Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 155

DE AFLEIDING VAN DE WOORDEN: VOLK EN NATIE.

Ook zonder

eenige aanwijsbare oorzaak

Die zuiging naar vereeniging werkt

om

gedurig het gevaar voelt,

de

en

in kleiner

zoo

zelfs

sterk, dat

deze

tegen

zuiging

den trek naar

in

deze zuiging uiteraard

men voorshands

berust

blijkt,

reactie

dit

hooge doel voorshands onbereikbaar

in

de saamvoeging op kleiner schaal, die

dan de volken, die

zijn

om

vonden,

middel

het

staatsformatie

zijn zelfstandig-

Vandaar de

Haar voleinding zoekt

vrijheid.

noemen, en het

voZ/tsgemeenschap

in grooter kring.

een ineenvoeging van heel ons menschelijk

in

maar voor zoover

geslacht,

samen-

de enkele persoon

strooming

te sterke

zijn /Ar-zijn, zijn individualiteit te verliezen.

heid,

we

in

er een behoefte aan

is

aan samenleven, aan samenwezen,

zijn,

147

de

in

handhaven en zich

zich te

te

consolideeren.

§

De

2.

men op de

Let

woorden

afieiding van de

afleiding

volk en natie.

:

van het woord

den indruk, dat oorspronkelijk

Volk, zoo ontvangt

:

den stam van het woord

in

niet

lag uitgedrukt, dan de massa, het vele, het groote aantal.

vindt

teekenis

maansche populus,

men

het

als

In

het

Latijn

talen.

stam komt.

folk

folc,

liep

ethymologische

naar

dat,

volk,

wet

uit,

waar volk geschreven wordt pulk-as,

Boheemsch

of

ple

in

plenus,

met ons volk van door beide

„de

plebes één

groote

oorsprong,

en

tot

van

Oud-Slavisch Legt

men

hier

van den wortel

mag vermoed,

dat populus

één in beduidenis

De

is,

zoodat

organische

haar recht in het woord natio, waar-

van ons

natie, nationaal, enz. zijn afgeleid,

Zoowel

natio

(telen),

gelijk in het

menigte" wordt aangegeven.

eenheid komt veel duidelijker

be-

Lithausch

in het

in het Latijn

afkomen, dan

volk

of

folc

Czechisch pluk.

nu naast geheel de groep woorden, die pla,

met

Die overgang komt vooral

zelfden

in het

In die

volck in alle Ger-

en

hiermede evenwijdig het woord

een

nog korter pVk,

men

anders

en evenzoo in het woord gens.

toch hangt saam met nasci (baren) als gens met gigno,

zoodat beide op eenheid van oorsprong

in

de geboorte wijzen.

Beide aanduidingen, zoowel die van het massale, als die van gelijke herkomst, vormden alzoo blijkbaar in de oorspronkelijke opvatting het

ééne

gende

begrip

van

een gelijksoortig door bloedgemeenschap saamhan-

menschengroep

;

toch altoos met het niet

te

loochenen onder-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen