BUITENLANDSCH OVERZICHT

Het is wel een opim'ericelijke za< ak, dat wij van nature alles van het schepsel verwachten, •daar alles van den schepiper afhsnigt die niet alleen groote dingen kan werken door kleine middelen, maar ook bij maahte is, om de dingen, die niet zijn, te roepen alsof zij waren. Daarom behoorden wij billijkerwijze omB alleen daar henen te wenden om den Heere te vreezen en Zijne gunst te bekomen, verzekerd zijnde, dat wij noch dit, noch < iat. noch eenig ding, waarnaar ons hart somtijds zoo zeer hunkert, behoeven om werkelijk gelukkig te zijn, als wij slechts Grod en Zijine gunst deelachtig zijn. Waarom werpt ffnen nog steeds veel goden op? Waarom maakt men de wereld, hare Begeerlijkheid en rijkdom, of zijn buik, of den goudklomip, of zoo wat aiiders, en voornamelijk zich zelven, tot zijn God? Waarom heeft men het zoo op het eigen belang gemunt? Wat heeft men daarvan anders te verwa< ^hten dan schade, twist en gekrakeel, verwarring en verstoring, vernieling en eene onafzienbare menigte van ellenden! Dat dit inderdaad zoo en niet anders is toont ons zonreklaar den gang van zaken in het publieke leven. Hoe jammerlijk vergeten de machthebbers dezer aarde den levenden God en Diens geoipenbaard Woord! Hoe zeer plaatsen zij het naakte eigen belang bij alles oip den voorgrond! Het verwondert dan ook niet, dat het aardrijk ondanks het feit, dat de wapenen zijn neergelegd, 'n tooneel biedt, dat overstroomd wordt van wrok en wrevel, haat en niJd, oneenigbeid en verwarring, met gevolg, dat er reeds allerlei soort van ellende is en nog al meeir te wachten staat.

Ten voorbeeld daarvan wiiizen wij oip de comerentie te Londen. De tweespalt nuoet n zoo hoog 0ipgeloo? i«n zijn, dat hoog getplaatste overheidspersonen, ministers nog we^, met cebailde vuist tegenover elkander stonden De groote gulzigheid, die het eigen belang meebrengt moet daartoe de aanleidiing geweest zijn. De Engelsche en de Amerikaansche minister zijnmet spijt en tegenzin vervuld over 't oiptreden van Sovjet-Rusland in de Balkanlanden en in Ho-ngariie. Mét laatstgenoemd land gelukte het Sovfet-Rusland een verdrag te sluiten, zonder dat men er in Engeland of Amerika iets van af wist. Begirtjipelijkerwijs legde dat verdrag den Rus geen windeieren en wist deze door zijn overmacht meer te verkrijgen dan zelfs de onder Russischen invloed staanrde regeering wel lief was. Even begrijpelijk is het, dat noch Groot-Brittannië nooh Amerika de Hongaarsche regeering erkennen, daar zij in werkelijkheid niet anders is dan een zetbaas van Rusland, die m de eerste plaats de Russische en slef»n.tj in de tweede plaats ie Hongaarsche belangen heeft Ie dienen. Ook het optreden der Russen in de Balkanlandon, waar de Enigelschen zuike groote belangen hebben, moet bij de laatstgenoemden kwaad bloed gezet hebben. In Bulgarije heeft Sovjet-Rusland evena's in Hongarije en in Rcerrenië een regeering, die aan hetzelve in alles moet believen aan het bewind gebracht. Het gevolg er van is tevens, dat Rusland uit die landen alles weghaalt, wat het maar even kan, om zijn eigen oorlogssehade te vergoe den. Uit Roemenië sleeiDte het van September van 1944 tot September 1945 groote voirraden graan, vee en fabrieksbenoodigdheden weg, waarbij het zoo en passent ook nog eens eventjes omstreeks 50.000 ton aan uitrustingen van petroleumbronnen meenam, welke voor 87 percent aan Engelschen of Geallieerden toebehooren Anderzijds bestaat er bij Sövjet-Rusland een diep geworte'd wantrouwen tegen Amerika en niet minder vooral tegen Groot-Brittahnië en diens verlangen om een blok van West-Europeesche mogendheden te vormen. Wat wonder, dat het onider gegeven omstandigheden met de onderhandelingen der buitenlandsche ministers te Londen niet wil vlotten ofschoon de conferentie al eene week langer duurt dan aanvankelijk bepaald was en dat er afgaande op de uatgegeven coimmuniqué's de algemeene verwachting bestaat, dat de conferenue vrijwel geheel op een misiuikking uit zal lootpen. Ook de Fransche afgevaardigde heeft aan het verloop van die conferentie geen goed gedaan, toen deze ten aanzien van Duitschland zijn verlanpghjst bekend maakte. Gesterkt door den uitslag van de kantonale verkiezingen, welke voor De Gaulle zeer gunstig was en den comaiunisten eene groote teleurstelling baarde, deed hij zich terdege gelden; hetgeen niet belette, dat zoowel Sovjet-Rusland alsook Groot-Bnttannië-en Amerika zich tegen de Fransche verlangens kantten. Het was op de Londensche conferentie derhalve allesbehalve koek en ei. Men koestert over haar afloop de somberste verwachtingen en is met het oog op de toekomst in breede Engelsche kringen dermate bezorgd, dat een vooraanstaande Engelschman de vrees uitsprak, dat er binnen tien jaren de derde groote wereldoorlog uit zou breken.

Ook in Duitschland va.lt op velerlei gebied groote verwarring te constateeren. In weer­ wil van het besluit "van de conferentie te Potsdam houidt de groote stroom van vluchtelingen uit het nieuwe Polen nog steeds aan. Meestal berckofd van al.es wat waarde heeft, komen deze menschen in bittere el'ende in de Russische tóne aan, niet om daar te bUjven, maar om als het maar eenigszins miogelijk is, nog verder naar het Westen te trekken, wciar zich een geweldig aantal Duitscliers opeen hoopt. Zelfs lilt Stettin, dat de Polen thans bezig zijn te annexeeren, komen g: oote massa's opzetten, de reeds zoo groote verwarring en euende nog maar vermeerdelende. Waar moet dit toth naar toe als zoo machtig velen zich binnen een zeker gebied samendringen? Hoe zullen zij er een levensbestaan vinden? Het zal ^een baat geven, ook al worden m de Amerikaansche bezettingszone drie staten name.ijk Würtenberg. Baden en Hessen onder een vrij groote mate van zelf-Viestuur gevestigd.

Ook in ons Indië klaart het nog maar weinig op. Ook daar hee; scht een groote onzekerheid aangaande hetgeen de toekomst ons zal brengen. Wel wekt het cenige voldoening te vernemen, dat er Britsche troepen waaronder z.ch, volgens Reuter meldt, een detacnement van .-neer dan 100 Nederlandsche watrozen bevindt, op Java geland zijn. Doch zij schijnen sJechts Batavia en Soeraoaia te zullen bezetten Bovendien sthijnt er Dij sommige Britsche instanties neiging te bestaan om het zoogenaamde Soekarno-bewind als de factoregeering te erkennen en om onze Regeering ever te halen om daarmede besprekingen te voeren. De Nederlandsche Regeering wil hier niet nJ treden, te meer niet, daar Soekarno zich gedurende den oorlog in Ja/.anschen daenst heeft gesteld, zy houdt iich aan hetgeen onze Koningin in haar rede van 7 December 1942 heeft verklaard, waarin vo'ledig deelger.ootschap van Nederlandsch-Indië in het Koninkrijk en zelfstandigheid in inwendige aan-.tiegenheden in het vooruitlicht zijn gesteld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen