Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

SCHOENPOETSERTJE (deel 5)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

SCHOENPOETSERTJE (deel 5)

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEVR. C. VAN DONKERSGOED-HOEK

Moeder begrijpt tiet wel; de kinderen hadden honger. Ze zegt verder niks. Ze wordt niet kwaad, nee, helemaal niks zegt of doet ze.

Juanito weet zich geen raad. Wat moet hij toch zeggen? Opeens gooit hij de lepel op de grond en pakt zijn schoenpoetserskistje en rent weg.

Weg, weg bij het snoepkarretje vandaan. Hij wou dat hij het nooit gedaan had; hij wou dat hij niks gegeten had. En Rosa's moeder keek zo. Was ze maar kwaad geworden of had ze hem maar geslagen! Maar ze keek alleen maar. O, wat vindt hij dat erg! En hij vond haar nog wel de liefste vrouw van de hele wereld en nou heeft hij al haar eten opgegeten. Nou heeft ze zelf niks... Er springen tranen in zijn ogen, die maken dat hij alles opeens in mist ziet. Nu durft hij nooit meer naar hen toe te gaan. De hele middag zwerft hij langs de trottoirs, maar hij poetst maar erg weinig. Het is of hij de hele middag de ogen van Rosa's moeder ziet.

En moeder? Ze vraagt aan Rosa: , , Zeg, Roos, waarom hebben jullie dat gedaan? " En dan zegt Rosa heel eerlijk: , , Het rook zo lekker en toen heb ik Juanito jouw lepel gegeven; hij had ook zo'n honger." En moeder begrijpt het wel en ze vindt het ook niet zo heel erg dat ze nu zelf niets meer te eten heeft. Maar toch zegt ze tegen Rosa: „Dat moetje voortaan eerst vragen hoor." O ja, dat belooft Rosa maar al te graag.

En Juanito denkt en denkt. Hoe moet hij dat nu weer goed maken. O, wat zou hij het graag weer goed willen maken. Als hij maar rijk was en veel geld had, dan zou hij gewoon zijn portemonnaie pakken en nieuw eten kopen. Dan zou hij.... Maar hij is Juanito en hij is maar een arm schoenpoetsertje; hij heeft helemaal geen portemonnaie. Veel vroeger dan anders gaat hij naar huis. Zijn vader zit op de drempel van de deur. Hij kijkt verbaasd als Juanito zo vroeg thuis komt. „Waarom ben je zo vroeg weer terug, " vraagt hij. Maar hij vindt het ook wel een beetje fijn dat z'n zoontje zo vroeg thuis is. „Heb je veel verdiend? " Juanito haalt zijn schouders op en schudt nee. De mensen willen hun schoenen niet gepoetst hebben. Vader zucht eens. Tja, daar kun je niets aan doen. Dan herinnert vader zich opeens. , , 0 ja, Juan, vanavond is het weer Alfalit hè? " Ja, dat weet Juanito nog wel en daarom is hij ook vroeger thuisgekomen. Maar hij is er niet zo blij om; steeds moet hij aan het eten denken van Rosa's moeder.

Hoe moet hij dat toch weer goed maken? Maar hij weet niks en kan niks bedenken. „Wat eet je weinig Juan, wil je geen rijst meer? " Nee, schudt Juanito, ik heb geen honger. , , 0f heb je al gegeten? " Ja, nee, ja. Verbaasd kijkt vader hem aan. „Heb je nou wel of niet gegeten? " En dan hoort vader het hele verhaal. En ook vader zegt niks als Juanito het hele verhaal verteld heeft. Ook hij begrijpt wel waarom die kinderen dat gedaan hebben. Hij wilde dat Juanito geen schoenen hoefde te poetsen. Hij wilde dat het strohoeden maken wat hij zelf doet wat meer opleverde. Hij wilde dat Juanito's grote broer weer thuiskwam.

Och, vader wil zoveel, maar met één been kun je niet veel. Vooral in zo'n grote stad als Lima, waar zovéél mensen zijn die geen werk hebben. En steeds wordt alles maar duurder.

Juanito draagt het pannetje van de rijst en zet het op een stoel bij de muur. Dat is voor morgenvroeg. Nu moet hij eerst water halen. Hij loopt naar buiten en ziet dan dat er al een heleboel mensen bij de kraan staan te wachten. Wel 20! Er zijn huizen, weet hij, waar de mensen wel twee kranen hebben - sjonge, wat zou dat gemakkelijk zijn voor vader zeg! Hier moeten alle mensen samen doen met één kraan. En soms doet de kraan het niet of hij loopt maar heel erg langzaam. Dan duurt het erg lang voordat je blik vol is hoor!

Bij de kraan, hoort hij, dat de meneer er alweer is. En dan vergeet hij voor een moment zijn zorgen en draaft weer terug naar huis. Hij gooit het blik neer en zegt: „Hij is er alweer, is ga er heen hoor!"

Vader zit met zijn hand onder zijn hoofd aan de tafel. Hij is blij dat zijn kleine knechtje het zo fijn vindt om te gaan. En het water kan morgen ook wel.

Bij de trap van de kerk staan een heleboel mensen. Juanito dringt zich naar voren. De kinderen dringen en stompen elkaar om het eerst naar binnen te komen. Dan stommelen ze de trap op. Vooraan ja, het is het mooiste om vooraan te zitten.

Er zijn vanavond ook nog andere mensen. Twee, met erge witte gezichten. De kinderen op de voorste rijen zitten achterstevoren om hen te bekijken. Wie zouden dat toch zijn?

Maar als meneer Duran begint dan moeten ze zich allemaal weer recht draaien. Achter zijn brilleglazen kijkt meneer Duran hen vriendelijk aan. Hij heeft hele zachte ogen vindt Juanito. Hij begint te vragen: „En weten jullie nog wat hier staat? " Hij wijst naar de letters die boven aan de muur geschreven staan en zegt: , , Iemand die kan lezen mag het niet zeggen."

Juanito denkt en denkt. Wat stond er ook weer? Rosa's moeder wist het wel. O, bah opeens moet hij er weer aan denken wat er die middag gebeurd is. Dan roept iemand: „Ik weet het!"

„Nou, zeg het eens."

„Wij prediken u Christus."

„Bijna goed, maar niet helemaal. Wie weet het? " Juanito gaat staan. Hij weet het! „Wij prediken u een gekruisigde Christus!" „Heel goed jongen. Hoe heet jij!"

„Juanito." Hij wordt vuurrood als de meneer naar hem blijft kijken. „Dat heb je goed onthouden Juanito, " en hij lacht naar hem. , , Zul je vanavond weer goed luisteren? " Juanito knikt en gaat gauw weer zitten.

(wordt vervolgd)

Hallo jongens en meisjes.

Viel dat even tegen!

Begin augustus lag er geen nummer van Alle den VoIcke in de brievenbus. Geen puzzel en geen prijswinnaars.

Omdat veel mensen in juli of augustus met vakantie zijn is het niet zo zinvol om een augustus-nummer te maken. Toch wil ik het wel een beetje goedmaken door op deze bladzijde de winnaars van de puzzel uit het juni-nummer, en die van het juli/augustus-nummer aan jullie door te geven.

De oplossing van de puzzel uit het juninummer was „gemakkelijk". Nou, dat klopte wel, want de puzzel was ook heel gemakkelijk. Hier komen de prijswinnaars:

1. Joanna Blom, Asperen

2. Gijsbert Baan, Brandwijk

3. Nicolien de Koning, Ridderkerk

4. Renze Bosgraaf, Kollum

5. Peterine van Ittersum, Kamperveen

6. Jetty Nijboer, Rouveen

7. Marieke Wolfers, Nederhemert

8. Henri Kop, Huizen 9. Judith van Tellingen

10. lenne van Dam, Kockengen

Dan de puzzel in het juli/augustus-nummer.

Wat hebben jullie er een werk van gemaakt zeg! Hele stapels post werden er bezorgd. De meeste inzendingen hadden in ieder geval meer dan honderd dierennamen. Arnold Haring uit Ede had er zelfs 912 gevonden. Wat heb jij je best gedaan zeg! Natuurlijk zullen de meesten van jullie er een boek of een encyclopedie bij gebruikt hebben waardoor het een beetje gemakkelijker werd. Nou, dat is natuurlijk niet erg. Op veel brieven stond dat jullie dit soort puzzels leuk vinden. Iemand schreef zelfs of ik de volgende keer weer zo'n puzzel zou willen opgeven, maar dan met bloemennamen. Misschien doe ik dat wel een keer, maar nu niet want dan gaat de lol er een beetje af. Nu eerst maar eens kijken naar de inzenders met de meeste dierennamen:

1. Arnold Haring, Ede (912)

2. Clarine v.d. Staaij, Ridderkerk (660)

3. Ariette v.d. Staaij, Ridderkerk (656)

4. Judith van Oostrum, Westbroek (450)

5. Karin Wessels, Rijssen (380)

6. Allard Draaijer, Heerde (315)

7. Herman Paul, Aalburg (259)

8. Diana Vaarkamp, Barneveld (243)

9. Gerben v. Ouwendorp, Nunspeet (217)

10. Francisca van Leeuwen, Den Hulst (215)

Ik moet wel zeggen dat er soms namen opgeschreven werden van wel héél vreemde dieren. Wat dacht je van een lachduif, of een wratduif, een eskimohond of een schaapos. In ieder geval is er heel wat afgelachen bij het doorlezen van de inzendingen.

Alle prijswinnaars van harte gefeliciteerd!

Als het goed is zijn de scholen op dit moment weer begonnen. De meesten van jullie staan aan het begin van een nieuw schooljaar. Alles is anders, een nieuwe juf of meester, andere boekjes, een ander lokaal. Voor sommigen van jullie misschien wel een andere school. In ieder geval wens ik jullie het allerbeste voor het komende schooljaar.

Als je weer voor het eerst op school komt zul je merken dat iedereen veel te vertellen heeft. Er worden verhalen verteld over de vakantie. De één is naar de bergen geweest, de ander naar het strand of de bossen. Weer een ander is dagjes-uit geweest. Misschien is er zelfs wel iemand naar de zendingsdag in Driebergen geweest. ledereen heeft wel iets te vertellen.

Misschien heb jij ook iets leuks, grappigs of iets spannends beleefd in de vakantie. Maak er eens een verhaaltje van en stuur die dan op naar het bureau van de GZB. De twee mooiste verhalen komen in de loop van dit jaar in Alle den VoIcke.

Zo, dan is het nu weer tijd voor de puzzel. Eén van de vakken die je op school krijgt is muziek. Je leert liedjes zingen en misschien wel een instrument bespelen. De rebus van deze maand gaat over muziekinstrumenten. Je moet er wel even bij nadenken, maar dan zal het vast wel lukken. Schrijf de oplossing op een briefkaart of een stuk papier en stuur die voor 1 oktober naar de GZB, Faunalaan 89, 3972 PP Driebergen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Gereformeerde Zendingsbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 september 1990

Alle Volken | 16 Pagina's

SCHOENPOETSERTJE (deel 5)

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 september 1990

Alle Volken | 16 Pagina's