De leer der Verbonden - pagina 54

44 wet; maar indien de man gestorven is, zoo is zij vrijgemaakt van de wet des mans." Maar dit is niet zoo. Gods Verbond is eeuwig. Zelfs, om er dit ter voorkoming van misverstand nu reeds bij te voegen, wat het was, en is zelfs het „Yerbond der werken" is en zal zijn, wel van onze zij ontoepasselijk gemaakt, maar nooit van Gods zijde „dat als hij het tweede (Verbond) vernietigd. En wat de Apostel zegt dan doelt dit volstrekt niet op het Verhij het eerste opheft", stelt, bond der werken, maar alleen op de „bedeeling der schaduwen" onder Israël, die vanzelf moest wegvallen, toen de Vervuiler der :

profetie

kwam.

Let er dus wel op, dat ge u hier nooit van af laat brengen „Gods Verbond is een eeuwig Verbond." Hij is volstrekt niet die passende en metende God, die naar veler voorstelling het eerst eens met een Werkverbond beproeft, en als dat niet gaat, het eens met een Genadeverbond waagt. Ze beleedigen de eere Gods, die alzoo van den Jehovah der Verbonden spreken; en een iegelijk, wien de eere Gods op de wel doen, met deze ergerlijke en in den zal ziel werd gebonden, grond goddelooze denkbeelden omtrent het Wezen en werken Gods uit zijn eigen ziel uit te bannen, en op anderer lippen, zonder onderlaten, te bestrijden. Gods eigenschappen en deugden zijn geen speelgoed. Het zijn de krachten des hemels, de glansen van zijn Wezen, de stralen van zijn heilig Licht. En elke voorstelling van den weg des heils, hoe roerend en aandoenlijk en wegsleepend ook, die aan deze eigenschappen, vooral aan de Wezenseigenschappen Gods te kort doet, is een gansch zondige dwaling, die men niet mag laten gewor-, den, maar die weersproken dient en weerstaan. Onder die Wezenseigenschappen nu staat de Onveranderlijkheid Gods bovenaan, en het daarom dat we er zulk een sterken nadruk op leggen, dat toch is niemand de Verbondssluiting voor een „naar omstandigheden uitgedacht expediënt" houde, maar erkenne dat ze gegrond is in Gods eigen Wezen; en zoo óók, dat niemand er slechts een tijdelijk hulpmiddel in zie, maar dankbaar belijde, toestemme en er den troost van indrinke, dat Gods Verbond eeuwig is. Maar zijt ge daarvan eenmaal diep doordrongen, dan zult ge ook terstond inzien hoe hieruit onmiddellijk volgt, dat het Verbond Gods altijd „met u en uwen zade^' moet zijn. Hij toch blijft, waar de geslachten komen en gaan. Hij is eeuwig dezelfde, wat ook verschijnt, om te verdwijnen. „Als een kleed zal het al verouden, niets kan hier zijn stand behouden, maar hoe het alles om moog keeren, Gij blijft staande, o Heer der heeren!" De tegenstelling, die David, uit eio;en zielservaring aldus uitsprak: „Mijne dagen zijn als een afgaande schaduw en ik verdor als gras, maar Gij, Heere, blijft in eeuwigheid en uwe gedachtenis is van geslachte tot geslachte." Zoo spreekt de Schrift zelf het uit, dat het eeuwig zijn aan Gods zijde het overgaan van „geslachte op geslachte" aan 's menschen zijde veronderstelt. En :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen