Uitzending naar Kenya

Het stemt dankbaar dat in haar persoon een opvolgster voor zuster Staal uitgaat. Dank aan God allereerst. Zo venwoordt Seintje het ook zelf in de dienst, nadat Ds. P. Koeman haar heeft uitgezonden. En die dankbaarheid blijkt ook in haar afscheidsgroet die aan de aanwezigen wordt uitgereikt: , , Maakt Hem nu tezaam groot, verheft Zijn Naam...”

Seintje gaat uit in hartelijke verbondenheid met haar Heere, maar ook met de gemeente Zwolle. Dat blijkt wel uit de woorden van Ds. J. J. W. Mouthaan die haar namens de gemeente Zwolle toespreekt.

Het is trouwens een internationaal gezelschap dat deze dienst meebeleeft. Vanuit Engeland is een hele groep vrienden overgekomen om te laten merken dat ze blijvend meeleven en meebidden met en voor het werk van de Hervormde Kerk van Oost-Afrika en Seintjes werk daarin. Vertaald door Drs. J. J. Visser spreekt de predikant van de Evangelical Pree Church (the Slade) te London-Plumstead haar namens zijn gemeente toe.

Na alle goede woorden van de verschillende sprekers, verheft aan het eind van de dienst heel de gemeente haar stem om Seintje te wijzen op Hem die in heel de samenkomst centraal stond, door haar Psalm 121 : 2 en 4 toe te zingen.

In de kerk en in het wijkgebouw nemen na de dienst velen de gelegenheid te baat om Zr. Veldhuis de hand te drukken.

Wat staat haar nu allemaal te wachten? Het is wellicht het beste om Zr. Veldhuis daarover zelf aan het woord te laten.

Waarheen... Turkana.

„In het noordwesten van Kenya leven naar schatting tussen de honderdvijftig en tweeduizend leden van de Turkana-bevolking. Hun gebied is twee keer zo groot als Nederland. Het is er zeer droog en heet: woestijngebied. De Turkana bestaan van hun vee. Het aantal dieren dat hij bezit, bepaalt voor een Turkana gezag, status, prestige en invloed. Het zijn nomaden: rondtrekkende veehouders. Men leeft bijna geheel van de kudde. Melk en bloed vormen het belangrijkste voedsel; een enkele keer is er vlees. Van de huiden maakt men kleding en schoeisel of dakbedekking.

Lokichar

Dit is het dorpje waar ik kom te wonen en te werken. Ik zal daar de taak van zr. H. Staal, die twintig jaar geleden uit Putten werd uitgezonden, overnemen. Zij heeft de algehele leiding van het medische werk, dat verbonden is aan een zogenaamde , , healthcentrum", wat neerkomt op een uitgebreide EHBO-post, maar waar ook patiënten worden opgenomen. Verder zijn er de buitenposten, die vanuit het healthcentrum worden bezocht. De Turkana zijn een trekkend volk! De medische zorg is daarom genoodzaakt min of meer met hen mee te trekken. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis voor doorverwijzingen van patiënten ligt honderd kilometer ten noorden van Lokichar.

De eerste periode in Kenya, na mijn aankomst, is bedoeld voor oriëntatie: kennismaking met de andere posten en met de RCEA. Dat is de , , Reformed Church of East Africa", de kerk die de GZB om een medisch zendingswerkster gevraagd heeft. Daarna moet ik ongeveer drie maanden gaan werken in een regeringsziekenhuis in verband met de registratie van mijn diploma verpleeg-en verloskunde.

Eind 1984 hoop ik dan naar Lokichar te gaan. Daar zal dan een inwerkperiode volgen, onder leiding van zr. Staal. Voordat zij volgend jaar zomer naar Nederland terugkomt, moet ik in juni nog een cursus Swahili te Nairobi volgen. Het Swahili is de taal, die velen in Kenya naast hun stamtaal (en eventueel het Engels) spreken.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen