Dicaten dogmatiek. Locus de Deo - pagina 332

Locus DE Deo (Pars Prima).

314

twee voorstellingen,

het Israelietisch besef niet tegenover elkander

voor

die

stonden, maar veeleer

elkaar geschakeld lagen. Ziet het

in

waar van God gezegd wordt, dat

Hij in

maar

Psalm

in

storm en onweder verschijnt

uit

50,

Sion,

de volkomenheid der schoonheid, met een stralenbundel van bliksemen.

Nu

schijnt

dan toch

er

De

menschelijke

God gesproken

duiden, waar

?

God

praesens

is

;

word^

Dat zou met de omnipraesentia

heel

vijf

ellen.

Bij

namelijk

hoog,

Wij vinden ze

en van Salomo's tempel. Voorts

de Apocalypse.

bij

en met een

tien ellen,

de oprichting van den

de profetieën van Ezechiël, en

in

Ezechiël hebben ze een viervoudigen

vorm van hoofd:

leeuw, arend en mensch. Voorts verschijnen ze daar met raderen.

stier,

dat Ezechiël ons de cherubs als raderen afteekent,

zeggen,

niet

in

de Heilige Schrift niet constant. Gewoonlijk

in

is

gestalten,

van

vleugelslag

tabernakel

wil

te

Laat ons zien.

voorstelling der cherubs

het

breeden

in

van

localiter

wezen.

strijd

zijn

de cherub eene plaats aan

hadden raderen

Een soort hemelsche

Dat

maar ze

op maar het stond toch met hunne beweging in verband. Ook de Openbaring worden zij „dieren" genoemd. De vier en twintig ouderlingen bij

zich.

wielrijders dus

;

dat

niet,

zij

die wielen reden, in

zijn

de representanten van de uitverkorenen

tegenwoordigen de engelenwereld. Dat de cherubs ons geteekend worden,

nadenken,

in

den hemel, de vier dieren ver-

tempel, zoowel

bij

de cherubs

deze voorstellingen, zoowel

al

Ezechiël als

er werkelijk

in

lichaam, in

bij

den tabernakel

men maar als in

de Openbaring, geen photografieën

zoo uitzagen, maar moeten aangemerkt

bolische figuren, eene zinnebeeldige voorstelling.

raderen

van het beeld, waaronder

oorzaak, dat de meeste menschen, die niet

de war raken. Maar die moeilijkheid valt weg, zoodra

helder inziet, dat

nu

is

in

niet constante

den

zijn, alsof

als

sym-

Een cherub heeft geen

een menschelijk of viervoudig lichaam. Van vleugelen of

laat staan

eigenlijken zin

om

er

is

geen sprake.

Het

is

al

zinnebeeldige voorstel-

wezen van den cherub uit te drukken. Nu hebben wij onszelf af te vragen, wat die figuren ons omtrent het wezen van den cherub zeggen. Maar altoos moeten wij daarbij bedenken, dat de cherub geen somatisch bestaan heeft, maar een geest is. Het inwendig geestelijke moet uitwendig waarneembaar voor ons worden afgebeeld. Als wij dit maar in het oog houden, dan is het niet alleen verklaarbaar, maar dan wordt het zelfs heel natuurlijk, dat dezelfde cherub nu eens zoo, dan weer anders wordt geteeling, die alleen dient

kend. Dat hangt er van

wezen

het

af,

of de

Heere ons

dit

of dat

van zulk een geestelijk

Zoo bijvoorbeeld in den tabernakel is de hoofdzaak, dat de cherub de heiligheid Gods beschermt. Daar spreiden de immense vleugelen wil openbaren.

ware een

der

cherubs

het

zondige stof dezer aarde en de heiligheid van

als

het

vorstelijk tapijt, dat er scheiding 's

zij

tusschen

Heeren voetdruk.

Moet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen