Dictaten dogmatiek. Locus de Sacra Scriptura, Creatione, Creaturis - pagina 259

Cap.

De AucTORiTATE Sacrae SCRiPTURAE. §

III.

ring

op

1

gelet

God

Zijn

op

20

;

zijn

weerwil

in

De Insp.

10.

d. Chistus.

85

van den staat der vernede-

nimmer benevelde herinnering

Zijn

y.

;

op

3

Zijn

als

mensch vervuld zijn met den Heiligen Geest zonder mate 4o op het opnemen van het vroeger geïnspireerde uit de Heilige Schrift; 5 op Zijn centrale positie als Zoon des Menschen in de menschheid. ;

Uit de unio vloeit voort, dat de lagere inspiratievormen van visioen,

droom, apocalypse enz.

van

den

bij

den Christus

inhoud

Goddelijken

de notio semper clara

in

zijn

voorkomen. Er

niet

vloeiing

is

menschelijk bewustzijn, zoodat

sit.

Toelichting.

De gewone

hedendaagsche theologen en

voorstelling, bij het meerendeel der

gemeenteleden bestaande, wijkt van het bovenstaande zoo bijna

ratie is

gat

Christus

men

sloot

—

men

beschouwen

profeet te

als

zette

;

De

die van den Christus er buiten.

de

maar

niet bij

inspiratie

men

ver-

men de

inspiratie uiteen,

dan

— meende

profeten en apostelen

zondige menschen, hadden inspiratie noodig

als gebrekkige,

niet,

Het begrip van inspi-

af.

gereduceerd op de apostelen en profeten, dat

altijd

nam men wel aan

bij

den Christus, die volmaakte kennis van zich

Langs tweeërlei wegen

is

Christus

had en daarom

zelf

—

geen mededeeling behoefde.

;

menschen, die geen kennis hadden,

deze valsche voorstelling

in

de gemeente inge-

slopen.

pte

ten

langs

Gereformeerde

menschheid

om

hulde

men

Eutychiaanschen

Met

Kerk.

slechts

ziet

weg met name

onze vaderlandsche en

in

Christus God, den Zone

in

gewaad, waarin de Godheid

een

den glans, die menschen verteren zou,

te

Gods en

zich voor

verbergen.

in Zijn

een tijdlang

Vandaar dat

zich Christus niet anders kan voorstellen dan als alle dingen

wetende uit Deze voorstelling was zoo algemeen, dat men een tien jaren geleden nog patropassionist was, alsof het God, de Schepper van hemel en aarde was, zich zelven.

die aan het kruis de straf onderging. Zelfs bij

Dogmatiek,

maar toch

Het was geen

men zag

in

letterlijk

Dan

is

het

is

blik,

er

is ;

dan had Christus

gemeente van

Hem

wiens handen ;

dan

hij is

geen

God

dacht

Zijn geest beval.

Christus wel iets

het geen werkelijke vernedering; dan wordt

voor een defluens aliunde

die prediking, in de

zich buiten in

den Christus mogelijk

bij

maar

meer en meer Docetisme is

men

voor den Vader,

er geen inspiratie

minder voor onzen

dan

patropassionisme, alsof

Christus zoozeer God, dat

en er geen plaats over

Van Oosterzee, wel niet in zijn men die onware gedachte. de Vader gestorven was, maar

zijne predikaties, vindt

in

in

alles e fonte, e

lieverlee

natura Sua

Zoo is ook, door deze voorstelling gekomen omtrent

Ipsum geen

plaats.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen