Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 445

Hoofdstuk is

Het Dogma de Sancta Trinitate.

1.

naar den beelde Gods, zoo

dan de mensch

er

al,

is

het dier geschapen ad

11

Was

imaginem hominis.

toen het dier geschapen werd ?

Neen, maar dat hindert

niet,

want

hij

kan

men

dezelfde formule toepassen op dier en plant, op plant en anorgani-

sche

wereld.

de

onderling

bestond toch wel

Zoo wordt ons

hangt het dier

in

al

zijne soort af

hangt

En voorts

die rijken noodzakelijkerwijs

geene gelijkheid bestaat.

van het wezen Gods

en zoo ook van het wezen van den mensch, enz. Dat gaat

in zijne soort

door voor

alleen

lichaam.

hoe

duidelijk,

sterkste analogie vertoonen en er toch

Immers, de mensch

niet

de scheppingsgedachte van God.

in

af

;

Het dier is meer dan een rondloopend hoog ontwikkelde dieren, bijvoorbeeld som-

lichaam.

het

Integendeel, er zijn juist

mige honden en paarden, die sterk naderen

tot

aan de grens van het persoon-

En toch zegt men nooit, dat een dier een kind wordt van den mensch. wordt Wel de mensch een kind van God daar is de analogie veel sterker in Christus is zelfs de eenheid volkomen, ook al bestrijden wij met hand ja, en tand de Pantheïsten, Ethischen en Eutychianen, die van den „Godmensch" spreken. Bij absoluut verschil hebben wij hier de sterkste analogie. En hierin lijke.

;

hebben

wij

den

cendenztheorie

hoe wij als belijders der Schrift den

sleutel,

hebben

Eene zoo sterke analogie tusschen mensch en

andere.

mensch

in

strijd,

tegen de Des-

voeren, zóo, dat ons standpunt superieur

te

den Christus, kan nimmermeer door

dier, als

fossiliën

aan het

is

tusschen

aan het

licht

God

en

worden

gebracht.

Een ander gevolg van de Darwinistische voorstelling

is

dit

absurde, dat,

naardien eene causa altijd hooger staat dan de effectus, het dier hooger moet staan dan de mensch en dus het menschelijke leven moet neergetrokken wor-

den

naar

het

dierlijke.

Bij

de verklaring der Schrift daarentegen loopt

goed, want het origineel staat altijd hooger dan /ieMöö//(/, dus

God

is

alles

meerder

dan de mensch, de mensch

staat hooger dan het dier, enz. Een en ander toont ons, dat wij in de dierenwereld een ander soort wezens hebben dan wijzelven zijn, die ons ook bij de hoogste ontwikkeling van hun wonderbaar leven het wezensonderscheid doen gevoelen. Daarin hebben wij ook weer een middel, om te komen tot de voorstelling, dat er in God een

wezen

is

van nog veel hoogere orde, maar dat geene gelijkheid heeft men ons trinitarisch van karakter is.

wezen, doch

De volgende

B.

observatie brengt er ons toe,

wat er onder „persoon"

te

verstaan

om

rekenschap

te

geven van

zij.

Zulke woorden toch als „persoon" enz. drukken slechts op hoogst onvolledige wijze het

uit

wat men

er

gebezigde woord.

door uitdrukken

Het woord

is

wil.

niet

De gedachte

is

altijd

voller

dan

meer dan een soort teeken voor de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen