Van strak gespannen snaren - pagina 61

37 had.

Ik

voegde

er

vertroost

bij,

weet,

Zoo

worden.

zullen

zegen, zonder dat u

Het spreekt

dat ik een stukje vertalen zou, en naar

„Wie

Holland zenden.

't

vanzelf,

hoevelen brengt

in

uw

Holland er door menigmaal

arbeid

zelve merkt."

dat

mijn

vrouw en

ik dadelijk

dikke

vrienden met haar werden. Ik vervul thans mijn belofte, en vertaal ten slotte stukje,

opdat

mijn brief niet te

't

kleinste

groot worde.

„Hoe verhoort God onze gebeden?" „Het is den Heere om onze bevestiging en opvoeding te doen en niet in de eerste plaats om het effenen der wegen, om het drogen der tranen. Merken we dit toch goed op, wanneer we in nood bidden: „Heere help ons, wij vergaan!" Laten wij nooit meenen, dat Hij ons alleen dan verhoort, wanneer Hij op eenmaal de smarten wegneemt en effen baan maakt. De Heere kan ook alzoo en beter verhooren, wanneer Hij ons kracht geeft tot dragen, en wij in den smeltoven gelouterd, voor Zijn dienst meer geschikt gemaakt, meer naar hervormd en voor de eeuwige heerlijkheid rijper gemaakt worden". Moge werkelijkheid worden, wat ik zei, en ook dit nog velen Christus' beeld

ten zegen

zijn.

Ons wederom

in

uwe gebeden aanbevelend,

uw

blijf ik

u hefhebbende oud-leeraar, R.

}.

Heidelberg, 25

W. RUDOLPH.

November

1913.

Geliefde gemeente!

Vanaf 16 November ben

op heden eiken dag geregeld behandeld, behalve Zaterdag 22 November. Op dien dag was Universiteit, en ieder Leidenaar weet, wat dit 't de Dies der ik tot

voor een academiestad beteekent. Aan den avond van dien dag maakte

ik

een kleine wandeUng

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen