De leer der Verbonden - pagina 152

142

Daar valt niet aan te verbloemen of te bemantelen, en alle bedekking van voorzichtige uitdrukking baat hier niet en is tot niets nut. Al zegt ge dat de keten der genade tien duizend schalmen heeft, en dat er van die tien duizend negen duizend negenhonderd negen en negentig schalmen aan God hangen, en hoogstens één enkel schalmpje aan 's menschen kiezenden wil, dat baat niet en helpt niet en daarmee staat ge voor het beginsel der quaestie eigenlijk precies gelijk met Pelagius, die den mensch meer dan de helft liet dragen. En of ge dit nu al nog zoo plooit en inkleedt of ook verheven zoekt te maken door te wijzen op de alomtegenwoordige, altijd presente en nooit wegdenkbare inwerking van den Geest der heiligheden Gods, ook dat brengt u geen stap verder, want hoe ge het scherp van het mes ook met fluweel en zijde omwoelt, zal dat mes werken, dan moet het toch snijden; en indien ge nu, op dat kritieke moment, waarop het mes, ten doode of ten leven, in de ziel gaat, vol blijft houden: „Dat is nu 's menschen keus!"' welnu dan doet al die omwoelde zijde er ook niets toe, en schaart ge u, willens of onwillens, toch aan de zijde van Genadeverbond bestrijden. Werkverbond had het Gode beliefd de zaak in 's menschen de beslissing te laten aankomen op 's menschen welkeus te stellen behagen; en de uitkomst te laten afhangen van 's menschen wil en voornemen; maar hier bij het Genadeverbond heeft het den Heilige goed gedacht, deze verhouding nu juist vlak in haar tegendeel om te keeren, en de zaak te houden in zijn eigen keus of kiezing; de beslissing op zijn eigen welbehagen te laten aankomen, en de uitkomst van 2;^;^ eigen wil en voornemen te laten afhangen. Zoo ge dit niet kloekweg en openlijk erkent, is het Genadeverbond hen,

die het

Bij het

;

een

beker

wijns

zonder geur geworden, een tak zonder vrucht, een

robijn zonder glans, een medicijn zonder genezende werking.

Licht dat er uit, en uit het Genadeverbond is alle pit weg. Goed, zegt de wereld dan, op dien voet wil ook ik met u over het Genadeverbond onderhandelen. Gij kunt en moogt dan zooveel naar den kant van het heilige trekken als u goed dunkt, mits dat ééne maar blijve vaststaan, dat het allerlaatste, allerfijnste en bijna onmerkbare spilletje, dat dit blijft staan in de macht van mijn wilskeus. Een Genadeverbond, waar dat ééne element van de onwederstandelijkheid der genade uit is genomen, zie, dat is zouteloos zout; dat demoraliseert; dat troost niet, maar verontrust; dat doet geen goed, maar eer kwaad. Dan komt ge met een ideale, verheven deugdspredi-

king nog verder.

komt het dan ook, dat de kerken, die in verschillende dorpen, in dat ééne punt toegevende, van haar vastigheid afkwamen, al dieper en dieper gezonken zijn in smaad en machteloosheid. Dat de predikers, die ook in onze dagen in dat ééne punt afwijken, geen banden aan Gods volk kunnen krijgen. En dat elk Vandaar

steden

en

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen