Zions roem en sterkte - pagina 70

;

:

ARTIKEL XIX.

62

zijn twee Zonen Gods, noch twee personen, een eenigen persoon vereenigd? Antw. 1. Dit blijkt uit plaatsen, die ons de eenheid van den MidWij hebben maar een Heere Jezus Christus. delaar leeren, 1 Cor. 8 6. Ef. 4 Een Heere. 1 Tim. 2 5. Een Middelaar Gods, en der 5.

zoodat

deeld,

er

niet

maar twee naturen,

in

:

:

:

menschen. 2.

Uit

de

benaming van de eene natuur, naar hetgeen de andere

eigenlijk toekomt, bij voorbeeld Hand. 20 28 waar gezegd wordt God heeft de gemeente verkregen door Zijn bloed. 1 Tim. 3 16. God is opgenomen in heerlijkheid, hetwelk de eenheid des persoons veronderstelt. 3. Uit de prijs der verlossing, welke de Middelaar moest betalen de prijs veronderstelt dat Hij sterker is dan alle creaturen, dat is God ;

:

:

en mensch in een persoon, 1 Joh. 1 7. Het bloed van Jezus Christus Gods Zoon, reinigt ons van alle zonde. Vraag. Bewijs eens dat deze vereeniging is asunchutoos onvermengd zoodat die naturen niet zijn ineen gesmolten, maar elke natuur hare onderscheidene eigenschappen behoudt ? Antw. 1. De Schrift leert uitdrukkelijk dat de eigenschappen van de twee naturen altoos onderscheiden zijn a. de goddelijke natuur is altijd gebleven, gelijk zij is, te weten ongeschapen, hetwelk geen verandering duldt. Ook is deze eigenschap uit haar aard onmededeelbaar aan hel schepsel, want al wat geschapen is, kan niet ongeschapen zijn; dus is deze oneindig; aa. ten opzichte van den tijd, zonder beginsel der dagen, of einde des levens, gelijk de Apostel ten aanzien van de godheid toepast, hetgeen van Melchizedek naar zijne menschheid getuigd wordt Hebr. 7:3; bb. ten opzichte van de plaats, als die hemel en aarde vervult, Ben ik een God van nabij spreekt de Heere ? en 23, 24. Jer. 23 niet een God van verre ? zoude zich iemand in verborgene plaatsen kunnen verbergen, dat Ik hem niet zoude zien, spreekt de Heere ? vervul ik niet den hemel en de aarde spreekt de Heere ? b. de menschelijke natuur heeft hare eigenschappen niet verloren; neen, zij is een schepsel gebleven aa. een schepsel, die een beginsel der dagen had, Micha 5:1; :

:

:

2:7;

Lukas

zijnde eene eindige natuur, eindig grootte, Lukas 2 52; in m.acht, Matth. 26 en in gaven, Lukas 2 52. bb.

:

tijd. Joh. 19 30; in 39; in plaats. Joh. 16 28;

in :

:

:

:

Vraag. Hoe blijkt dit verder ? Antw. 2. Uit de noodzakelijkheid van zulke onvermengde naturen, tot uitvoering van Zijn Middelaarsambt: Want Christus moest in de menschelijke natuur lijden en sterven de goddelijke natuur moest de menschheid in dat lijden ondersteunen. 3. Bij aldien de twee naturen, ondereen vermengd waren, zou Christus noch God noch mensch zijn, maar een persoon van beiden onderscheiden, gelijk alle lichamen onderscheiden zijn, van elk een der beginselen, uit welke dezelve bestaan. .

•

.

;

Vraag. Bewijs dat deze vereeniging is atreptoos, onveranderlijk, zoodat de goddelijke natuur niet is veranderd in de menschelijke, noch de menschelijke in de goddelijke natuur?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen