Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 30

Locus DE Deo (Pars Prima.)

12

Zonder deze begeleidende werking en verlichting van den gen Geest ontaardt de gelijk

dit

in

niet verstaan in

„begrippen

ons

schepping

is

van

den

van notiones innatae, alsof

zin

God" waren aangeboren. Gegeven met onze

alleen zulk een besef, waaruit het begrip zich allengs

Het agnosticisme, dat thans nogmaals de cognos-

ontwikkelen kan. scibilitas

wordt elke revelatie misbruikt,

de pseudo-religiën en ketterijen uitkomt. De cognitio

mag

Dei insita

notitia insita en

Heili-

Dei bestrijdt, verschilt

zoo verre van het beweren der

in

oude mystieken, dat dezen althans in het gevoelsleven een eigenaardigen weg ontsloten, om tot gemeenschap met God te geraken, terwijl het agnosticisme alle

vermogen om

zin,

niet

te

komen, aan

Het pantheïsme zondigt

de mystiek van het hart ontzegt. tegenovergestelden

kennis

tot

in

den

de kenbaarheid Gods voor den

door

mensch, maar door elke zelfkennisse en elk zelfbewustzijn Gods te loochenen, anders dan voorzooverre dit in den mensch tot stand verschillende vormen, waarin het pantheïsme, voorzoo-

De

komt.

veel dit punt aangaat, optreedt, hangen af van de verschillende ver-

houdingen, waarin tot

zijn

men de onderscheidene

elkander

Bij

stelt.

functiën van ons bewust-

wordt

Hegel

alle

overige

functie

gesubordineerd aan het begripsvermogen bij de mystieke pantheïsten wordt alle functie gesubordineerd aan het gevoel; terwijl eene derde ;

klasse de mystieke en de intellectueele functiën los naasteen plaatst,

om

zoo met Ritschl

nis

De

te

komen.

tot

de loochening van

kerk daarentegen

onderling rapport staan en bestemd

van het

tie

'cpxv

zijn,

of ^i'jipvv tot zuivere

alle

om

in

metaphysische ken-

dat deze functiën in

belijdt,

de alomvattende func-

harmonische uiting

te

geraken.

Toelichting.

„kenbaarheid

Gods" staan wij van meetaf voor dit groote probleem, hoe eenerzijds de mensch dorst naar kennisse Gods, eeuwenlang over die kennisse is gehandeld en velen hebben geroemd in het l.

bezit

het spreken over de

Bij

van die kennisse

religieiise

bewondering

met de Schrift Nooit

is

uit te

en toch anderzijds het gevoel van aanbidding en

voor het Eeuwige

roepen: „God

is

Wezen

groot

in,

in

zijn

beroemden reizang

door dien zang

in

uit

er altoos weer toe

leidt,

om

en wij begrijpen het niet!"

die tegenstelling dieper gevoeld en in

door Vondel paragraaf

te zijn,

schooner

den „Lucifer".

herinnering te brengen.

taal

uitgedrukt dan

Ik leid

Vondel

daarom deze

legt

hem aan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen