Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 204

HET LAND.

196

ZOO door

nabuurschap bezweken.

zijn

aan Japan den

hebben het ondervonden, wat krijgen.

Het

daarom

is

toekomst

rekenen, maar

te

nabuurschap

de

ligt,

niet zelden

zoo

vaak

naar

het

was, Frankrijk

naburen

in Algiers tot

om met

van

andere

een

is,

volk

het

en het land, dat naast ons Niet

1795

en

't

minst, indien, gelijk

beweging

revolutionaire

overslaat.

het landsgebied van den

voor den volkstoestand en voor de volks-

is

van nog hooger gewicht.

gezien

En

1848 weten

uit het

er

ook

ééne land ten onzent

verhalen.

te

Het

daarom een schrede

is

vooruit, dat aan het eenzijdig theoreti-

over de rechtsverhoudingen paal en perk

seeren in

't

Marokko

altoos land naast land, waaruit het gevaar opkomt.

is

het volstrekt niet voldoende,

eigen staat

van

Korea en Mandschoerije hebben

der nabuurschap moeten betalen. Tunis en

tol

de algemeene, als

ook aan het land

staat

kan beweerd, dat het

als land

wordt geschonken.

Niet van eiken

rekening brengen ook van het land zoo

in

heeft, als dit bij

we opmerkten,

kan, gelijk

gezet, en dat zoo

de bijzondere staatsleer steeds ernstiger aan-

in

dacht

hooge beteekenis

is

ons het geval

is.

Ten onzent toch

bijna gezegd, dat het volk het land en het

Zóó sterk wederzijdsch op elkaar inwerken van volk en land als ten onzent plaats greep, komt elders dan ook bijna niet voor. Voor wat een enkele stad betreft, moge Venetië land

het

gemaakt

volk

in dit opzicht

heeft.

met Amsterdam kunnen wedijveren, maar voor wat den ge-

heelen Staat aangaat,

is

de wederzijds op elkander uitgaande inwerking

van grond en mensch ten onzent geheel eenig

deswege

uit

regel

te

trekken

al

groote

te

en

onzent al

zijn

noemen. Doch

al is

zich voordoet geen algemeen geldende er Staten aanwijsbaar, die allicht

zonder

ongelijkheid hun gebied over en weer konden uitruilen,

met

Bulgarije

gelijk

land

wat ten

te

schier

altoos

Servië, tot

op

toch

zekere

is

het onmiskenbaar, dat volk en

hoogte

zijn

saamgegroeid

;

dat de

eigenaardigheid van het volk, althans na eenigszins langeren duur van

bewoning, ten klimaat

en

slotte al

bodem

;

en

meer overeenstemt met de eigenaardigheid van dat het tegen de natuur indruischt, zoo

een doctrine van staatsrechterlijken aard als panacee voor in staat

na

staat,

poogt

te

verwezenlijken.

een staatsleer en op staatsrechterlijk gebied te

ver

gaan.

In

Natuurlijk kan

in het nationaal

alle

men

volken

men ook

in

verbijzonderen

de ten deele gelijksoortige afstamming en herkomst

van de volken, die Europa bewonen, en

tot

op zekere hoogte

zelfs in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen