Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 804

:

Locus DE Christo (Pars Secunda).

102

kwam, dat zijn graf werd geopend en hij ontwaakte Zoon des menschen te aanschouwen en het oordeel te vernemen, waarvan hij al die jaren gedroomd had, en dat nu in uitwendige denk u dat alles, dan hebben wij een voorrealiteit over hem kwam ook voor hem

om

nu

de

ure

den

plotsehng

—

stelling

van een sterven, waarbij geen scheiding van lichaam en

maar waarbij het lichaam machteloos zou zijn en de over het lichaam zou heerschen - en toch zou de een

het lichaam,

in

bewustzijn, niet

en voelen de waarheid van het

zijn

(hoewel ook

ander

de

van

üogenblik

zijn

:

Jezus

bij

de dooden van nu aan

zalig zijn

het

ziel,

;

terwijl

nog aan het lichaam gebonden was) van het

ziel

sterven aan altijd door zou drinken de heffe der rampza-

het

benauwdheden, waarvan

ligheid en in

king

vond,

ziel plaats

het lichaam in het graf zou liggen (stel gebalsemd) met de ziel

maar waarbij

wij geen denkbeeld hebben, van verschrik-

verschrikking als voortgaande, langs de scala infernalis zou afdalen.

tot

Waartoe nu deze fantasie? Zij

om

noodig

is

ons

doen verstaan, wat voor Christus geweest

te

de

is

nederdaling ter helle en wij gebruiken haar

omdat

Vooreerst,

wij

dood geen voorstelling

om

in

begraven

;

na

er ziel

en

Heilige Schrift, dat wij zelf

de

dag

de graven

uit

sterven

het

lichaam,

dat

eeuwige vreugde

de

de helsche

ligt

Slechts die

maar dat

lijk,

terwijl

wij

dat de

en

wij zelf naar

in ziel

onzen

hier ligt die en die

eens op den Oordeelsdag

het graf zullen uitgaan.

uit

worden begraven en

komen, maar tevens

zullen

zoodanige

een

:

scheiding

plaats

zal

niet

leert

bij

van den goddelooze terstond

voor den dat

ons,

zij

hebben

het graf liggen, onze ziel

Alzoo

tusschen

Jezus

is

in

zal zijn in

pijn.

Nu kunnen het graf

dat niet ons

graf gaan (daarom zeiden onze vaderen

het

niet hier ligt zijn stoffelijk overschot) en

ons

laatsten

te leenen.

ons,

des Archangels zullen hooren en

stem

leert

onderwijst

Schrift

persoon

de

vorm aan

er gestalte en

De

menschen van den toestand in het sterven en na den hebben, geen woorden om het te noemen, geen gegevens

wij

ons

dit

Iemand, die met

niet voorstellen.

zijn

zijn

ziel

bij

manier

er,

om

ons daarvan een voorstelling

één

gaven wij

in

een

onderwijzing

van

het

graf

te

is

Jezus

het voorgaande beeld.

des

Heeren

leeren

om

is,

Alles

is

persoon

in

ons ondenkbaar.

en toch met

wat

in

ons de ontzettende

te

vormen en

den droom geschiedt, realiteit

van gene

is

zijde

daarom schonk Hij de zalige en de helsche geven van wat dat eenmaal zijn zal. Die die

kennen

;

droomen om ons een besef te droomen kent weet, dat zij gepaard gaan met het opkomen van wilde dieren, moordenaars, vuurvlammen enz. en zoo als 't ware een teekening geven van de ontzettendheden der

hel,

i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen