Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 213

§

De nominibus

6.

Dei.

195

Zonde en heiligheid zijn identisch, beide ethisch en met eenzelfdcn impuls, maar alleen daarin uiteenloopend, dat de een negatief, de ander positief is, de eene plus en de andere minus werkt. Zoo ook zotheid en wijsheid. De „fooi", optrad

die

maar

tegendeel,

ook

„Plays"

maar

en rh

(jucroq

plus- en minusreeks. vanzelf

onderstelt

Shakespeare,

bij

als zot richt hij juist

is

geen domoor, geen dwaas, die

de gegevens der wijsheid op hun

verkeert de plusreeks in eene minusreeks.

hij

'ayciTTri

Y]

de

in

dolt,

iets

1

maar

idenüsch in den wortel,

Welnu, zoo

nu

zijn

ze loopen uiteen in eene

En eene plusreeks zonder minusreeks is onmogelijk; 1 -+ n n; vandaar, dat de liefde niet wezen kan zonder den

—

haat.

Daarom wordt

Hij haat. Deut.

dat

uw God

de Heere in

er

dan ook 16

;

in

haat." Zach. 8

17: „Denkt niet de een des anderen

:

Pergamus: „Alzoo hebt ook

in

kwaad

want al deze zijn dingen, spreekt de Heere." Mal. 1:3: „Nochtans heb Ik Jakob liefgehad,

en Ezau heb Ik gehaat." Openb. 2

Ik

gezegd,

22: „Gij zult u geen opgericht beeld stellen, hetwelk

ulieder hart, en hebt een valschen eed niet

die Ik haat,

God den Heere

de Heilige Schrift van

:

lief;

15 zegt de Christus tót de gemeente van

die de leering der Nicolaïeten houden, hetwelk

gij,

haat." Cf. voorts de Concordantie in voce.

De haat is dus God. Adam in

aanwezig

niet alleen

in

den zondigen mensch, maar evenzeer

het paradijs bezat niet enkel liefde,

maar meer haat gehad jegens Satan,

hij

ware

maar ook

niet gevallen.

haat.

Als

Eva

Had bij

hij

haar

noodlottigen dialoog zich maar terstond met haat van de slang had afgekeerd, zij

ware behouden gebleven. Dienovereenkomstig wordt

afgekeurd,

wordt

in

de Heilige Schrift de haat

maar integendeel hem

te ctyxTrav,

dan volgt

hem ook geboden wordt

te

in

den mensch

daaruit, naar hetgeen wij zagen, onmiddellijk, dat fx,icrir./.

Wel wordt afgekeurd, dat men zijne uwe vijanden lief!" Maar Gods

en wordt ons geboden: „Hebt

haat,

moeten

wij

haten! Cf. Ps. 139

:

21 en 22:

„Zou

haten, en verdriet hebben in degenen, die tegen

volkomen haat;

niet

Als den mensch geboden

tot plicht gesteld.

tot vijanden zijn

wij niet willen „vergoelijken",

zij

mij."

ik niet haten,

U

opstaan?

vijanden vijanden

Heere, die

Ik haat

U

hen met

Neen, dat zeggen van David moeten

want deze woorden eeren

en wie ze niet meezingen wil of kan, toont

juist

juist

hem, die ze zong,

daardoor, dat

hij

nog

laag

te

God. Uit dat oogpunt moeten dan ook de vloekpsalmen verstaan worden. Ongetwijfeld, deze zijn eene uiting van haat, maar daardoor leggen zij juist getuigenis af van de vele en diepe liefde, die geworstaat in zijne liefde tot zijn

teld

was

geene

in

het hart dier zangers.

liefde; integendeel,

en daarom keerden

zij

zij

Men moet

hadden God

niet

lief

tot

zeggen Die menschen hadden :

in

zich tegen de vijanden van

het diepste van

God

en van

Gods

hun

hart,

volk. Ï3

En

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen