Ter school in Ierland en Schotland

DOOR DR. P. G. DATEMA.

II.

In Schotland werd terzelfder tijd. toen in Engeland (1795) tot de oprichting van het groote Londeiuche ZendingiyenooUchap werd beslotCD, oolc een itreven in die richting openbaar.

Dit leidde tot de stichting in 1796 van het ZendingtgenooUchap. Sehotteke

Zendelingen zijn er van uitgegaan in de landen gelegen? om de Zwarte en Caspische zeeen, onder het volk der Tartaren.

Nadat de Russische regeering echter in 1833 alle werkzaamheden van Protestantscne zijde in die richting verbood, zonden de bestuurders van dit Genootschap hünne zendelingen naar Westelijk-Azié en West-Indië, vooral ' Jamaica.

Voor zulken particulieren arbeid was het evenwel in Schotland niet weggelegd recht wortel te schieten. De Kerk van Schotland had dan ook reeds sedert 1796 zich een voorstel zien toekomen óm de Zending^, wida eic Hcideneu, zelt ter hand te nemen.

Het duurde echter' tot 1824 eer van de uitvoering van dit merkwaardig plan iets kwam.

Het plan was zoo merkwaardig, omdat deze Landskerk de «enige schier was, en nog is met de Iersche, die zich met de Zending als Kerk inderdaad werkelijk bezig houdt.

In 1829 ging reeds de bekende Dr. Alexonder Duff, uitgezonden door de Algemeene Kerkvergadering van Sch6tland, naar Indié.

Thomas C/talmer* vooral had den stoot gegeven, dat ook de Kerk op zoodanige.wijze zich met de Zending inliet. Zijn predikatie, gehouden in 1812 voor het Duudee Zendingtyenoottchap over »de Zending en de Bijbel als de twee voornaamste instrumenten voor het doel van de verbreiding des Evangeliums, " trok bijzondere aandachtige belangstelling, welke nog toenam bij hare uitgave.

Nog meer was dit het geval met zijne rede, in 1814 voor de Schoi-tche Vereenig ing tot verbreiding der Waarheid onder de Heidenen, over »de gewichtige beteekenis der Zending door de êrvaring bewezen."

Duff, in 1806 'geboren, was een zopn van Godvrucht \jtee landlieden, reeds /roeg van Godswege tot het werk < ie; r Zending aangespoord.

Hij was in zijn studiejaren bekend als de beste leerling der hogeschool van St Andrews. En toen nu in itïS^Dr. IngJii, namens de Kerk. eene oproeping deed tot hek Schotsche volk, voelde nij zich gedrongen tot de aanmelding.

Na de noodige voorbereiding, kwam hij in eenige jaren gerei-d, ging scheep, en den »7en Mei 1830 landde hg met zijvi vrouw te Calcutta, na onderweg sog tweemaal schipbreuk te hebben geleden.

Tot aan z ; jn dood, ia Februari 1878, heeft hij in Indié gearbeid.

In 1843 bij de scheuring in de Kerk van Schotland, vooral veroorzaakt door twistingen over het recht van hoögerhand om zich met de aangelegenheden der Kerk te bemoeien, gingen Duff en al zijn talrijke medearbeiders met de partij der rrjje Schobde Kerk mede.

Dit scheen wel een ontzettend verlies voor de St' kerk. Waot Duff was, door zijne bijzondere opvoed dige methode, welke bij onder de Brahmanen toep en wegeqs de door hem in 't leven geroepen Zend; werkzaamheid op de Nieuwe Hebriden, in Syrië, o< Afrika, een man van ongewone beteekenis.

Hij gaf in 1843 vrijwillig alles wat hij op Zendt gebied in Indic had gesticht, over in handen vat Staatskerk, die nu tot zweren wedstrijd geprikkeld, inp! van Duff en de zijnen, weder nieuwe arbeiders uitat zoodat, netgeeu schade scheen, nog gewin werd.

In 1845 zette Dr. Ogilvie het werk, door Duff pr|j geven, voort. In Bombay kwam het Instituut van Wilton, op dezelfde wijze als dat van Calcntla 01 Dr. Ogilvie.

Zoo heeft zich het werk verder uitgebreid naar I dras, . Goojarat, Chamba in de Panjab, onder de Boedd» histisr.he Lepchas van Darjeeling, mede in China eqft^ Blantyre in Oostelijk Centraal-Afrika.

In 1878 deed Dr. Norman Macleod eene inspectiereis, welke, na zijn terugkeer, van machtigen invloed blaijc, ook om in Schotland Itot nieuwe krachtsinspanning $e prikkelen.

Om eenig begrip te krijgen van den omvang tfi' dingswerkzaamheid op het oogenblik, kan Jietr - overzicht vai£ het werk der Kerk van Schotlind •• de niet-Christelijke volken over de jaren 1905 e< [ t door mij ontleend aan de > Reports on the Schf - the Church of Scotland, " in het jaar 1907 uitf een lüvig treffelijk ingericht boekwerk van nj 1300 bladzijden.

De inkomsten voor het buitenlandsche Zending, " bedroegen (uitgedrukt ia £, Pond Sterling = ftï| 1905 39.166; in 1906 41-593.

Die van de Vrouwen-vereeniging voor dit doé) scheidenlijk 15.544 en 15.706.

Het getal Zendelingen bedroeg in 1905 59 (vi*" van Zendelingen 26); in 1906 56 (met 33 vrouwr Vrouwelijke Zendelingen respectievelijk 8 en ordende dienaren uit de inboorlingen 16 en 15; i sche helpers 530 en 631.

Het Vrouwen-comité belastte zich nog boveq^ - 1905 met de zorg voor u/ eu iu 1900 ioet~< iiB~tT' vrouwelijke Zendelingen, met onderscheidenlijk rl 307 inlandsche helpsters.

Hier komt nu nog bij de Zendingsarbeid otin t Joden, waarvoor inkwam in 1905 £ 5.439 en t if £ 4 757, bij 't Vrouwen-comité 1.102 en

Hiervoor waren werkzaam respectievelijk ia Zendelingen, van welke (beide jaren) 9 gehuwd, . vens 4 vrouwelijke Zendelingen.' Bovendien 13 van het Vrouwen-comité, alsook beide jaren 8 Jod helpers en 42 en 35 helpsters.

Gendeg om te zien dat wel toepasselijk kan » j geacht wat rondom het zegel van de Schotschc j staat: ee lamen contmnebatur: En (het braamt! werd niet verteerd" (Ex. III:2)

De lertehe (Presby teriaarfkche) Kerk is nauw van Schotland verbonden, ook in de Zendingswei heid. Dit ligt in den aard der zaak, omdat hi leden dezer Kerk van Ierland onder de vervQ in den loop des tijds zoo sterk in getal is verin en zij dus ook gaarne "hierom het ooi; richt zooveel talrijkere en meer uitgebreide Schotsche' kerk.

In Ierland werd in 1840 op de Synode van! besloten tot eenen Zendingsarbeid in Engelse! Noord-Bombay zou het veld der werkzaamheid bepaald Goojarat.

De eerste Zendelingen waren J. Glatgotc en A\ Qeorge Smith in zijn »Short History of Chrisjii sions', " uitgave 1890, geeft aan dat jaarlijks de Kerk £ 12.000 voor de Zending in Indië cn Chii. brengt, en ra geordende Zendelingen heeft, benei vrouwelijke Zendelingen en 6r inlandsche helpers.

Ook beeft zij nog eene Zending onder de Joden. Damascos en Hamburg, en helpt de Kerken in de K loniéa en op het Vasteland jaarlijks met eene bijdra van £ 5500.

En na de wij te van opleiding tot Zendeling inSchot-'Üad en Ierland.

Over 't algemeen geldt zoowel voor Schotland alt Ier-IjUkl, dat iemand die als Zendeling zal uitgaan een roldagen universitaire loopbaan achter den rug heeft, de lioogeschool geheel moet hebben doorloopen, op de wijze •b dit voor jongelieden tot het predikambt opgeleid, * 'gebruikelijk is.

En daarna nog zoo lapg en zooveel er bij aanleeren als voor het Zendingswerk noodzakelijk moet worden geacht.

Aan de Universiteiten van Edinburgh, Glasgow, Aberdeen en St. Andrews heeft de Staatskerk hare bijzondere •Colleges, instellingen, waar alle zorg wordt aangewend foor de geestelijke en lichamelijke belangen der jonge-; }Me& die er toe behooren.

De Iersche Presbyteriaansche Kerk besloot in 1844 "op hare Algemeene Vergadering eenparig tot de stichting vah een College onder haar eigen bij wuder toezicht, met doel om een goede, doeltreffcc'i - opleiding, zoowel literarfach als theologisch voor de jongelieden die oplei-"4ing wenachen tot het ambt der Heilige Bediening.

Mevrouw Mag te, weduwe van den predikant Wüliam. llagee, in leven dienaar des Woords te Lurgan, schonk (behalve voor andere kerkelijke doeleinden jfc 40.000) voor dit doel £ 20.000.

Na ha*r dood tot r8$a werd dit kapitaal nog aanmerkelijk (mede o.a. door den predt. Dill, die in 1858 overleed, en het grootste deel van zijn vermogen er aan vermaakte) vergroot, in welk jaar Londonderry «ls plaats van vestiging voor het College werd gekozen.

In 1865 werd het College (Mager College genoemd, in onderscheiding van het Auembly's College te Belfast) geopend met 7 hoogleeraren (dat te Belfast heeft er 6), 4 in de Letteren en 3 in de Theologie.

Vervolgens zijn aan dit College van Staatswege gelijke rechten verleend als aan de Koninklijke Universiteit, werden ook de Theologische Hoogleeraren met die van het. Presbyteriaansche College van Belfast tot éene Faculteit vereenigd onder den naam van »De Presbyteriaansche Theologische Faculteit van Ierland."

Zoo is daar in het Noorden van Ierland en in Schotland nog altijd bij de Presbyterianen veel gebleven van - den zuurdeesem, in der Vaderen tijd met zooveel trouw aan de Goddelijke ordinantiën des Woords onder het volk dier landen gebracht.

De groote eenvoud, bij velen daar in de wijze van Godsvereering naar het YVoord alleen, met b.v. geen liederen liefst dan de Psalmen Israéls, geen onschriftuurlijke feesten enz., trekt nog altijd aan en doet ook gaarne ons het oog daarheen richten, wanneer we de hoop koesteren, dat mede in onze Vaderlandsche Kerk nog dra eens weder de ure komen zal, dat er in haar, kon het velen nog te voorschijn treden, die op het gebied der Zending den weg inslaan, al is het op onze eigen, door •God bestelde wijze, toch den weg, ons door het voorbeeld der Schotsche «n Iersche zusterkerken aangewezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen