Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoe ons land een Christenland werd.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoe ons land een Christenland werd.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

VII.

Willebrords medsarbeiders.

Hoewel onder de mannen, die door Egbert naar ooi vaderland gezonden werden, Willebrord de eerste plaats innam, zijn er toch ook onder.de overigen, wier namen door ons dienen te worden vermeld. De meest bekende is Suidbeit, boewei niet hij, maar de straks te noemen Werenfried voor onze gewesten de meeste beteekenis heeft. Suidbert, een zachtmoedig man, kwam uit Engeland, was vandaar naar Ierland getrokken om in de kringen van Egbert opgenomen te worden en genoot, toen hij met zijne vrienden naar onze streken was overgekomen, onder hen een zoodanig vertrouwen, dat hij op hun voorstel, waarschijnlijk bij Willebrords afwezigheid, als bisschop is gekozen. Later is hij naar het land der Brncteren getogen en heeft daar voorspoedig gearbeid, totdat door een inval der Saksen de pas toegebrachten zijn verstrooid. Toen trok hij naar Pepijn, die hem het toenmalige eiland Kaiserswerth schonk, waar Suidbert na een leven van strenge onthouding in 713 overleed.

Meer is bekend van den arbeid van Werenfried. Evenals Willebrord van Engelsche afkomst, is hij echter waarschijnlijk eenige jaren later herwaarts gekomen. Toen Willebrord in 726 van Karei Martel nieuwe schenkingen had ontvangen te Eist tusschen Arnhem en Nijmegen, zond hij Werenfried daarheen, om de gemeente te bestoren en de toen reeds dicht bevolkte Betuwe te bearbeiden. Dat werk nam hij met ijver ter hand, zoodat hij zijn dood in 760 niet alleen in een groot deel van de Betuwe, maar ook aan de oevers van den IJsel de „prediking van den waren God" werd vernomen. Na zijn overlijden ontstond er strijd over het bezit van zijn stoffelijk overschot. Tc Westervoort, waar hij den laatsten adem uitblies, wijde men het gaarne behouden, maar die van Eist eischten het op en door tusschenkomst van eenige priesters werd de strijd door een godsgericht ten voordeele van Eist beslist. Daar werd Werenfried begraven en zoolang zijn er zijne reliquieën vereerd, tot de „Geuzen'' in 1581, handelend naar hét voorbeeld van koning Hiskia met de koperen slaog, ze zooveel mogelijk aan de vlammen hebben prijs gegeven.

Intnsschen was in Kennemerland opgetreden zekere Adelbert, volgens de overlevering een Iersch koningszoon, mede uit den kring van Egbert, en met Willebrord herwaarts gekomen. Als zijn arbeidsveld wordt genoemd de omtrek van Egmond, terwijl verdere bijzonderheden uit zijn leven niet worden vermeld. Zijn graf te Egmond was oudtijds een bedevaartsoord en in de kapel, die op dat graf werd gebouwd, , werden allerlei geschenken gebracht door personen, ' die op zijne wondermacht hoop-, ten, totdat de tijd der kerkhervorming aanbrak, die aan deze bijgeloovigheden, gelijk aan zoovele andere misbruiken en dwalingen een einde maakte.

Nog worden genoemd een drietal vrienden, Wiro, Plechelmus en Otger, die in de Limburgsche streken niet' onvruchtbaar hebben gewérkt en op den Pietersberg hunne laatste dagen hebben doorgebracht.

Van zekeren Engelmund meldt de overlevering, dat hij nabij Haarlem zou hebben gepredikt. Dit schijnt wel op waarheid gegrond te zijn, daar te Velzen nog heden een kerk en een stuk land zijn naam dragen.

Eindelijk dient nQg genoemd de ons yeds bekende Wolfram (zie hoofdstuk 5). In tegenstelling met de overige Zendelingen, die toen ter tijd ons vaderland binnentrokken en die nit Engeland en Ierland kwamen, was hij van Frankische afkomst en aan het hof opgevoed. Omstreeks 690 bisschop van Sens geworden, kwam de wensch bij hem op, zijn leven te besteden in dienst van de verbreiding der kerk onder de heidenen, en weldra had hij zijn bisschopsmyter afgezet en met een haren kleed over het bloote lichaam trad hij Friesland binnen, waar hij herhaaldelijk met koning Radbout ontmoetingen had, die bijna tot diens doop hebben geleid.

Nadat koning Radbont gestorven was heeft Wolfram niet lang meer in deze gewesten vertoefd. Hij keerde terug naar het klooster te Fontanelle, vanwaar hij zijn Zendingsreis had aangevangen, en aldaar is hij ongeveer 'tjaar 720 overleden. Van de mannen, die hem op zijne tochten vergezelden, zijn nog slechts een tweetal, Wando en Gangalf, met name bekend. De laatste was een Bourgondisch edelman, die den tocht medemaakte om zoo noodig den Zendeling met zijn »goed zwaard" te verdedigen. De eerste werd later abt van het klooster van Fontanelle en verhaalde gaarne zijn kloosterbroederen van Wolfram* reizen en daden, terwijl hij tevens hun een kostbare boekenverzameling wist te verschaffen, waardoor zijn naam, meer dan door zijn eigen daden, is bewaard gebleven.

Is de bestuursvergadering van 17 Augustus zqn benoemd tot Voorzitter: Dr. J. D. de Lind van Wijngaarden, predt.. te Putten;

tot Secretaris: Dr. T. H. Hoekstra, predt. te Papendrecht; tot Vice-voorzitter: Ds. D. Boonstra, predt. te Elburg.

Alle correspondentie, den Geref. Zendingsbond betreffende, zen de men dus aan den nienw-benoemden Secretaris.

De se Secr. J. J. VAN INGEN.

Aanvragen om nummers van »Alle den Volcke" ter verspreiding, alsmede om in teekenbiljetten voor het lidmaatschap van den Bond zende men aan de Administratie van dit blad. (Adres: Ds. van Ingen, te Hazerswoude).

Aan aanvragen om vorige nummers kan niet meer worden voldaan. Liefst zende men aanvragen vóór de verschijning van een nieuw nummer, opdat zoo noodig de oplage naar de aanvrsgen kunne geregeld worden.

Zij, die enkele nummers, van dit blad ter kennismaking, ontvangen hebben, vinden in dit nummer een inteekenbiljet, dat zij ingevuld aau den Secretaris of aan de administratie gelieven terug te zenden.

Men lotte er op, dat hot adres van doe penningmeester veranderd is.

Dit artikel werd u aangeboden door: Gereformeerde Zendingsbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 september 1908

Alle Volken | 4 Pagina's

Hoe ons land een Christenland werd.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 september 1908

Alle Volken | 4 Pagina's