Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 677

Hoofdstuk

De

III.

proces,

maar het denken

denken

in

God

van

niet

Personen van het Drieêenig Wezen.

drie

Hem

in

altoos denzelfden inhoud heeft, verschilt het

maar

„Ik",

zijn

243

Zooeven gebruikten wij de formule

:

is

hetzelfde.

„zichzelven obiectiveeren"

.

Wat

betee-

kent dat ?

Het

zichzelven

is

kennen, zichzelven aan zichzelven voorstellen.

om

daarin ver bracht, komt er toe

van zichzelven, den indruk van Daarin, het

zijn

van

kennen

dat

in

onszelven,

de weg

ligt juist

de zaligheid, nadat de zonde

in

zelfkennis

zullen

voortkomt,

daar

hebben

heiligmaking toe-

is

weggedaan, volkomen uit

onze zonde

God den Heere

dat wij ons in

vanzelf,

tot

zonde, en het

is

zal zijn

waar nu gebrekkige zelfkennis

;

het

spreekt

het

eigen bestaan.

kennen of gebrekkig kennen van zichzelven

niet

gezegd, dat wij

Wie

zichzelven te zien en te hebben een beeld

slechts

volkomen zelfobiectiveering mogen denken.

Wanneer

zelfobiectiveering

die

is

Dan

volkomen?

met

eerst, als het „ik"

of zijn kan, in hei geobiectiveerde wordt teruggevonden. Nu blijft bij ons menschen dat obiectiveeren altoos eene abstracte gedachtenwerkzaamheid, waarin ons wezen niet medegaat, omdat de grond van ons wat er

al

wezen

in is

buiten ons „ik", in God.

ligt

Wij kunnen dus

den grond van ons wezen nooit overdragen

men Wezen

Brengt

zich

zijn

in

echter

obiectiveering er toe leidt

't

is

dus

onze zelfobiectiveering

altijd

een „Gedankending".

God den grond van men gevoelen hoe bij Hem zelfom ook den grond van zijn Wezen over te dragen binnen,

te

zichzelven

;

in

bezit,

dat de Heere onze

dan

zal

zoodat die obiectiveering substantieel plaatsgrijpt.

Zoolang men zich dus dan

stelt

in

God

obiectiveerende

onvolkomen

zelf

zijn,

wat ook, zoodat men

en dies

Gode onwaardig dan kan

tiveering als absoluut voltooid, zijn

dan

Dat

in

is

evenveel

iets

minder voor-

zou kunnen zeggen

het

:

;

denkt men zich echter die obiec-

er in het geobiectiveerde niets

minder

het obiectiveerende.

de grond, is

niet

het geobiectiveerde, dan zou de obiectiveering

aan

gelijk

is

God nog

geobiectiveerde in

in dat

is,

als in

waarom

elke belijdenis, die niet erkent dat in het

den Vader, de volkomenheid

in

God

God onvolmaakt stelt. God is God. Als Hij zichzelven obiectiveerde, en niet tevens God was, dan zou het God-zijn van God

Woord

aantast, en den actus

in

elke

Christelijke

Logos,

die

iets

te

Wezen

obiectiveert,

in

God onvolkomen

en vernie-

zelf.

zou men kunnen vragen

zichzelven

ook

niet geobiectiveerd zijn

kort doet aan het God-zijn van den

maakt de daad van zelfobiectiveering

tigt het Goddelijk

Nu

belijdenis,

het geobiectiveerde

:

Ontstaat er dan, wanneer het eeuwige

niet een nieuw wezen naast het bestaande, en

Wezen ligt

42

er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen