Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 333

ARBITRAGE

om

gewaagd,

het recht en den plicht zou hebben,

derhalve

wijzen, die

te

de naleving van de gevallen te

verzekeren, en die

dat doel over zekere internationale politiemacht zou moeten

tot'

beschikken.

valt.

omsluit

Ideëel

Ga nu na hoe

in

hij

leverde het voldingend

voorsloeg,

de verwerkelijking van zulk een plan te

er aan

weinig

hoe

denken

wat

echter

Juist

bewijs,

wereld.

om

met geweld van wapenen

desnoods

beslissing

325

AFSPRAAK.

van één bepaald land aan

Overheid

de

IS

met

hij

plan

zijn

natuurlijk geheel de

het verleden revolutionaire volkselementen

en

op keer in geslaagd zijn, om een gewapende macht te scheppen doen optreden, die het leger van den Staat kortweg overhoop wierp ontwapende, en vraag u dan af, wat er van heel Azië, Amerika

en

Europa,

er keer

en

te

komen,

om nu

indien

Afrika en Australië er buiten te laten, terecht zou

allerwege aan de Overheid de beschikking bleef

niet

over een genoegzame militaire macht, lingen tegen te gaan en

te

om

men, zou zulk een politiemacht, ook

zulke revolutionaire v*^oe-

al

Uit alle landen

onderdrukken.

men

schafte

al

saamgeno-

alle leger af, zulk

een formidabele, geweldige macht moeten vertegenwoordigen, dat er van een ongewapenden vrede van verre sprake zou kunnen heid,

met behulp van een

die

zijn.

De mogend-

klein internationaal leger voor de na-

leving der tractaten, desnoods met geweld, had in te staan, zou reeds

tegenover

deze

politiemacht haar machteloosheid gevoelen.

Denk

u,

dat Rusland en Engeland weigerden met een gevallen uitspraak genoegen te nemen, over welk een macht zou de met executie belaste mogend-

heid

van het,

deze

niet

haar

dan

reeds

taak,

ook

men

dat

om

moeten beschikken, al

slonken

beider

zich te

kunnen kwijten

leger en vloot.

ook hierop een uitweg vond, dan

blijft

En

al

ware

toch nog altoos

andere hoogst ernstige bedenking, dat het historisch proces van

het

leven der volken

dat

de

is,

voor

heeft,

verhouding der Staten,

onderlinge

oogenblik

nimmer gedoogd

alle

noch

ooit

gelijk die

gedoogen

zal,

op een gegeven

toekomst onveranderlijk worde verklaard.

De

verandering toch in de onderlinge verhouding der Staten wordt volstrekt niet enkel door de tractaten en zelfs niet alleen door de gewapende macht beslist. Wie, toen de macht van het Romeinsche Rijk

ten

roepen,

einde spoedde, een orde van zaken in het leven had willen die

Romeinsche en

de

meebracht, dat de toenmalige verhoudingen tusschen het Rijk,

de Gallo-Romeinsche provinciën, de Iberische Staten

opdringende

Slavische

en Germaansche stammen voor altoos

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen