Dat de genade particulier is - pagina 123

;

113 Vraagt men voorts hoe de Zoon des menschen deze particuliere genadeopenbaring met de verhouding tusschen Israël en de volken in verband bracht, dan zal ons ook hierbij blijken, dat elk verschil tusschen Jezus' prediking en de openbaring des Ouden Verbonds puur denkbeeldig is. Er kan toch geen verschil van gevoelen over bestaan, of Jezus is begonnen met in den strengsten zin den scheidsmuur te erkennen die tusschen Israël en de volken was opgericht; met dien verstande, dat het heil tot Israël besloten bleef, en slechts voor zeer enkelen uit de volken, en dan nog slechts door aansluiting aan Israël, bestemd bleek tot aan den tijd dat het voorhangsel scheuren zou, en alsdan de stroom des heils naar alle volken zou uitvloeien. Hoe streng Jezus de omtuining van Israël opvatte, blijkt best uit den last, dien hij aan zijn jongeren bij de eerste uitzending meegaf: „Gij zult niet heengaan op den weg der heidenen, en gij zult niet ingaan in eenige stad der Samaritanen; maar gaat veelmeer heen naar de verloren schapen van het huis Israëls" (Matth. 10 5, 6). Als ook uit zijn bekende verklaring tot de Cananeesche vrouw: „Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls; het is mij niet geoorloofd het hrood der kinderen te nemen en den hondekens voor te werpen" (Matth. 15 34, 26). Zóó ook echter dat Jezus, evenals de Profeten, in dat Israël de geestelijke kern van de onheilige massa nogmaals zeer scherp onderscheidt. Met tot gansch Israël, maar alleen tot de „verloren schapen van het huis Israëls" is hij gezonden. Hij zoekt niet de „negen en negentig rechtvaardigen", maar alleen „den verloren eenling". Zijn woord bedoelt onder Israël „alleen de zonen des vredes"; „de kinderen des Koninkrijks" niet de verstandigen en wijzen, maar „de kinderkens"; niet de rijke genoodigden, maar de armen, blinden en kreupelen; „het volk dat de wet niet kent"; de „zondaren" die met de tollenaren leven; „de gebondenen en gebrokenen van hart" (Matth. 4 19). Juist hierin schuilt dan ook de mogelijkheid, waarom enkelen uit de heidenwereld door aansluiting aan Israël, tot Israëls heil kunnen doordringen. Denk slechts aan de Cananeesche. „o. Vrouwe, groot is uw geloof, u geschiede gelijk gij wilt!"; aan dat sterke woord: „Ik hel) zelfs in Israël zoo groot een geloof niet gevonden"; aan dat „Velen zullen komen van Oosten en Westen en met Abraham, Isaak en Jacob aanzitten in het Koninkrijk Gods" (Matth. 8 11); aan de verwijzing naar Sarepta's weduwe en Naamans genezing; aan de redding van den melaatschen Samaritaan; aan de bewoners der „heggen en stegen" die, opdat het huis van den koning vol zou worden, met de „armen en blinden der stad", na de uitsluiting der „rijken" worden binnengelaten (Luc. 14 23). :

:

;

:

:

:

Maar IV

bij

dien voorioopigen toestand

blijft

het niet. 8

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen