Gerechtigheid verhoogt ’n volk

Wij willen nog eens met een enkel woord tefigkomen op eene qUaesUe, welke tüans zoo velen onder ons volk beroert. Wij bedoelen daarmede de behandeling der politieke gevangenen en die hunner kinderen.

Voorop wenschen wij hierbij te stellen, dat wij allerminst vergeter zijn, dat de Duitschers tijdens de bezetting in ons land meermalen zoo gruwelijk zijn opgetreden, dat daarvoor zeifs geen woorden te vinden zijn en evenmin willen wij het feit over het hoofd zien, dat meermalen Nederlanders "bij het plegen van de bedreven gruweldaden den Duitschers 'n hulpvaardige hand geboden hebben of ook wiel op andere wijze strafbare hand- en spandiensten aan hen bewezen hebben.

Wij willen daar nog zelfs aan toe voegen, dat wij de feesten, wslke in het kamp der politieke gevangenen te Harderwijk gehouden zij.n en het binnensmokkelen van wapens en al wat daarmede in verband staat in het kamp te Schoor! en al wat meer cp dat gebied niet in den haak is, scherp afkeuren. Wij willen er bovendien nog eens de aandacht op vestigen, dai wij steeds in „De Banier" bepleit hebben en nog bepleiten, dat allerlei misdrijf, elke wandaad en alle landverraderij naar behooren gestraft dienen te worden.

Dat alles neemt echter niet w£g, dat wij van oordeel zijn, dai het gansch niei te pas komt, dat menschen, die gedurende geheel den oorlog nooit Duitsch gezind en nog zooveel te minder ooit lid van de NSB geweest zijn, opgepakt, afgeranseld en daarna opgesloten zijn geworden en dit louter uit oorzaak, omdat lieden, die hen niet genegen waren, daartoe in hun kwaliteit van degenen, die de menschen moesten ophalen of oppakken daartoe de kans kregen hetgeen onder meer met een mij persoonlijk bekenden SGP-er gesc'i "ed i*. Evenmin kan het door den beugel, dat onschuldigen gestraft worden en dan w^ken en maanden in kampen of gevangenissen opgesloten gehouden worden, zonder dat èr een behoorlijk onderzoefe heeft plaats gevonden.

Misschien vraagt deze of gesoe lezer; is dat dan werkelijk geschied?

Wij antwoorden: dat dit maar veel en veel is voorgekomen. Wij zullen dan maar eens een geval, ofschoon er veel en veel m«er van die gevallen zijn, expresselijk mede deelen.

In dagbla-len kan men lezen, dat in de strafgevangenis te Scheveningen vier zwangere vrouwen gevangen zaten. Daar men het er niet eens over waa waar die vrouwen hunne kinderen ter wereld zouden brengen, werd er in dat geval een nader onderzoek ingesteld. De rechterlijke macht, die daarmede belast werd, kwam bij haar onderzoek tot de ontstellende ontdekking, dat geen van deze vier vrouwen iets strafbaars had begaan. Al deze vier vrouwen werden dan ook na dat onderzoek op staanden voet vrij gelaten.

Zijn dat nu toestanden, waarbij het mogelijk is, dat vrouwen, die niecs strafbaars begaan hebben, maanden achtereen en dat in de strafgevangenis van Scheveningen nog wei, achter de tralies gehouden worden? Bovendien kan als zeker worden aangenomen, dat zij er nog g^ zeten zouden hsbben en wie weet hoe lang nog, indien zij niet zwanger geweest waren.

Tevens staat in de dagbladen verme'.d, dat er ten aanzien van de politieke gevangenen in den lande te langzaam en niet accuraat is gewerkt. In Hilversiun bijvoorbeeld zijn er in totaal 2200 gevangenen waarvan het onderzoek moet plaats vinden. Blijft men er werken, zooals men er tot op heden werkt, dan zullen de dossiers eerst over drie jaar klaar zijn.

Bovendien komen er tevens maar al te veel gevallen vwor, waarbij men het vergeldingssjfsteem van oog om oog en tand om tand, wil toegepast zien,

(Vervolg op pag. 23) (Vervolg van pag. 1.)

hetgeen Gods Woord met allen nadruk verbiedt.

In één woord: daar zijn praktijken in zwang, welke de Duit- Bchers in de dagen der bezetting hebben toegepast waarvan ons volk terecht gegruwd heeft. Die praktijken dienen het land uitgebannen te worden. Daar dringen wij met alle vrijmoedigheid op aan. Het recht en niets dan het recht behoort weder zijn vrijen loop te hebben. Dat is noodzakelijk en daar kan niemand op goeden grond iets tegen hebben. Het is een zaak van groot belang. God wil dat er recht en gerechtigheid be racht zullen worden en spreekt het wee uit over degenen, die het recht verbuigen.

Het recht dient betracht te worden niet alleen ten aanzien van volwassenen, maar zeker niet minder met betrekking «ot kinderen. Ein dit laat ook heel wat te wenschen over, gelijk uit het hier volgende zal blijken.

In een artikel van het blad „Trouw" van Woensdag 12 December 1945, hetwelk met vet gedrukte letters tot opschrift heeft , , Kinderen verkommeren in kampen" staat onder meer met vet gedrukte letters te lezen: , .Het is dringend noodig dat het Nederlandsche volk op de hoogte komt van de behandeling van kinderen van NSB-ers in de zoogenaamde „kindertehuizen" Er waren twee NSB-kinderen opgenomen in een gezin te Doetinchem. „Lieve kinderen waren het" zeiden de pleegouders. Ze leefden zoo gelukkig met ons mee. Maar zij werden weggehaald. Naar het kamp bij Lochem moesten zij om daar een betere opvoeding te ontvangen. Zij verlieten het gezin gezond, goed in de kleeren.

Na een paar maanden zagen de pleegouders de kinderen weer: , , verschooierd, mager, onder het ongedierte, menschenschuw met modder aan het lijf". Nog een ander geval deelt het blaid in hetzelfde artikel mede, dit betreft een jongetje van drie jaar uit Winterswijk, wiens oouders geïnterneerd waren, dat opgenomen werd in het kinder- „tehuis" te Nijmegen. Het was destijds gezond en weldoorvoed. Drie maanden is het er geweest. Toen was het uitgeteerd, bedekt met zweren, den hongerdood nabij.

Uit nog al zoo vele andere bladen zouden wij protesten kunnen bijbrengen de behandeling dier kinderen betreffende. Voor ons ligt het blad „Het Kompas", een oud-iUegaal blad, het welk onder bet opschrift , , Kinderen klagen U aan" ean heel lang artikel aan deze quae-lie gewijd heeft, daarin evenzeer wijzende op mistoestanden.

Wij zullen het hierbij laten. Wat wij willen, is, dat er recht en geen onrecht, gerechtigheid en geen willekeur, rechtvaardigheid en geen persoonlijke wrok, billijkheid en^geen wreedheid, rechtspleging en geen mishandeling, het Nederlandsche rech' en niet de gruwelijke rechtsverkrachting der nazi's zoowel t«gen kinderen als volwas-enen beoefend zal worden, en dat hierbij aHe haat, nijd en wraak soherpelijk gemeden zullen worden.

Wij wenschen daarbij geenerlei strafwaardig feit ongestraft gelaten te zien en ook niemand wien dan ook, de hand boven het hoofd te houden, maar geheel In het voetspoor van den grooten Hervormer Calvijn te treden, die in zijn Institutie het volgende heeft geschreven: , .Weg met barsche en wreede ruwheid en met die rechtbank, die terecht een kMp der aangeklaagden genoemd wordt. Want ik ben niet J«O. .dat ik norsche wreedheid zou willen steunen, of zou meenen dat er een billiik oordeel uitgesproken kan worden, indien niet steeds mede zitting heeft die allerbeste raadgeefster der koningen en, geluk Salomo zeg* (Spreuken 20 : 28) de allerzekerste bewaardster van den koninklijken troon, nameliik de zachtzinnisheid, die oudtijds naar waarheid door iemand de voornaamste gave der vorsten genoemd is”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen