Dictaten dogmatiek. Locus de Magistratu, Consummatione Saeculi - pagina 3

INHOUDSOPGAVE.

LOCUS DE MAGISTRATU. §

1.

Locus huius

loei in

dogtnatices organisme.

aangevende

3

de p r n ei pi ë n, waaruit de rechtsordening en het magistrale bestuur opicomen, 2^ de verhouding tusschen overheid en kerk, is deze locus theologisch, niet juridisch. 4 II. De noodzakelijkheid om hem principieel in de dogmatiek te construeeren. 4 de

Uit

I.

ƒƒ.

S.

De historie van den

1.

i

locus de magistratu.

5

Tijdens het veroveren van een zelfstandige positie in den staat als een indiffe-

beschouwd.

rente quaestie

5

den kerk de overheid wilde uitmaken wat waartegenover haar antithetisch behandeld. (De hiërarchie.) 7 Behoefte aan een meer thetische behandeling eerst gevoeld door Calvijn en de

Toen

bij

heid

ouderlingen

was en wat

Reformatie.

strijd in

niet,

7

Uitgaande evenwel van eene verkeerde verhouding tusschen staat en kerk, door alle Geref. dogmatici ten onrechte beschouwd als onderdeel v. d. locus de regimine ecclesiae.

Wat

daarbuiten

viel,

8

overgelaten aan de philosophie van Aristoteles.

Roomsche theologie

Antithetische behandeling door de

de Anabapt.,

II.

12

12

dezen locus later door de Geref. tegenover de Roomschen, III. Erastus, doch weer slechts antithetisch. 14

Verdere dogmatische ontwikkeling 1.

(Bellarminus).

v.

De plaats van dezen locus is in den locus de de gratia communi en de regno Christi, daar

16

providentia.

civilis haar uitgangspunt vindt in het regimen Dei. (algem. principiën), na de zonde haar naderen vorm erlangt door de algem. genade, (magistrale vorm), ten slotte opgaat in het regimen Christi in regno gloriae

de potestas

(teleologisch)

Als afzonderlijke locus

practisch

17

het best in te schakelen

achter den locus de gratia communi. I.

II.

De De

geheele potestas

civilis

draagt een temporeel karakter,

theologische behandeling

v.

d.

is

accidenteel. 18

locus de magistratu gaat uit van de ver-

houding tusschen gratia communis en specialis. Alleen de Calvinist, theologie is in staat daarvan eene proeve

III.

§

2.

De

gratia

communi.

Hiervoor geen plaats op Method.-soteriologisch standpunt, wel op het theologische der theodicee. 23

te

geven. 19

22 22

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen