Het Evangelie in Indonesië

Fotoverslag van QZB-regioconsulent Harry

Het vliegtuig van Singapore naar Jakarta is leeg. Hier en daar zit een passagier, verder zijn er lege stoelen. Het is nog maar een paar weken geleden dat een bomaanslag in een discotheek op Bali veel levens eiste. Er is een negatief reisadvies afgegeven en dat zal ongetwijfeld invloed hebben op het aantal passagiers met bestemming Jakarta.

In Salatiga, Java, ontmoet ik ds. Kees van Ekris, theologisch docent en toeruster. Samen met zijn vrouw Arianne is Kees een jaar geleden uitgezonden vanuit de hei-vormde gemeente te Woerden. Samen met Kees en Arianne bekijk ik in de dagen die volgen het uitgebreide kerkenwerk van de GKJTU. Met deze kerk heeft de GZB inmiddels al heel wat jaren een band.

Terwijl er op Java vooral moslims wonen, is het aantal christenen in Salatiga en omgeving boven gemiddeld. Hier vind je in het landschap met grote regelmaat kerken. Sommige daarvan zijn al tientallen jaren geleden gebouwd.

Op het bord bij de ingang van deze kerk staat dat de gemeente niet alleen een symbool is van het christelijk geloof, maar dat er ook leven is. Inderdaad zijn er veel activiteiten. Vaak worden de gemeenten geleid door een plaatselijke ouderling. Natuurlijk hebben zij ook zelf toerusting nodig. Dit is één van de redenen waarom Kees van Ekris naar Indonesië is uitgezonden.

Deze overzichtsfoto van een dessa op een uur rijden van Salatiga geeft een goed beeld van de religieuze werkelijkheid in Indonesië. Het witte gebouwtje rechts is de lokale pinksterkerk. Links ziet u de koepel van de plaatselijke moskee. Het puntdak links daarnaast is van de kerk van de Gf^TU (zie ook grote foto eronder).

Aan de plaatselijke begraafplaats is te zien dat de verhoudingen onderling in het dorp redelijk goed zijn. De gestorven dorpelingen liggen op één begraafplaats.

Achter het gebouw van de GKJTU bevindt zich een braakliggend terrein. De stenen om een schoolgebouw neer te zetten zijn al aanwezig. In deze dessa is geen basisschool. De kinderen moeten een eind lopen om naar school te gaan. De kerk vril daarom een kleuterschool openen. De kleinsten kunnen dan in het dorp blijven. Ook de kinderen van moslimouders zullen deze christelijke school gaan bezoeken. En watje als kind leert...

Een half uur rijden van Salatiga ligt Abdiël waar jongeren die na hun studie hun land en kerk willen dienen, hierop voorbereid worden. Kees geeft enkele dagen les aan deze gemotiveerde jongelui. Het getuigt van moed om in een wereld en een samenleving die steeds meer polariseert positie te kiezen en je in te zetten voor de zaak van de Koning van de (Indonesische) kerk.

Laten we voor onze Indonesische broeders en zusters bidden en natuurlijk ook voor het werk van ds. Kees van Ekris en zijn vrouw Arianne.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen