Dictaten dogmatiek. Locus de Magistratu, Consummatione Saeculi - pagina 486

LOCUS DE CONSUMMATIONE SAECULI.

10

s

een

Men moet

f^ivov.

y.zi

er zich

dus rekenschap van weten

te

geven, waarvan

moet dus nader bepaald en een de poging daartoe is de titel „locus de consummatione saeculi" (Saeculum h.1. tijd, in tegenstelling met de eeuwigheid; „saeculariseeren" beteekent dan ook: „uit het terrein van het eeuwige op het terrein van het tijdelijke overbrengen." 't

het

einde,

bedoeld

laatste

Dit begrip

is.

=

Met saeculum wordt dus bedoeld: 't proces der schepping, zoolang het duurt; men kan saeculum dus ook noemen „deze bedeeling" of „oeconomia" d. de i.

:

stand

tijdelijke,

kan

een

hebben.

finis

zooals

dingen,

der

niet

die

zonder einde

tijd

Het saeculum nu, het

bestaat.

omdat het een begin heeft, moet het ook woord consummatio uit. Immers het wil Zoo kan men zeggen, dat de flos de heeft.

zijn

;

Dit nu drukt het

iets zijn réXoc bereikt

zeggen, dat

den

naar

consummatio seminis

is,

wijl

't

zaad

de bloem voleind

in

is.

Niet, dat er

dan

meer is, want op de bloem volgt nog de vrucht maar dat proces is dan Consummatio saeculi duidt derhalve aan, dat het saeculum, het tijdelijke,

niets

;

uit.

deze bedeeling of oeconomie haar

Wat

II.

finis,

haar réXsg heeft bereikt.)

zaak zelve betreft staan

de

we

tusschen Pantheïsme en Theïsme (genomen

Ook

en Polytheïsme).

bij

hier in

voor de groote tegenstelling

den dubbelen vorm van Mono-

de paganistische, polytheïstische godsdiensten

leeft

er een dag komt, die een einde aan deze bedeeling zal dag des oordeels en des verderfs zal zijn: "Una dies dabit exitium multosque per annos sustentata ruet moles et machina mundi" (LucreBijna alle volkeren hadden dat uitzicht. Wij hebben hier dus te doen tius.)

de

dat

erkentenis,

maken, dat

met een

dat niet alleen geprofeteerd

feit,

belijdenis uitmaakt

der

stuk

er een

en sluipt

van de

de theologia naturalis.

in

is

in

maar ook voortkruipt zwakken vorm

christelijke religie,

Overal, waar, in welk een

ook, religie heeft bestaan of nog bestaat,

dan

de theologia supranaturalis, een

is

tegelijk

daarmee gegeven de

cospectatie van een finis dezer bedeeling.

Hiertegenover

niets

staat

dan

óf het brute materialisme, dat zich eigenlijk

met het tegenwoordige

alleen en uitsluitend

inlaat óf

de pantheïstische philo-

tot nu toe altoos Over geheel de philosophische lijn gaan altijd zoowel de ontkenning van de creatio mundi, als die van de finis hujusce oeconomiae samen. En ditzelfde verschijnsel nemen we ook waar bij mannen

sophie.

Deze

het begin

a.

als

;

Origenes

loren

;

niet

verliepen.

laatste

negeerde van haar eerste optreden af

b.

het einde der wereld.

e.

a.,

die

meer putten

Ook

wel uit

als

theologen begonnen

de Heilige

Schrift,

doch

zijn,

in

maar hun adel ver-

philosophische wateren

thans weer leeren de theologen, die aan geen einde aller dingen

gelooven, geen wezenlijke incisie belijden in de toekomst, een eeuwig

den III.

Kc<T,uog in

Op

het verleden.

Deze twee gaan

de vraag nu, waardoor

in het

altijd

zijn

van

samen.

algemeen menschelijk besef de ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen