POEANG MATOEA de Hemelheer, de schepper der wereld.

(Door P. Zijlstra.)

Onder alle volken is er een flauwe herinnering nog in het bewustzijn achtergebleven van God, den Schepper van hemel en aarde. Het doet ons denken aan herinneringsbeelden uit het verleden, toen God nog alles in allen was. Door de zonde werd echter het heilige verminkt, werd dit beeld bijna onkenbaar misvormd cn verdrongen door duistere machten, zoodat God nog slechts gekend wordt als de Hemelheer, wonende in den zevenden hemel, oud en grijs, niet bjj machte de wereld tc regeeren, geworden een God onttroond van zijn macht, behept met menschelijke zwakheden en ondeugden.

Weinig rekent men meer met Hem in 't dugelijksch leven. Hij is immers eindeloos \er van hen verwijderd. Maar die booze geesten overal om hem heen, die bergen, rivieren en vlakten, steenen en boonien bewonen, daar moet men zich tegen wapenen, hen moet men tot vriend trachten te houden! Immers zij zijn ook de boden van God en hen gunstig te stemmen beteekent ook den gunst van Poeang Matoea, den Oppcr.God te erlangen.

De zeven hemelen zijn bewoond door geesten, die naar gelang van rang, een hoogeren of lageren hemel bewonen, die onderling steeds weer in contact staan. Maar de gevaarlijkste is wel de „Arapo Padang", de heer der vlakten, die ziekte en onhèil brengt over mensch en dier, van wiens zegen alles afhangt bij rijst en tuinbouw.

Maar buitendien zijn het de weergolf (Batitong) en de rondwarende booze geesten die den mensch dag en nacht belagen.

Niet te verwonderen is het daarom, dat Poeang Matoea, het opperwezen niet de eerste plaats inneemt in de gedachtenwereld van den Toradja. Zijn beeld is op den achtergrond geschoven en heeft plaats moeten maken voor de lagere geesten.

Toch zijn er de draden te vinden, die heenwijzen naar het geloof in den Schepper aller dingen.

Hiertoe moeten wij den heidenschen priester laten spreken en wil ik daarom hier beneden een klein gedeelte eener litanie laten volgen, op enkele plaatsen eenigzins vrij vertaald, om het rythme zoo veel mogelijk te behouden.

Het luidt.als volgt:

Toen hemel en aarde nog vereer.igd w: .ren, Toen het hemelgewelf met den grond nog was (verbonden, Toen Poeang Matoea, de Oppergod nog tusschen (die beiden verblijf hield, Toen er nog stikdonkere duisternis heerscïite, Toen nog tastbare donkerheid het al omhulde, Toen kwam daar de hond „Dirappan" te voorschijn; Die kefte tegen Poeang Matoea, den Verhevene, Die blafte tegen den Altoos Grijze; Daar staat Hij op, stampend met den voet, geen (mensch die spreekt, Hij richt zich op met dreunenden stap, geen sterveling die antwoordt; . Nu begint Hij den hemel te ondersteunen. Op zijn hoofd draagt Hij het hemelgewelf, Hemel en aarde worden gescheiden, De hemelkoepel is niet meer met de wereld ver-(eenigd;

Daar ontstaat de zon, Zichtbaar wordt het aanschijn der maan, Flikkerende sterren komen op, Daar leunen de hellingen der bergen, Daar vormen zich de dalen, Daar ontstaan de wijde vlakten, Zijn daar ook de hoogé heuvelen. Worden de steenrotsen zichtbaar, Ontstaat de rivier, de schepping Gods; Haar bedding gevormd door de geesten; Nu verdeelt God, de Verhevene, de sagoweer,

Verdeelt Hij, de Altoos Grijze de arengpalm; Geheel beneden in de rivier, de schepping Gods (blijft Poeang Toelang Denna, Onderzoekende het hart der adatovertreders; Geheel aan den oorsprong der Sa'danrivier woont (Poeang Radeng, Verwerpende hen die het recht verachten; Geheel in het Zuiden, aan den monding der rivier (daar is Pong Lalondong, Beproevende hem wiers levensdraad is afgesneden,

(Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen