Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 74

:

LOCUS DE Providentia.

74

a(p^aipTcv^ is

geen

Aoyou

^17.

de

niet

gered

bijbel

(dio'j

'i^'^jivroc

want

Bijbel,

die

y.xl

blijft

hij

weer het voortdurende spreken Gods

dachten,

T»

die

Hij

Si p?,ux K'jphj

V.C

ix'vjzi

toï/to Sé

'za-n

dingen

aan, als

als

daardoor de ge-

kwam

niet

;

maar

;

vers 25

ééns slechts

niet

zlc

i/fj.ö'.c,

zegt men, wordt

Neemt men de gedachten Gods

dan begrijpt men het organisme,

om

tz'j

voortdurend, daardoor bestaat

blijft

rh pr^y. rh ^jxyyiXia-^iv

dan toch het Evangelie bedoeld ? geheel,

de wereld

in

Het woord Gods

tIv yJwx.

öesD

Neen, de \byzc o'^

bijbel.

laten uitkomen, te realiseeren

wil

der Schepping, maar het

moment de wereld. Met het

in

de wereld

in

roE/

gaat weg, als de wereld tot haar

apostrophe komt en de gezaligden hebben geen 0£3-3 is

t,''ii^

eeuwigheid, er wordt voor de gezaligden

den wereldbrand,

uit

Die Aóysc

[xivovrcc dq tzv ih^vx

niet in

in

de enkele

gelooft men, dat de wereld als

kosmos de belichaming

is

van de gedachte Gods,

voor ons de waarde van het Evangelie, dat het ons de ware gedachten Gods, die Hij realiseert in de Schepping, weer zuiver doet kennen en ons afhelpt van de valsche gedachte, die de wereld heeft omtrent haar zelf.

dan

is

Dus

Ware

er behoefte

is

de v/ereld zou drukken

op

aan den Zoon.

God door den Logos

de Schepping slechts noodig geweest, dat

bij

gedachten

Zijn

de Schepping maar steeds

niet alleen bij

het

een boek, dan kon Hij het

als in

zoo laten. Maar neen, ook het „hoe zijn" van de Wereld bestaat van oogenblik Zoo zijn alle dingen niet alleen V. to'j Uxrpóg tot' oogenblik uit den Logos. maar öók Sr), rol 'T.'sS. Ging het in de Provid. wel door de werking des Vaders, zou

dan

het

voortdurend wereld b.

zijn

inzijn

dingen

der

weg en 't zou — Maar in de

gelijk

we

Psalm 104

:

30.

heeft. cf.

de

is

steeds

Zendt Gij Uwen Geest

Hier

is

vorige

beroept

maar ging daaraan het zijn" der

voor

Dit

is

is

uit,

als

scheppenden

er te wijzen

God

van

alles

verzen.

We

gevoelen

(niet

zij geschapen,

zoo worden

en Gij

de bekende schriftuurplaats, waarop

alleen dus

nu,

betrek-

op

het deel, dat de H. Geest aan de

sprake

De

ook een werk van den H. Geest.

voorbij gaan, alleen

vernieuwt het gelaat des aardrijks. zich

;

dan was het „hoe

een zandhoop worden.

de H. Schrift, die op den H. Geest

in

king hebben, kunnen

men

niet gepaard,

Providentia

E;'<?.

plaatsen

gehandhaafd blijven

den Logos

van

dat

Schepping

van het bestaan der

ziel),

onze plaats nog stringenter

is

werk van den H. Geest in de Providentia dan in de Creatio. Er immers sprake van het voortkomen der visschen uit de kuit (cf. vers 25). alle kleine voortkomende wezens (vliegjes, enz.) is dus de werking des

voor het is

In

H. Geestes.

Niets sluit de H. Schrift van Zijn inwerking

waarop de Deïstische staande

uit,

richting bestreden

moet worden.

uit.

Dit

Spreken

we

is

het punt,

het boven-

dan denken de menschen tegenwoordig aan heiligschennis.

beperkt het werk des H. Geestes tot de Heiligmaking.

Dit

is

Men

eenigszins door

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen