De leer der Verbonden - pagina 82
n mishandelde leerstuk van de erfzonde, waar niet ernstig genoeg de aandacht op kan gevestigd worden. Yan modern-orthodoxe zijde namelijk erkent men nog wel, dat er een erfzonde is, maar laat die bijna geheel in een erfsmet opgaan. Bij maniere zooals wij, helaas, telkens het droeve feit waarnemen, dat kinderen van teringzieke ouders zei ven vaak teringziek zijn, zoo stellen zij zich voor dat dus ook uit den zondigen Adam zondig kroost geboren is; t. w. door overgang van besmetting. Hiertegen nu zijn onze vaderen steeds met kracht en macht opgekomen, omreden, dat door deze valsche en gansch ongeschikte voorstelling van drie kanten tegelijk de waarheid werd te na
gekomen. En dat wel: a. omdat dusdoende de zonde tot een soort stoffelijke smet wordt gemaakt. Tot iets dat als een stofdeeltje, of als een qualiteit van het bloed, uit de moeder op het kind zou kunnen overgaan. Een redeneering waardoor de zonde tot een eigen zelfstandigheid wordt gemaakt, en dus een voorstelling die ons lijnrecht weer in de armen van het oude Manichaeïsme voert. Is nu de zonde een stoffelijk iets, of althans een op zichzelf bestaande zelfstandigheid, dan volgt hieruit dat ook de oorsprong hiervan iets reëels, op zich zelf bestaands moet wezen. In strijd waarmee de leeraars onzer kerk steeds door den Heiligen Geest zijn onderwezen, dat de zonde een ontstentenis van het goede, en dus, hoezeer ook positief in haar werkingen, in haar wezen slechts een negatie is. Omdat door zulk een voorstelling „de schepping van eiken h. mensch door God"" wordt geloochend. Bij het ontstaan van een kind in zijns moeders schoot doet zich namelijk de vraag voor: „Ontstaat de ziel, het wezen, de persoon van dit kind uit zijn ouders of wel door schepping van Godswege ? Die het eerste staande hielden noemde men traducianers, wat beduidt advocaten van den overgang, omdat zij uit de ziel van vader en moeder een geteelde ziel lieten overgaan in het ontvangen schepsel. Maar de gereformeerde kerken, terecht inziende en erkennende, dat dit op puur Deïsme uitliep en met de Majesteit Gods onbestaanbaar was, hebben deze ongerijmde voorstelling steeds hardnekkig bestreden, en daarentegen de volken van Europa in Jezus' naam onderwezen, dat de geboorte van eens menschen persoon of wezen door creatie ofte schepping ging. Eeden waarom men deze ware belijdenis het „Schepping ssiu.nA.^\\n.i'' of het Creatianisme heeft genoemd. Slaat men nu echter den weg in dien deze loochenaars van het Werkverbond betreden, en onderwijst men de lieden, dat de erfzonde door smet overgaat, dan, het spreekt vanzelf, is ook de „schepping Gods van elke ziel" geloochend, en het valsche deïstische Traducianisme, door deze nieuwe „advocaten van den overgang" weer :
in eere gebracht.
En moet,
c.
omdat men
om
deze
er
dan wel consequent met Dr. Doedes toe komen voor te stellen als zonder schuld. Deze
erfzonde
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1909
Abraham Kuyper Collection | 242 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1909
Abraham Kuyper Collection | 242 Pagina's