Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 364

Locus DE Deo (Pars Prima).

346

Bouwmeester van het ontworpen,

heeft

en

voor alle ding in zijn decreet het plan en bestek

met de zekerheid, dat

dat

Het spreekt vanzelt, dat

woordt.

om

heelal, die

wat

zien,

te

dus nooit

Hij

hoe de dingen

er voortvalt en

wat

er

decreet

is

decreet de volkomen kennisse van

aan

alles

uit

zijn

decreet beant-

behoeft te gaan

maar

zijn,

de wereld,

in

Hij heeft in zijn,

op elk oogenblik en

in elke situatie in

heel zijn schepping voorvalt.

Deze kennisse Gods door kennis

uit

noodig

weten,

te

men zwaar hetgeen

enz.,

echter

van

kennis

verleden

geschut heeft, hoeveel bezetting er

licht

niet.

het

wil

dan

mogen

Zelfs

ook de toekomst, kent

met noodzakelijkheid

zij

wij niet

Zoo

is

ligt,

het

Als

God de Heere

het

een historieblad op, maar het verHij uit zijn decreet.

eerste kennis, de scientia necessaria die

wordt genoemd, omdat

de vesting

de kennis e decreto eene volledige

is

slaat Hij niet

in

onderzoeken.

realiteit laat

verleden, het heden en de toekomst.

indenken,

dus de

is

de

in

God den Heere

Bij

leden, gelijk het heden, gelijk

Dat

Zij

door spionnen

hij

God

bij

bijv.

of

volledig en behoeft geene suppleering

omvat en doordringt alle ding. Dejapanbij de kennis van het plan toch nog veel andere dingen of de bevelhebber een knappe man is of een stumpert,

neesche generaal heeft

of

zijn

de waarneming.

uit

daarom necessaria

uit zijn decreet voortvloeit.

eens zeggen, dat God zijne kennis

uit zijn

decreet heeft, want dat decreet is nietietswatobiectief buiten Hem bestaat, neen, maar decretum Dei est Deus decernens. Zoo valt te allen tijde zijne absolute kennis van alle ding met

zijn

eigen Goddelijk wezen saam.

De andere

kennis, de scientia libera,

is

de voor ons meer gewone, die

het zien van de dingen ontstaat en ontleend wordt aan de bijvoorbeeld,

gelijk

we

in

uit

:

„Er

zij

licht" enz.

dat decreet

Uit

Daarna lezen wij evenwel,

het leven.

als

men op elkander kloppen van behagen in

doek.

in

zijn

zijn

eigen

wat

er

in

Het

werk.

mij was.

hij

Dan

totdat is

hij

komenheid. volstrekt

Bij

eindelijk

hij

volkomen

juist

m

/ie/

vo//:o-

niet

zeggen kan Bij

schilder, die een

nu wil obiectiveeren op het

nog

goed :

Nu

een schilder

komen van eene

God daarentegen wordt

is,

zie is

en nog beter voor

mij,

dit alles

een

ik

slechts betrekkelijke vol-

natuurlijk uit het decreet onmiddelijk

schepping geboren.

kracht van scheppingswoord.

En

met een

te vergelijken

het mD""'p NTi.

probeeren, een gebrekkig tot stand

de

is

geest heeft voelen opkomen, dat

moet, dan retoucheert

treden

die beide ligt de genieting van het Goddelijk wel-

raakt daar aan doende, en als het

Hij

Gods

een tweede daad Gods,

dat Hij zag, hoe de geschapen dingen zeer goed waren.

beeld

uit-

Letten wij

reeds hierboven aangaven, op het scheppingsverhaal.

Er gaat een woord Gods

de dingen

realiteit.

Alles

is

opeens „zeer goed"

uit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen