Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zuid-Amerikaansch Heidendom.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zuid-Amerikaansch Heidendom.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Paus heeft zich in den laatsten tyd ook weer met de Zuid-Amerikaansche Indianen bemoeid.

Betreurenswaardig is hun toestand, zoo luidt het in zyn rondschrijven („Lacrimabili Statu")

„Wel is de werkelijke slavernij in Brazilië en andere landen afgeschaft, maar nog altijd zyn de Indianen aan gewelddadigheden

en euveldaden blootgesteld".

Ook wil hy door oemiddeling van de bisschoppen, waar de regeeringen in kracht te kort schieten, Zendingsstations oprichten.

Nu, de Noord-Amerikaansche' christenen blijven ook niet achter met hun Zendingswerk in Zuid-Amerika.

Wellicht, dat zulks het Pausdom ook weer tot wat ijver aanspoort.

'tMoet er anders ook onder dat Zuid-Amerikaansche heidendom wel donker uitzien.

Een evangelist op een tocht in Argentinië, trof, b.v. in het binnenste des lands, een drietal dorpen met zoo een 3000 inwoners, waar zelfs geen school te vinden was.

Gelukkig ook nog geen pauselijke personages. Maar anders wel een rechte wildernis. Het volk levend in onbeschrijfelijk vuile huizen, verslaafd aan dronkenschap en alle mogelijke daarmee gepaard gaande uitspattingen wel ie tierende.

Toch vragende om bijbels. Aan dat verzoek kan worden voldaan.

Het Amerikaansche Bijbelgenootschap heeft juist weer weldra eene overzetting gereed voor dat Spaansch sprekende volk. De oorspronkelijke Spaansche was te veel zich schikkende naar de wenschen van het Pausdom.

In overleg met het Britsche en buitenlandsche Bijbelgenootschap zijn ze nu druk aan het werk en de commissie voor de overzetting uit het oorspronkelijke Hebreeuwsch en Grieksch houdt zijn zittingen, ten einde zoo volmaakt mogelijk Spaansch te geven, in Spanje zelf.

Van zoo'n nieuwe overzetting zullen ze profiteeren op de Filippijnen, in Spanje zelf ook, op de West-Indische eilanden, Cuba, Porto-Rica enz., in Zuid-Amerika, kortom overal waar Spaansch gesproken wordt.

Maar daar wonen in Zuid-Amerika ook nog tal van Indianen.

Een viertal eeuwen geleden, hebben de Jezuieten en andere Pauselijke monniken in Zuid-Amerika heel' wat Indianen gedoopt, ze onder een vrij geregeld bestuur gebracht en mooie kerkgebouwen gesticht.

Daar is niet veel meer van over.

De kerken in puin en de Indianen weer verheidenscht.

Maar toch nog wat van de monniken geleerde gebruiken zijn er overgebleven.

Doch buiten en behalve deze Indianen leven er nog in de binnenlanden, vooral in bosschen honderden van Indiaansche stammen. In Peru alleen zijn er een 69 van die stammen.

Ontzaglijk zijn de moeilijkheden die er rijzen, wil men met hen in aanraking komen, niet alleen om hun verspreiding en vreemde levenswijs.

Ze hebben het niet staan op de blanken, van wie hun voorvaderen zooveel hebben te lijden gehad.

Allerwreedaardigst handelden de Spanjaarden met hen in vroeger tijd.

Ook in Brazilië, in het Noordelijk deel langs de Amazonerivier, verspreid over honderden en duizenden vierkante mylen, zyn nog talrijke geheel in het wild levende Indianen, in een gebied dat nog nooit beschaafde volken hebben betreden.

Geheel onbekende, onbevaarbare rivieren, zijtakken van de machtige Amazone, doorsnijden deze boschrijke streken en daar is het toevluchtsoord dezer Indianen.

Doch ook, op een paar dagen afstand reizen, van Rio de Janeiro, de hoofdstad, of van Sao Paulo, een belangrijke havenstad in het Zuiden van Brazilië, treft men nog vele Indianen.

Gedurig hebben de Amerikanen reeds pogingen aangewend om ook onder hen de prediking des Woords te brengen, maar het gaat bezwaarlijk.

Voor een jaar of 10 hadden zij in den staat Para in de hooglanden, waar de machtige Noordelijke zijstroomen van de Amazonerievier, de Essequibo en Rio Branco vloeien een Zendingsstation gevestigd, en eene school gebouwd.

Maar de arbeiders bezweken aan de gele koorts.

Geen Indiaan had naar hen omgezien. Slechts één ontkwam, die zijn makkers in een groot gemeenschappelijk graf ter aarde stelde, maar zelf in de wateren van de Essequibo zyn graf vond.

En zoo zijn er meerdere vergeefsche pogingen aangewend.

R.

D.

Dit artikel werd u aangeboden door: Gereformeerde Zendingsbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 1913

Alle Volken | 10 Pagina's

Zuid-Amerikaansch Heidendom.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 februari 1913

Alle Volken | 10 Pagina's