Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 170

DR.

148

lutionaire partij. Dr. terwijl

van

KUYPER ALS STAATSMAN.

Kuyper klaagde

liberale zijde

er in

„De Standaard"

over, dat

de kopstukken zich avond aan avond

in

verkiezingsmeetings hadden laten hooren, dit van antirevolutionaire

was geschied. Er werd een ware kruistocht tegen

zijde niet aldus

niseerd.

Ketelaar, Bigot, Smeenge,

om

het Ministerie-Kuyper georga-

De frontmakers voor de Overheidsschool Roodhuyzen

—

de heeren

enz. trokken het land door

door dikwerf valsche voorstellingen de kiezers afkeerig

Plate tegen de Tarief wet;

De Louter voor de

te

maken;

Staats-Universiteiten;

Roodhuyzen ook voor de tappers; Troelstra tegen de dwangwetten. Het was een laster-campagne. De liberale Leidsche Hoogleeraar Dr. A. E. J. Holwerda protesteerde er tegen in een brochure getiteld: „Kunnen wij niet anders worden? Een woord vooral tot zijn liberale landgenooten".

Maar ook

dit zou nog te overkomen zijn geweest. Dat het Minismoest aftreden lag dan ook minder in de sterke machtsontwikkeling van Links, dan wel aan de afvalligen van Rechts. De heer Staalman in 1902 als anti-revolutionair gekozen, begon aanstonds oppositie tegen het Kabinet-Kuyper te voeren. Hij wilde de

terie

oplossing van het Kieswetvraagstuk vooropzetten, tot

Grondwetsherziening aan

om

onverwijld

te sturen.

Het Kabinet verlangde dien weg

niet te

bewandelen,

in

de over-

tuiging dat als men het kiesrechtvraagstuk op den voorgrond drong, noch de onderwijswetten, noch de Drankwet e.a. aangenomen, noch de sociale ontwerpen noch dat voor het Tarief in gereedheid waren gekomen. De heer Staalman wilde vóór alle dingen kiesrechtuit-

breiding en zag anders weer liever de liberalen aan het bewind komen. Het district Enkhuizen ging daardoor voor de anti-revolutionairen verloren. En naast Staalman werkte, met ander bedoelen, maar met hetzelfde resultaat, een kleine groep de Friesch-Christelijk-Historischen, met Ds. Wagenaar van Rotterdam aan het hoofd. De Friesch-Christelijk-Historischen konden zich namelijk met het stelsel van parallelisme, het stelsel van rechtsgelijkheid, waarbij de Overheid onzijdig blijft in de religie op haar eigen terrein en aan

de Christelijke en niet-Christelijke levensbeschouwing

gelijk

recht

wil gunnen, niet vinden. Zij verlangden het herstel der Christelijke religie

op het terrein van den staat

— voor

heid van religie en conscientie bestaanbaar

is.

zoover

dit

Dat men

met de

uit

vrij-

deze laat-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen