Dictaten dogmatiek. Locus de Magistratu, Consummatione Saeculi - pagina 456

LOCUS DE MAGISTRATU.

428 Er

namelijk

zijn

vele

lieden

daarom

die

omdat het zoo wreed, zoo

gruwen,

akelig

van Servets brandstapel

alleen

iemand van

is

liet

En daarvan nu zegt de heer Van Velzen onder onze

ven.

dat

voor

hij

gevonden, tegen

argument geen oogenblik

desnoods op staanden voet, het zwaard door den

om

Velzen

strot

aangetoond, dat het niet aangaat

zich uit de moeilijkheid te redden, door te zeggen

het aller-alleruiterste,

in

wereld zou er dan

ter

doen verstommen.

Verder wordt tegenover Van

dan

en naar recht heeft

een onverlaat, die tegen de hooge majesteit van het eeuwige

durft spreken,

deze quaestie,

billijk

moordenaar onthalsd worde, wat

een

om

te steken en te

niet

den weg gaat.

uit

het door alle eeuwen, in alle landen

dat

zijn,

Wezen

dit

men

Indien

leven te beroo-

volle instemming,

ja,

zoo het

315—332

No.

is

:

Wat wil de Heilige Schriftuur?

Jan.— 4 Mei) bevat eene reeks

(6

in

„Doodstraf

uiterste geval, dat het geval nooit

voorkomt", maar dat de eenige beslissende vraag

De jaargang 1884

:

artikelen

over deze vraag „Machtigt

de Heilige Schrift onze Overheid

om

strafrechtelijk

op

te treden

zaken des geloofs?", waarin wordt uiteengezet, wat naar de analogia

in

dezen opzichte de van Godswege

te

No. 333 bevat ten slotte 20.

in

zijn Heilige Schriftuur gestelde eisch is.

nog een ingekomen schrijven van den heer Van Velzen.

Deze geheele quaestie wordt verder ook

principieel uiteengezet in een

reeks artikelen van „de Standaard" onder het opschrift:

660—680 25 Mei— 18

NO,

nu aan

aansluiting

In

fidei

Is

dwaling strafbaar

Juni 1874. het voorafgaande zullen

we daarom

hier alleen het

algemeene standpunt aangeven.

Het algemeene standpunt lo.

dat

men

alle

bij

is:

bespreking van deze quaestie

te

onderscheiden heeft

tusschen seductores en seducti.

Ze beroepen zich hiervoor op 2 Tim. 3 vs. 13. 20. Onzen vaderen maakten onderscheid tusschen afwijking of bestrijding van de waarheid van meer en minder ernstige geaardheid. Dit was dus een gradueel verschil naar gelang het de

een

of

3

.

ander punt

in

de

fundamenten van het geloof, de geheele confessie peripherie

van de belijdenis der waarheid raakte.

Verder tusschen de privatim errantes en degenen, die

als ÏTips^t^aG-y,y.?,oi

optraden en daarmee hun ketterij dreven, eene onderscheiding, welke ontleend is

aan

1

clusie, dat

Tim. 6

vs. 3.

Door middel van deze

drie

kwamen

de actie van de Overheid zich eigenlijk alleen

ze tot de con-

te richten

had op de

haeresiarchen en op hen, die openlijk Godslastering dreven, en met betrekking tot

deze haeresiarchen en blasphematores leerden onze Vaderen, dat de Over-

heid deze moest coërcere et pleetere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen