om den hals naar het schavot werden gesleept, zongen ze met luider stem: ,,VVe waren, we komen van God en gaan stervend naar God toe". Vraagt men nu wat de nieuwe

wondere

geestdrift

deed

de Bab er zich

heeft

geschriften

ontgloeien,

op toegelegd,

die

hij

en ten

uitgaf,

Dit

eerst

laatste

Arabisch,

volgen

men

religie

zijn

in

een reeks

,,

het

leste

vindt

om

Zelf

een

in

in

in

dan staat men verbaasd.

commentaar op de Soerat Josepk, Uiteenzetting" beteekent de Bi/i/an, wat

tocht naar Mekka, toen

en

de Babisten in zoo

Eerst in een Verhaal van zijn pelgrims-

neer te leggen.

maar daarna vooral

religie was, die

o. a.

deed

toen

door

herzien

zijn

in

„Bopk d

het

Perzisch

r orcUnantiën.^'

in Fransche vertaling afgedrukt achter

de Gohineaiis, Les religions et les plnlosopldes de ï Asie Centrale," 2e ed.

was toen nog slechts 27 jaar oud, en zijn stijl is meer de geschriften zijner apostelen, vooral zóó „Het Boek des Lichts" van een apostel, die den titel „Eeuwige Hoogheid" droeg, en niet minder een dito geschrift van een apostehn Djennab Moteherreh, zijn denkbeelden ingang deden vinden. Ook 1866.

Hij

duister,

dat

Paris

veel

andere geleerden van geschriften

schreven eindeloos, en deze Babistische

gingen heel het land door en ver over de grenzen.

die litteratuur

nu

In

zweeft op den achtergrond steeds de pantheïstische

God uitgevloeid in dien uitgevloeiden het gebrekkig omdat het niet God zelf meer is; vanhier alle

emanatie-leer. Al staat is

zijn secte

wat

is,

is

uit

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen