Dictaten dogmatiek. Locus de Salute, Ecclesia, Sacramentis - pagina 689

Caput

IV.

dogma van het Sacr. § 3. De Middeleeuwen.

Geschied, van het

Het geestelijk en hiërarchisch element werden

Lombardus, die het getal

P.

ordinatio,

in

zeven bracht,

biecht, laatste oliesel en huwelijk.

dan een dogmatische synode

tot

1179

is

verzoening gebracht door

tot

doop, vormsel, avondmaal,

nl,

Intusschen bleef dit niet anders

zonder kerkelijke

stelling,

215

Op

autoriteit.

de Lateraan-

de bepaling van een aantal nog zoo onzeker, dat de conse-

sacrament werd aangenomen, en de werd gesteld. Maar de ongekende invloed van P. Lombardus' „Liber Sententiarum", en de autoriteit van Thomas van Aquino, die dit zevental sacramenten ook overnam, werd oorzaak, dat ook de kerk dit zevental overnam, en op het Concilie

episcoporum

cratio

afzonderlijk

als

sepultura naast het laatste oliesel

Trente vaststelde.

te

Thomas Aquinas nam

het getal zeven het eerst als gefixeerd en geeft daar-

voor een bijzondere reden op.

Hij

toch brengt het getal zeven

verband met

in

(Summa Theol. Qu. 65, art. 1.) De sacramenten, zegt hij, zijn ingesteld met een tweeledig doel, ter eere Gods en tot heiliging van den mensch. Van welk standpunt men ze ook beschouwt, zoo moet men beiderzijds tot het getal zeven komen. Wanneer men den mensch als individu beschouwt, zoo krijgt men allereerst het sacrament des doops, direct na de geboorte. Komt hij tot mannelijke de zeven geesten voor Gods troon.

kracht, zoo heeft

buiten

omdat

;

sanatio

hij

noodig het vormsel. Tot onderhouding dier krachten dient

Maar op den mensch werken

avondmaal.

het

hij

zondaar

welnu, hiertoe

;

heeft

is,

hij

hem gegeven de

is

bannen tegen de ure des doods dient het

verschillende invloeden van

afwering van het kwade noodig de

ter

biecht

;

en

om

al

het

kwaad

uit te

laatste oliesel.

Maar de mensch moet ook worden aangemerkt in samenhang met de maatschappij en met de kerk. En daarom zijn de beide andere sacramenten ingesteld, nl.

Keeren

wij

nu

boek van

3^

het

huwelijk en ordinatio.

nauwkeurig, eerst het

Bij

tot

P.

zijn in

Lombardus

terug, hij handelt over het

om

„Libri Sententiarum",

sacrament

in

boek meer

daarna in het 4^

genere, dan elk afzonderlijk, de sacramenten te bespreken.

aangeven van

karakter,

het

zegt

hij,

dat ze antidota zijn tegen de

zonden, zoowel originale als actualia.

Op

de vraag

:

quid

forma.

invisibilis gratiae, visibilis

beeld opwekt.

sacramentum

sit

Signorum vero

niet elk

van

dit

het

et

sacrament est

gratiae

causa existat".

is

Dei

:

et

Signum

antwoordt is,

wat

in

hij

:

signum een sacrament.

„sacramentum

nempe

invisibilis gratiae

sacrae

rei

signum,

onze gedachten een denk-

alia sunt naturalia, alia data.

ment wel signum, maar signum

?

Nu

is

elk sacra-

Het speciaal karakter

proprie

dicitur,

quod

ita

forma, et ipsius imaginem gerat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen