Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 331

DR.

KUYPER ALS REFORMATOR DER KERK.

309

u y p e r met het gezin te Zandvoort vertoefde en Dr. K u y p e r in Zwitserland was, aangetast door een ziekte die hem ten grave

K

sleepte.

Toen Dr. K

u

yp

e r uit Zwitserland

met de zijnen enkel naar het graf van

hij

was wedergekeerd, kon gaan,

zijn lieveling

om

daar

geknield in het gebed het geprangde hart uit te storten! In hetgeen Dr.

leefd heeft,

K

u y p e

gunt ons

het verliezen zijner echtgenoote door-

r bij

zijn „In

Jezus ontslapen", een van

zijn vele

bun-

voorwoord heet het: „Zoo er in deze Méditatiën een toon weerklinken mag, die weldadig roert en heilig dels Méditatiën een blik. In het

stemmen

kan, verklaart zich dit eeniglijk uit den doorleefden rouw,

ze ingaf. In dagen van zulk een zielsbenauwing worstelt het

die

hart tot het in

God

zijn

rouwe

te

boven komt. Uit een de profundis

de diepte) verheft het zich door het sursiim corda (het hart om-

(uit

hoog)

tot

en dan zijn,

een gloria

is: in

in excelsis (eere

zij

God

in

de hoogste hemelen), Als er anderen

Jezus ontslapen! kreet van triomf"

wier hart nog doorworstelen moet, wat het mijne doorworsteld

heeft, druppele er uit

deze Méditatiën balsem voor de wonde hunner

ziel."

En welke

vertroosting genoot

hij in

zijne

smart? Hij wil „niet een zich

heenzetten over de smart, niet een verbloemen van rouwe. Integen-

meer

deel;

God

we

onze smart wegzinken. De werkelijkheid moet met

in

de Heere wordt

te

verheerlijkt;

hoe dieper en voller helder, diep

bewustzijn, in al haar bitterheid doorleefd en gevoeld worden. als uit

den weemoed en de rouwe van een zoo

tot in het diepste

En des

wezens gewond hart, dan eindelijk toch de toon van lof en van liefde, van dank en aanbidding opklimt, «dan, maar dan ook eerst, geniet het Vaderhart daarboven, wat het van het hart van zijn kind vraagt, „En dieper bezien en wat onzen God zoo ten volle toekomt." hangt dat toch geheel af van het standpunt, waarop wij ons voor 's Heeren oog stellen, of wilt ge van de vraag, of bij het graf onzer dooden de klacht voegt, dat God ze nu reeds van ons nam, dan wel

—

de toon des danks, dat Hij ze ons schonk en ze ons zoo lang liet. Zijn wij het middelpunt, en hadden wij onszelven verrijkt door het

van man of vrouw of kind voor onszelven te scheppen, en komt God nu wreed tusschenbeide om ons dat heerlijk bezit te ontrooven?

bezit

\

hij gansche pakken brieven van aanzienlijke personen vernietigd had, vond men in zijn nalatenschap de potloodbriefjes nog bewaard, die dit jongske hem had toegezonden."

petekind terug, en terwijl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen