Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 766

Locus DE Deo (Pars Tertia).

76

de

afstand

anders

niets

dan de wijze waarop God besloot de dingen van

is,

ell<ander te plaatsen.

Zoo

2.

komen,

ook

het

is

had

Hij

den

niet

ander;

dan tijd.

een

het

uit

God had

alles tegelijk

kunnen doen voort-

kunnen scheppen zonder voortplanting en generatie van

alles

geene opeenvolging van

het

tijd.

zou er geen proces van groei geweest

zijn

en

Dat God nu den weg van het proces verkoos,

den genealogischen weg, waardoor het een na het ander uitkwam, is de tijd. „Tijd" is dus niet iets, wat God vond, maar de tijd komt, evenals de plaats, het

uit

komen

het

In

bepalende

besluit,

moeten

besluit

en ook plaats en

oppervlakkige uiterst in

de

opeenvolging,

waarin

een

het

halve

theologie

afweet

weinig

al

ware

het ander

genomen

dus

de dingen, hun

:

hun proces

historie,

Het groote gebrek, dat de populaire voorstelling en de

tijd.

aankleeft,

men

;

is,

leeft in

dat

men van den Locus de Deo zoo

deze dingen

niet,

en daarom wordt ook

prediking aan dit alles veel te weinig zorg besteed.

de

na

zal.

voorstelling, dat alles

Wij moeten der-

doen uitkomen, en weer terugleiden

die punten scherp

voortkwam

uit

tot

de eenig

het besluit Gods, anders missen wij

de volkomenheid en krijgen wij geen saamvattend geheel.

komt

Daarbij

dat

nu,

Er

verhoudingen,

zijn

ook geldt van de noëtische verhoudingen.

ditzelfde

weer

Hierin hebben wij dan

te

die

onderscheiden tnsschen tweeërlei

onafhankelijk

onze wilskeuze en ook

van

zijn

verhoudingen, die ontstaan door onze wilskeuze.

Dat wij

dit

in

wilskeuze

geboren

land, uit die familie, in die kerk

onafhankelijk

zoo

;

er in

zijn

zijn,

is

van onze

ons leven vele relatiën, die wij niet

hebben gemaakt, en die zonder ons toedoen zijn geworden. Maar ook zijn er verhoudingen, die wel van onze wilskeuze afhangen als men wil gaan loopen, :

gaan

rijden,

gaan reizen etc, dan ontstaan

zóo behoeven

te zijn

kan kiezen met welken

ik

;

wil gaan, hoe laat ik wil

Zoo ook

als

men

verhoudingen, die niet

allerlei

trein

ik

bijv.

naar den

juist

Haag

gaan wandelen, studeeren, ontbijten enz.

zich in het huwelijk begeeft

;

ook daar

is alles

grooten-

deels van onze wilskeuze afhankelijk.

Nu daarin

is

de

ligt

vraag,

ons

of

men

die

verhoudingen

zedelijk leven. Vraagt

zuiver

men iemand

:

of onzuiver opvat, en

„hoe staat

gij

tegenover

uwen vader," dan bedoelt men daarmede niet: „zijt gij vanzelf, maar „hoe is uwe verhouding tegenover hem als zoon". De vragen naar de verhouding van den man tot de vrouw, van den mensch tot zijn

zijn kind," dat spreekt

:

naaste enz.,

Het

zijn

gchcele

alle

vragen, die op het gebied van het zedelijk leven liggen.

zedelijk

de wilskeuze afhankelijk

leven zijn.

valt

onder de noëtische verhoudingen, die van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen