Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 78

78

LOCUS DE PROVIDENTIA. Aan

van

voorgaande voegen we nu

het

„natuurwetten"

en

dat

Hebreeuwsch wordt voor „wet" gebezigd (van welk werkwoord eveneens

ry^l

We

beteekent „onderwijzing".

wet {nyn)

28

Jes.

in

is,

24

:

dat we in de H. Schrift niet lezen

toe,

een begrijpelijke oorzaak.

heeft

nnin, hetwelk

het

in

verbum

het

afgeleid n"iVD, leeraar) en dus eigenlijk

is

gevoelen gemakkelijk, wat dat onderwijzen

onderscheiding met de natuurwetten.

Ploegt de ploeger den geheelen dag

v.v.

Immers,

komt van

we op

Slaan

om

te

als

zaaien?

enz., vers

26

We zien,

volgt dan:

En

dat er

en i:nv gebezigd wordt, wijl er voor het parallellisme twee woorden

1"iD^

noodig

De

zijn.

God

zijn

hem van de

onderricht

Hem.

waarop de landbouw moet gedreven worden, hangt

wijze,

van de willekeur van den mensch;

af

wijze, Hij leert

er bestaat een

niet

bepaald verordende wijze

voor, vastliggend in den aard van het zaadkoren, de gesteldheid van den bodem,

de

lucht.

Er

ligt

God

dus

in

aan

heeft

dat

dat koren, enz. dien aard en gesteldheid gegeven.

een

alles

ordinantie

Gods, vastliggend

in

de momenten

(aarde, wikken, komein, enz.) en de relaties (tusschen koren en bodem).

we

voelen, dat

omdat

we

niet licht

onderscheid

er

tusschen die ordinanties

is

in

de natuur, die van zelf

werken en de andere, die eerst door kennis van de natuur

Nu

God den man

staat hier, dat

Maar

spreken van „natuurwetten" voor den landbouw,

onderwijst.

Is

komen.

tot bewustzijn

God den

hiermee bedoeld, dat

gegeven heeft ? Neen, God onderwijst den landman komt met koren en aarde in aanraking en leert de condities kennen, waaronder die bestaan en oogst kunnen opleveren. Hier zou dus het woord „natuurwet" volkomen goed op zijn plaats wezen, want het

eersten boer

door

de

al

die regels

ervaring

;

hij

onderscheid tusschen wet en natuurbepaling

De

wezens, die ze toepassen. bezigde,

fout, dat

„Rijk" en „wet" behooren alleen

en

ligt,

dat

wetgever. het

door

„wet" woorden

van

en

ting").

men voor

bij

in

die relaties in de natuur

van

niet

voorkomt.

een

rijk

uit,

want

van gelijke beteekenis

dus,

indien

waar

alleen,

„rijk" en

van

Waar

redelijke

„wet".

„natuurwet"

en

Alleen

we

dit

is

is,

in

een

r^-fin

daarom kunnen „onderwijzing" en (cf.

degrondbeteekenis van „Gesetz"

alleen

nog over hebben

in

„inzet-

etymologisch scherp willen nemen,

wezens de onderwerpen

Daarom is

we

het

wezens.

„wet"

„dierennyA:, enz."

Hebr. woord schoon

redelijke

het

het bewustzijn gaat en

moeten

nnin

bij

zijn

komt

Dat

ons vroeger „het gezette", dat

We

vaststellen, dat

wezen

dat de eerste onderstelt redelijke

dezelfde als van het bovenvermeld spraakgebruik

is

wet

is,

zijn,

sprake kan

woord woord „natuurwet"

gebruikt de H. Schrift nooit het

de

waarom kan men van

reden,

overdrachtelijk

het

„rijk"

en „wet" spreken

niet-redelijke wezens.

Vinden we nu hetgeen

we met

het

woord „natuurwet"

bedoelen, niet

in

de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen