Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 72

LOCUS DE PROVIDENTIA.

72

Psalm 29 daar wordt de mn^ het

die

kracht,

wordt

tWtv ^'P en nu

zou

stem

als

men aan den donder

het lezen denkt

Bij

er gezegd, dat, indien

een

die het

God

de veldheer ware,

ver-

men gehoorzaamt en

tusschenschakel, het woord, waaraan

De

men geen

Zijn spreken zou daarin bestaan, dat de vijand

maar

hooren,

werd.

slagen

de stem Gods overal voorgesteld

dat staat er niet, die wordt hier geïntroduceerd door het beeld van

Maar

doet.

doet.

zelf

^1p,

door welke gehoorzaamheid dan de dingen ontstaan, hebben we bij God weg denken. „God sprak" van Gen. I hebben we niet op te vatten, dat men, in-

ware geweest, een stem zou hooren maar dat Zijn spreken was het scheppen. Zijn spreken het komen der dingen. Dit kunnen we op de volgende wijze duidelijk maken: de muziek bestaat niet in de noten of balken maar deze zijn tusschenschakels om de gedachten van den componist door

men

dien

er

bij

herinneringsteekens

De

noodig.

God nu

reproduceeren.

te

componist voelt

de muziek

de noten en balken niet noodig,

uit zijn

komen,

heeft daartoe

deze slechts schakels

wijl

noten en balken

geen

heeft ziel

om

ducent en speler, door welke de componist den speler beveelt als

len,

daardoor

en

klanken

in

en deze gehoorzaamt dan.

wil

hij

tusschenschakels noodig

de

is

realiteit Zijn

;

bij

God

anthropomorph.

louter

zoo

te

spe-

ons moet er eerst een woord

Bij

komen

realiseering

deze

dan het realiseeren

niets anders Hij in

;

ook

tusschen pro-

zijn

van Zijn gedachten. Als

gedachten zichtbaar voor

zich.

heeft geen

Hij

niet. ;

Gods

het spreken

God

is

schept, poneert

Daarom

het scheppen

is

spreken Gods.

Zoo

30

Jes.

:

worden,

slagen

de stem des Meeren zal Assur

31.

Want door

die

met de roede

morzel ge-

te

God

sloeg. Er staat niet, dat

het bevel zal

geven voor een ander, maar de beteekenis hier is dezelfde als in Psalm 29. 6. Daar zal eene stem eens grootcn rnmoers uit de stad zijn, eene Jes. 66 :

stem

den

uit

vergeldt. Die

ken

dan

en

in klanken,

Jes.

9

;

55

:

11

is

dus een

doen, maar het doen in

daden

De Meere

maar: God heeft

Jes.

de stem des Meeren, die Zijnen vijanden de verdienste

;

feitelijke kracht

zelf is het

niet eerst

;

spreken

:

God

heeft een :

woord gezonden

God

in

Jacob, en het

Ms gedaan, is een

werk begonnen

Alzoo zal Mijn Woord, dat

maar

uit

te

Mijnen

doen

mond

in

is,

om

te vatten als

Israël.

óok

zijn

:

het zal doen hetgeen, dat Mij be-

deze plaatsen, omdat een intellectualistische prediking er op deze teksten op

gezon-

Jacob en

uitgaat,

haagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen, waartoe Ik het zende. al

gevallen

is

heeft een Profeet of een Profetie

het zal niet ledig tot Mij wederkeeren,

op

een spre-

spreekt niet

daarin, dat Hij doet.

Dit wil niet zeggen

in Israël.

den

een

maar 7.

'.

Tempel,

stem des Heeren

We wijzen uit

geweest

gaande over een ^f?spro^e/z woord. Sneeuw

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen