BUITENLANDSCH OVERZICHT

Van lieverlede zijn wij al weder dicht bij den kortsten dag en daarmede dicht bij het einde van het jaar aangekonnen. Wat vliegt de tijd daar toch henen! Hoe brengen wij onze jaren door als een gedachte! Hoe is het toch met aller menschenleven gesteld als met een damp, die een weinig tijds wordt gezien en daarna niet meer! Hoe gelijkt heel de wereld op eene afgaande schaduw! En toch, ja toch hoe is de menscb van nature niet op haar en hare begeerlijkheden verzot! Wat verwacht hij er al niet van! Zij mag hem 99 keeren bedriegen, nochtans keert hij zich de 100ste maal weder tot haar. Hij wordt maar niet wijs. Hij wil maar bedrogen zijn. Want wat doet de wereld den mensch anders dan bedriegen. Terecht hebben de ouden gei-egd, dat de geheele wereld het beeld der vergankelijkheid vertoont en dat in haar niets bestendigs is behalve hare bedriegerijen. Gewis zoo lang de wereld bestaat zal zij vol zijn van allerlei schoenen schijn en ellendig bedrog. Daarom is de wereld oudtijds ook menigwerf vergeleken bij de tempels van Egypte, die van buiten zoo wonderschoon waren, doch van binnen niet anders dan een verachtelijken aap vertoonden.

Bedriegerijen, gewis de wereld is er vol van. Inzonderheid wel de laatste jaren !n Duitschland. Hoe is daarin op een ongehoorde wijze gelogen en bedrogen! Hoe heeft Seyss Inquart niet gelogen en op welk een ontaarde manier heeft hij allerlei menschen niet bedrogen! Hoe > .eeft hij het Nederlandsche volk niet bedrogen met zijn eerste rede, die zoo wonderlijk minzaam klonk! Welke vreeselijke daden heeft hij in flagranten strijd daarmede niet later' in Nederland bedreven! Hoe heeft hij den vroegeren minister-president dr. Schuschnigg niet om den tuin weten te leiden! Hij verzekerde hem als met cede, dat hij wel een voorstander van Oostenrijks aansluiting bij Duitschland was, maar dat hij die op het oogenblik, waarop Goring haar begeerde, als eene ongelukkige onderneming beschouwde en verzekerde Schuschnigg, dat hij bereid was om de stichting van eene illegale Nazipartij met alle hem ten dienste staande middelen te bestrijden. In het openbaar wist hij zijn sympathie voor Hitler en de zijnen zoo te verbergen, dat zijne volgelingen hem beschuldigden, dat hij tegen de Hitler-beweging was. In den nacht, waarin Seyss-Inquart zijn eigen land verried, kwam er van uit Berlijn een telefonische oproep van Goring die hem verzocht om naar Berlijn te telegrafeeren om bijstand van de Duïtsche troepen-om de onlusten, welke in geheel Oostenrijk heerschten, te onderdrukken, welke de Oostenrijksche regeering niet meer kon bedwingen Seyss-lnquart verzekerde Schuschnigg echter op het plechtigst, dat hij Goring geantwoord had, dat - lewijl er in Oostenrijk geen onlusten waren er ook geen behoefte aan Duitsche troepen was.

In dien zelfden nacht van II Maart 1938 bracht Seyss-lnquart Schuschnigg naar zijn huis en betuigde hem onderweg dat, als hij straks aan de regeering zou komen, hij beslist op de bres zou staan voor de onafhankelijkheid en vrijheid van Oostenrijk. Bovendien gaf hij hem al even plechtig en beslist de verzekering dat hij een vrij man zou zijn en blijven, die zijn woonplaats en werkzaamheden kon kiezen, waar hij zelf verkoos.

Dien daarop volgenden morgen reeds werd Schuschnigg gevangen genomen en was Oostenrijk door Seyss-lnquart al verraderlijk in de handen der Duitschers gespeeld.

Welk een samenweefsel van leugen, bedrog en geveinsdheid treffen wij hier aan!

Geen wonder, dat als men tegen zulk een duivelsche bedriegerij liet opzag, men ook in de kringen van Hitler en zijne medebestuurders niet tegen de meest schandelijke gruweldaden op zag, ja, dat men er zelfs zijn eer in stelde.

Wat er van te zeggen, dat Himmler tegenover officieren van de S.S. Leibstandarte „Adolf Hitler" verklaarde er trotsch op te zijn, dat hij duizenden, tienduizenden, ja, honderdduizenden Polen uit hunne woonsteden had laten opjagen bij veertig graden vorst en dat hij bij deze gelegenheid den moed gehad had om duizenden Polen, die eene leidende functie bekleeden, te laten neerschieten! Hoe rijzen een mensch de haren ten berge, als hij de navolgende gruweldaden verneemt. Omdat enkele kleine groepen Joden verzet gepleegd (ladden, besloten de Duitschers heel de Jodenbuurten in Warschau in brand te steken. De eene rij buizen na de andere werd in brand gestoken, de menschen vluchtten wat zij konden naar woningen, die nog niet branden of naar onderaardsche bunkers en riolen. Geheele gezinnen sprongen uit de ramen of van de daken der brandende huizen. Soms probeerden zij nog met gebroken ledematen hier of daar een goed onderkomen te bekomen, maar ook dat lukte niet, want de mitrailleurs begon­ nen te ratelen en te schieten en zij vielen dood neer. De SS troepen zagen er al evenmin tegen op om riolen, onderaardsche gangen en bunkers met de in doodsangst verkeerende Joden in de lucht te laten springen. Dientengevolge zijn er eene kleine 6000 Joden levend verbrand en werden er 56.000 Joden gegrepen, die elders werden afgemaakt.

Welk een indruk moet men van die commandanten wel krijgen, die er zich over beklaagden, dat zij niet alle voor de executie bestemde Russen levend in de concentratiekampen in hunne handen kregen, daar er van 5 tot 10 procent toe dood of halfdood in de kampen aankwam!

Wat te oordeelen van het feit, dat in het dagboek van den Duitscher, die eenmaal gouverneur van Polen was, staat opgeteekend, dat men niet drie en een half millioen Joden kan doodschieten of vergiftigen, maar dat men desondanks hen toch zeker en gewis om het leven zou weten te brengen.

Waar en hoe het geschieden zou dat deed er niet toe. Maar zonder eenigen twijfel zou het gebeuren, want het Gouvernement-Generaal moest, dat stond boven alles vast, als een door Duitschland bezet deel van Polen evenals het gansche Duitsche rijk van de Joden gezuiverd worden.

Besluiten wij ons overzicht met eene korte wedergave van enkele belangrijke gebeurtenissen, welke in de afgeloopen week plaats grepen. Met 30 tegen 14 stemmen werd in de voorbereidende commissie besloten om aan de algemeene vergadering der Vereenigde Naties voor te stellen den zetel dier organisatie in de Vereenigde Staten te vestigen. De Leeningswet en de monetaire overeenkomst van Bretton Wooads werden in het Engelsche Parlement met 345 tegen 98 stemmen goedgekeurd. In het debat in het Engelsche Lagerhuis prees de minister het beleid der Nederlanders in Indië. De Engelsche troepen zouden terug getrokken worden uit Indië, zoo spoedig als het gezag aan de Nederlanders kon worden overgedragen. Aangaande Indië zelf spreken de berichten elkander nog steeds tegen. Alleen staat wel vast, dat de extremisten er nog steeds wreed optreden en dat steeds meer personen uit Indië naar Nederland terugkeeren. Deze Week is dr. Van Mook in den Haag aangekomen; allicht zullen dan meer positieve berichten aangaande Indië verstrekt worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen