Leven en arbeid van Dr. A. Kuyper - pagina 70

DR.

48

Kuyper

Dr.

's

KUYPER PREDIKANT.

oordeel over dezen stand van zaken

is,

dat de

patricische coterie in 1867, de democratische sinds 1870 een ernstige

heeft begaan. In 1867 heeft

feil

men

het democratisch karakter der

nieuwe beweging miskend, toenadering toonend aan het ongeestelijk Conservatisme, terwijl men aan strengere broeders uit de burgerij zijn

sympathie onthield. Maar ook de bovendrijvende fractie tastte

hierin mis, dat ze niet scherp

en de broeders tieven

liet

uit het

was naar

vallen,

Op hen kan men

genoeg tusschen de Conservatieven

Réveil onderscheidde. Dat eisch

van

men

de conserva-

geestelijke keur gehandeld.

maken; de dwaasheid des Kruises staat altijd in den weg. Maar men had deze Kerkelijke mannen niet met de hooge geslachten uit den Réveil moeten verwarren. Er zijn familiën in elk onzer groote steden, wier naam door banden van trouw, toewijding en liefde te eng aan de zaak des Heeren verbonden is, om ooit, zonder schuld voor Hem die ze ons gaf, hun dienst, patronaat en leiding vaarwel te zeggen. Al keerden de tijden, men mocht daarom niet vergeten, wat deze mannen en vrouwen in dagen van pijnlijke worsteling hebben geofferd, om den Koning der gemeente te dienen. Toch werd door die feilen de loop der historie niet veranderd. De toekomst der Kerk is voor de Democratie. En dit is door Dr K u y p e r niet aanvaard als een noodzakelijk kwaad, maar als door God gewild en in overeenstemming met den aard van het Christendom. „In onze oude wereld dringt het leven der volken en natiën rusteloos en daarom onwederstaanbaar, naar de grenslijn waarachter de Democratie begint. Tegenstand baat niet. Men kan de Democratie in zijn vaart wel ophouden maar niet stuiten, en de keus

is

nooit staat

slechts, of

men haar als verbitterde vijandin wil afwachten, God gezonden bode zal erkennen. Zoo is het

of haar, als een door in

ons Staatsbestuur en

in

de leiding onzer stedelijke belangen, in

nijverheid en landbouw, op het gebied van kunst en wetenschap,

vloot en leger, in de raadzaal en voor de baUe. Het volk al

komt

bij

tot

grooter beteekenis. Het wint in kennis, het wordt zich van zijn

kracht bewust. Het heeft den

macht

te dingen.

De

moed

en de eerzucht

om

naar meerder

logica der feiten stuwt al voort, en noch patri-

cische afkomst, noch fijner beschaving, noch een schat van millioenen is

tegen die drijfkracht opgewassen. Het

maar

dit staat vast,

moge nog

jaren duren,

zoo Europa een toekomst heeft, dan wacht het

die van de Democratie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen