Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

EVALUEREND SLOTWOORD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVALUEREND SLOTWOORD

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Aan het einde van de conferentie is het goed een aantal dingen samen te vatten, wat grote lijnen te trekken en enige perspectieven in de besprekingen te bundelen. Ik begin met:

Enige indrukken

Het was een heel druk bezochte conferentie. De opkomst was goed en de belangstelling groot. Daaruit moet wel geconcludeerd worden dat het onderwerp van de bespreking erg actueel is. Velen komen er in hun ambtswerk mee in aanraking.

In de vraagstellingen en beantwoordingen heerste een ontspannen sfeer. Daarin kan door onderlinge waardering en toegenegenheid om naar elkaar te luisteren veel gezegd worden. Tegenstellingen, zo die er waren, werden in elk geval niet op de spits gedreven. Nu gaan we weer naar het thuisfront terug, waar het eigenlijke gebeurt en ook moet gebeuren. Daar zijn we in de gemeente van Jezus Christus met onze medeleden. Daar zijn de jongeren en ouderen zelf, die menen in samenlevingvormen buiten het huwelijk het beste kader te hebben voor hun beleving van de liefde in deze tijd. Daar zijn de ouders en hele families bij betrokken, maar niet minder de predikanten, ouderlingen en ook - al zijn ze tijdens deze conferentie niet met zoveel woorden genoemd - de diakenen, ja zelfs heel de gemeente van de Here God. Daar moet leiding gegeven worden in de wirwar van zich voordoende situaties in deze tijd. Het doel van deze conferentie was, dat we voor onze opstelling enige leiding zouden ontvangen. Dat zat er ook volop in!

Het is in heel het pastoraat vandaag van het grootste belang, dat we dicht bij onze gemeenteleden zullen blijven en dat we hen niet te gauw zullen afschrijven of buiten de lijnen plaatsen, ook niet door een te rechtlijnige beoordeling.

Het zal er om gaan, of we in deze tijd nog weten normaal, gezond en evenwichtig met elkaar om te gaan, of we aan de bijbelse normen gestalte kunnen geven, ook op het terrein van de sexualiteit. Daarbij is het zonder meer vereist, dat we zelf en ieder voor zich leven uit de macht en bevrijding van het Evangelie.

Er is in deze conferentie over heel veel gesproken, maar het is goed alles weer terug te brengen tot het eigenlijke onderwerp en daar wil ik enkele opmerkingen over plaatsen.

Enkele opmerkingen

Er zijn natuurlijk meer vormen van samenleving dan het huwelijk alleen. Ik denk aan een ouder, hetzij vader of moeder, die met één of meer kinderen zelfs tot op behoorlijke leeftijden kunnen samenwonen. In de pastorale zorg zal in deze gevallen toch wel bizondere aandacht besteed moeten worden aan de kinderen, die vaak terwille van de ouder veel inleveren. Vervolgens denk ik aan het samenwonen van vriendinnen en vrienden, die in goede verstandhouding, gezond en fris met elkaar omgaan en veel voor elkaar betekenen en met elkaar bepaalde taken op christelijke wijze verrichten. Ik zou daar voorbeelden uit mijn pastorale praktijk van kunnen noemen. Laten we vandaag oppassen, dat we niet direct achter deze samenlevingsvormen homofiele of lesbische verhoudingen, soms fluisterend, aannemen. De samenleving en de onderlinge beoordeling zijn vandaag zo verloederd dat als er twee vrienden of vriendinnen met elkaar omgaan, dat direct al wordt ingekaderd in: „Die zullen wel …!”

Er kunnen inderdaad homofiele samenlevingsvormen voorkomen. Er wordt hier en daar zelfs gepleit voor homofiele huwelijken, die wettig gesloten zouden moeten worden en zelfs kerkelijk bevestigd. Ik kan moeilijk inzien, dat dit alles met de Bijbel, vanuit de schepping en Gods ordening voor het omgaan der geslachten met elkaar, vanuit verlossing en heiliging dat is herstelling van leven en verhoudingen, te verdedigen valt. Wel zal de ambtsdrager begrip moeten hebben voor de homofiele broeder en lesbische zuster - broeder en zuster blijft men zolang, tot men zich aan de gemeente van Jezus Christus onttrekt! - in hun eigen geaardheid en hij zal hen moeten bijstaan in hun eigen strijd, maar homosexuele daden, verhoudingen en samenlevingsvormen zijn als zonden aan te merken en daarover zal een bijbels, liefdevol vermaan op zijn plaats zijn.

Waar in deze tijd twee mensen, jongen en meisje, man en vrouw samen één woonruimte betrekken zonder er enige formaliteit - dan dat kan weer op heel wat manieren gebeuren - of bekendheid aan te geven, krijgt de pastor een bijzondere taak. De zaak behoort in bespreking te komen met de betrokkenen. Het is goed daarbij door te dringen tot de meest eigenlijke motieven voor het samenwonen, alsof men gehuwd is zonder te huwen. Want die motieven kunnen per geval variëren. Pas dan kunnen we daarover het bijbelse licht laten schijnen. Dat is ten diepste altijd bevrijdend licht, ook in zijn veroordelende kracht.

Mijns inziens is het samenwonen zonder huwelijk een tekort doen aan drie dimensies in het leven:

1. men heeft geen goed zicht op wat liefde is. Liefde is naar de Bijbel zo totalitair, zo diepingrijpend en allesomvattend, tegelijk ook zo teer en mooi, dat daaraan alleen recht gedaan kan worden in de instelling van God, waarbinnen deze liefde tot zijn volle ontplooiing mag en kan komen. Ik houd hen die zijn gaan samenwonen, in mijn pastorale benadering, dan ook voor gehuwd en als ze uit elkaar gaan, voor gescheiden.

2. men onderschat ook de betekenis van de samenleving. Ik las ergens: „Samenwonen zonder huwelijk betekent een verzaken van je maatschappelijke verantwoordelijkheid”. Want het samengaan van man en vrouw gaat niet alleen hen en God aan, maar ook de familie, de burgerlijke overheid en de kerkelijke gemeente. Men hangt het samenwonen wel aan de zeer dunne draad van een al of niet onderlinge afspraak en ontneemt zich de beschermende kracht van de samenleving.

3. men heeft ook een totaal verkeerde, negatieve kijk op het huwelijk. Vaak vanuit de praktijk naar zich toegehaald, maar desondanks verkeerd. Daar is naar de Bijbel geen mooier verband en verbond in deze gebroken wereld, door God ons gelaten, dan het huwelijk. Hier ligt, dacht ik, ook een tekort, ik kan wel zeggen: schuld van de gemeenteleden, dat we dit huwelijk ook al hebben neergehaald en platvloers gemaakt en dat we te weinig laten zien de rijkdom van een fijn, gezond, met de jaren meegroeiend huwelijksleven. Ik denk wel eens, dat we met elkaar hard op weg zijn niet meer te kunnen beleven de rijkdom van huwelijk en gezin.

Daarom wil ik tenslotte eindigen met:

Een paar evangelische opdrachten

Dit wordt een woord voor ons allemaal. Het zou fijn geweest zijn, als vandaag ook alle vrouwen van de ambtsdragers aanwezig waren geweest, al zie ik verschillende zusters in de kerkzaal. Maar, broeders, neemt u het dan ook mee voor uw vrouwen. Het gaat om een woord voor u samen. Ik laat mij daarbij leiden door Efeze 4: 25-33. Dit is een gedeelte van de Bijbel dat ik de laatste dagen in verband met deze conferentie verschillende keren heb doorgelezen. Want je moet het je eigen maken, je moet ermee samengroeien. Ik wil dan parafraseren, wat de apostel Paulus hier aan evangelische opdrachten doorgeeft.

Mannen broeders, houdt van uw vrouw. Hebt ze van harte lief en houdt de liefde ook mooi met en voor elkaar. Geef u daarvoor en zet u daarvoor in. Het is de moeite waard. Hebt uw vrouw lief evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad. Van Hem kijken we af, hoe we onze vrouw zullen liefhebben. Dat houdt niet in: hoe kan ik veel van haar nemen. Want Christus heeft zich voor zijn gemeente overgegeven. Zo behoren wij met onze vrouwen om te gaan. Christus is er op uit Zijn vrouw stralend voor Zich te plaatsen. Laten wij er ook op uit zijn, dat onze vrouw stralend van ons door het leven gaat. Mannen broeders, naar Paulus woord zijn wij gewoon verplicht onze vrouwen lief te hebben en nog wel als ons eigen lichaam. Niemand haat ooit zijn lichaam, maar hij voedt het en koestert het. Ga zo met uw vrouw om als ook … uw zuster in de Here! Hoe geweldig is dan het huwelijk. Nu dáárom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en die twee zullen tot één vlees zijn.

Laat stralen uw liefde tot elkaar. Laat zien, hoe goed uw levensverbond is.

Dat kan, als we ook in deze tijd dicht bij Jezus en sterk uit Gods verbond leven.

Naschrift van de redactie

In het volgende nummer zal een samenvatting van de discussie worden opgenomen, waarin ook verwerkt wordt hetgeen dokter Dorrestein aan het begin van de middagvergadering naar voren heeft gebracht.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 december 1981

Ambtelijk Contact | 28 Pagina's

EVALUEREND SLOTWOORD

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 december 1981

Ambtelijk Contact | 28 Pagina's