De taak van de kerkeraden ten opzichte van de recreanten

Wie over bovengenoemd onderwerp wat gedachten wil formuleren, is genoodzaakt enige beperkingen aan te brengen, wil hij met in een oeverloze problematiek verzeild raken Die beperking wil ik aanbrengen door onder de aanduiding ”recreant” niet te verstaan allen, die èèn of enkele malen per jaar elders doorbrengen om vakantie te houden, maar alleen diegenen, die in het bezit zqn van een tweede woning of een caravan met een vaste staanplaats en die daar regelmatig zijn op de zondagen van april tot november en de tijd van kerst en oud en nieuw Bovendien beperk ik me tot die recreanten, die lid van onze kerken zijn Het evangelisatorische aspect blijft dus eveneens buiten beschouwing.

Dit recreatievraagstuk is nog niet zo oud De G.S. van Hilversum 1968 stelde voor het eerst een deputaatschap in met als opdracht dit vraagstuk te bestuderen En ik heb de indruk, dat het feit, dat de synode hiertoe besloot, mee een gevolg was van het feit dat de burgemeester van Hilversum in zijn toespraak tot de synodeleden dit punt van de agenda als èèn van de meest-belang-njke beschouwde.

Anderzijds is dit vraagstuk bijzonder welvaartsgevoelig Het is heel goed mogelijk, dat welvaartsvermindering, gepaard gaande met schaarse en dure benzine, remmend op de recreatieve ontwikkeling zal werken.

Wat is het probleem ?

Veel kerkeraden weten het wel uit eigen ervaring. Een groeiend aantal gezinnen komt in het zomerhalfjaar en tijdens het winterreces rond de feestdagen niet of nauwelijks in de diensten van de eigen gemeente Dat zijn met alleen mensen uit de grote steden in het westen, maar ook leden van kleine plattelandsgemeenten, die in een recreatie- gebied liggen

Naast de frisse lucht die men zoekt, spelen namelijk ook andere factoren een rol, als geen telefoon, geen klanten aan de deur, geen zakenrelaties die een afspraak maken Het is de jacht van deze tijd, die voor sommigen slechts vol te houden is, wanneer ze gedurende het weekend helemaal afstand kunnen nemen van hun werk En daarbij komen dan inderdaad factoren als: de stad, de lucht en de flat, waarop men met zijn kinderen woont. Bovendien krijg ik de laatste tijd wel eens de indruk, dat sommigen op deze manier zich wat onttrekken aan hun plaatselijke gemeente, omdat ze het met de gang van zaken met eens zijn

Deze ontwikkeling heeft, vooral voor een deel van onze grotestadsgemeenten, heel wat gevolgen Er zijn gemeenten, die gedurende een groot deel van het jaar soms een kwart tot een derde van hun leden zondags missen Dat betekent dat het gemeentelijke leven in die periode slechts gebrekkig kan functioneren; dat het een vraag wordt, of dergelijke leden nog wel gekandideerd kunnen worden voor ambtsdrager en dat het kerk-gaan voor de achtergeblevenen tot een ietwat trieste zaak wordt: de thuisgemeente gaat iets krijgen van een haven, waarin men overwintert, maar waar men niet meer hoort als deel van een gemeenschap .

Ook voor de recreant zelf zijn er problemen .

HIJ mist het ambtelijke opzicht en de controle van een gemeente, waar hij bij hoort HIJ wordt met meer gemist in de kerk, want ”hij zal wel daar zijn”. BIJ twee van de vier avondmaalsvieringen in zijn gemeente ontbreekt hij, en niemand die er naar vraagt Soms staat de tweede woning nogal wat kilometers van de dichtstbijzijnde Chr Geref Kerk — een zaak, die vooral in de komende tijd wel eens een grote rol zou kunnen gaan spelen — en gemakshalve gaat hij dan maar naar een kerk in de buurt of maar èèn keer. En u begrijpt wel wat de kmderen in het winterhalfjaar gaan vragen. De zondag als dag des Heren komt gemakkelijk in gedrang, omdat bijna iedereen zondagavond weer opbreekt En op de meeste campings is het moeilijk om het karakter van de zondag te bewaren

Wat valt er nu te doen voor de kerkeraden ?

Ik zou een paar dingen willen noemen en dan denk ik allereerst aan de kerkeraden in de thuisgemeenten (dat zijn we allemaal)

Het lijkt noodzakelijk, dat we in onze ambtelijke arbeid weer eens extra de aandacht vragen van de gemeente voor de zondag. Dat we duidelijk laten zien, dat die zondag niet de laatste dag van de week is — zoals mijn succesagenda dit jaar aangeeft — en dat die zondag niet behoort tot het weekend, waarover we onze eigen vrije beschikking hebben, maar dat die zondag de dag van en voor de Here is, en dat onze plaats dan is in de gemeente, waartoe we behoren, omdat de gemeente geen hotel is maar een gezin, in het midden waarvan we een plaats en een taak hebben Verder zullen we de gemeente de nadelen en de gevaren van de weekendrecreatie onder de aandacht moeten brengen, met alle begrip voor de bovengenoemde factoren die een tweede verblijf elders min of meer noodzakelijk kunnen maken

Wanneer leden van de gemeente plannen hebben om ergens een tweede woning te zoe' en of een caravan te plaatsen, zou het goed kunnen zijn, er bij hen op aan te dringen, rekening te houden met de vraag of er ter plaatse een Chr Geref Kerk is Vervolgens zou de kerkeraad een berichtje kunnen sturen aan het adres van de kerk, onder wiens ressort de recreant in de weekenden verblijft, met het verzoek om contact met hem op te nemen en een poging te doen, hem te laten meeleven, bijvoorbeeld door het toezenden van een plaatselijk kerkblad Door dit contact tussen de raad van de thuisgemeente met de recreatiegemeente kan voorkomen worden, dat iemand zo maar verdwijnt.

Tenslotte, dacht ik, dat het goed zal zijn, wanneer de recreant in het zomerhalfjaar eens een extra bezoek krijgt van de kerkeraad, om de band wat aan te houden èn voor een gesprek over kerkgang en avondmaal .

Ook de kerkeraad in de recreatie-ge-meente heeft een taak Als er een des-betreffend verzoek komt van een thuisgemeente, zal er uiteraard een bezoek worden gebracht Misschien verdient het aanbeveling in een gemeente m een specifiek recreatiegebied één van de ambtsdragers speciaal met deze taak te belasten Dan weten we wie het doet. Maar ook, wanneer we zelf regelmatigkomende gasten ontdekken, zullen we contact moeten zoeken Een attente koster is in dit opzicht heel wat waard We kunnen een kerkblad sturen en er voor zorgen, dat de mensen ervan op de hoogte zijn, hoe Iaat de diensten beginnen, zeker, wanneer de tijden nog wel eens verschillen We kunnen informeren, of de recreant zelf misschien wat meer betrokken wil worden bij de gemeente, waar hij gast is We kunnen de gemeenteleden stimuleren om eens kennis te maken met hen, die ze regelmatig m de kerk zien, al is dat in een kleine gemeente gemakkelijker dan in een grote Misschien zouden we elk seizoen eens een ontmoetingsavond kunnen beleggen op zaterdagavond, waar de kerkeraad alle gasten uitnodigt.

We kunnen onze taak als kerkeraden zo samen vatten wij moeten — onder Gods zegen — doen wat we kunnen om te

(Zie vervolg onderaan blz 6) voorkomen, dat deze groep moderne zwervers tussen de wal en het schip terecht komt. De kerkeraad van de thuisgemeente heeft daarbij de zorg, dat de recreant — waarvoor hij de eerstverantwoordelijke blijft — met vervreemdt; de kerkeraad van de recreatiegemeente heeft de zorg, dat de recreant geen vreemde blijft Het zal een bij-zondere zegen zijn, wanneer de Here deze ambtelijke zorg bekroont door waarachtige recreatie — herschepping — te schenken

Nunspeet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen