Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 23

;

§

Introdudio.

1.

voltooid en ontplooid (zie boven Gen.

en H: 1/3) maar slechts het

slot

I

23

in

de

aarde leggen van den zaadkorrel, opdat de potenzen zich ten volle ontwikke-

Toen men zoo

len zouden.

maar ook

heden

historie

erin te brengen.

element

zag, dat

Men

men gepoogd,

heeft

het historische

begreep, dat een Locus de Christo niet behan-

worden zonder opname van

deld kon

de Dogmatiek èn de essentiëele waar-

bij

kwam,

pas

te

het

der bovennatuurl. geboorte, op-

feit

standing en hemelvaart, zoodat de kwestie niet uitsluitend loopt over den per-

wezen en de natuur van Christus en Zijn verhouding tot den mensch („ Wie is de Christus ?") maar men ook met historische feiten

soon, het

en den kosmos

doen

te

moest erkend worden, dat de Christus

heeft. Ja, er

verschenen zou

indien het

zijn,

feit

komen. Daar aldus bleek, dat torisch proces, ging

volgende historische

bij

van de zonde

niet

als Verlosser nooit

tusschenbeide was ge-

eiken Locus te rekenen viel met zeker his-

men per slot van rekening in de Dogmatiek op die opeenmomenten drijven. Men behandelde zoo eerst den Locus de

Deo; dan de Schepping; den Val (verbreking van de orde); den Christus (verlossing van zonde) dus regelde de orde van de Dogmatiek naar het historische proces. Toen men al te veel daaraan ging toegeven, is het niet zoo ;

nog nauwer nam en zeide

onbegrijpelijk, dat Coccejus dit historisch denkbeeld

„neem de Dogmatiek foederaal." Wat verstond

men de meening,

kringen vindt het

gie,

de

eerst

Verbondsleer

en

dat

Verbondstheorie

de

wijl

hij,

de

in

hij

man van de

wereld

Ze hebben

Foederaal-theologie.

:

daaronder ? Buiten de Geref. Foederaal-theolo-

bracht.

Men

verwart dan

echter

niets

gemeen met

elkaar en zijn geheel verschillend:

de Verbondstheologie

a.

sche

en

val,

den

God

met

mensch

en

heeft

in,

moet worden

bezien

in

Israël,

met Zijn Kerk, enz. Dus

meerder

licht in

openbaring

van

tot

de

Coccejus

bedoelt,

verschillende bedeelingen gegeven zijn

Noach, de Patriarchen,

Christus

van minder delijk

Cameron, enz. en

BuUinger,

God

de Foederaal-theologie van

b.

volgens door

in

(Calvijn,

dat

in het

van het {werk- en genade-)verbond

maar den

door en door Gereformeerd tegenover de Room-

verhouding tusschen

geheel de licht

opvatting

Luth.

is

:

Mozes en

:

dat er achtereenin

het Paradijs, na

eindelijk

de bedeeling

een voortschrijden der openbaring

een reeks van stadiën en perioden en die ein-

den Christus voltooid

is.

Elk van die perioden

der openbaring heeft nu geleid tot het sluiten van een nieuw verbond, zoodat

we

krijgen een

verbond

bij

de schepping, den

val,

met Abraham, Mozes,

en eindelijk het N. Verbond. Onder Foederaal-theologie

waarheid geeft

staan, die de toelichting van de

volgende verbondsopenbaringen

;

die de

in

is

dus die theol.

het proces van die

Israël

te ver-

op elkaar

openbaring beschouwt als een historisch

proces in verschillende perioden, die telkens met een nieuw verbond worden ingeleid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen