Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ware geschiedenis  van Willem Farel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ware geschiedenis van Willem Farel

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

27 liij gaf orders, dat meester Faber met rust gekten worden moest. De Heere gaf hem nog voor een kleinen tijd vrijheid om in en uit te gaan.

Bèdier, ve: vuld met woede en teleurstelling, omdat hij meester Faber niet verbranden kon, besloot echter hem op alle mogelijke manier te lUnderen. De oude doctor gir.g voort met onderwijs te geven, ondanks de beleedigingen en vervolging, totdat de mtand November van het jaar 1519 aanbrak. Hij verliet toen Parijs om ergens anders heen te gaan, maair wij we-, ten niet waar. Zeer waarschijnlijk W3S hij afwezig tot het voorjaar van het jaar 1521, toen zijn ivriend, de bisschop van Meaux, hem uitnoodigde naar hem toe te komen ^ om het Evangelie te helpen verkondigen in zijn diocees. Hij beloofde hem alle mogelijke vrijheid in het prediken en onderwijzen. Meester Faber, afgemat door zijn vervolgers te Parijs, trok zich m«t blijdschap teiug naar de stad van Meaux en liet Willem Farel alleen achter om Bédier te bestrijden.

Meaux is een oude stad en iigt ongeveer 30 mijl__van Parijs. Twee jaar tevoren had de bisschop h«t erg druik gehad in allé deeien van zijn diocees en begeerde dat de waairh«id, die hij had omhelsd, gepredikt zou worden in iedere stad en dorp. Daarom had hij zelf iedere pa- ' rochie bezocht en informaties ingewonnen over het prediken en het leven van de geestelijken. Helaas vond hij overal hetzelfde droeve verhaal, waar hij ook ging. De geestelijkheid leefde om zichzelf te plezieren. Zij best«edden hun tijd voornamelijk in de amusementen van Parijs en lieten hun parochies over aan hulppledikers of aan de Franciscaner monniken •van Meaux. De hulppredikers waren niet beter dan de hooge geestelijkhieid en de monniken waren eenvoudig bedelende bedriegers, die rijk warden met de giften van de onwetende bevolking. „De eenige zaak, van deze schaapherders, zei de bisschop, is hun schapen te scheren''. Daarom verbood Erieonnet den monniken om te prediken, ontsloeg een aantal der priesters en besloot anderen op te leiden, die het Evangelie Gods predikten. In- *tusschen was hij blij met de hulp van meester Faber.

Men kan zeggen, dat Willem Farel in dezen tijd te Parijs meestal alleen stond. Zijn vrienden, Gerard en Arnold Roussel en anderen, die naar het scheen hitt Evangelie omhelsden, hoopten door deszelfs middelen ce kerk van Rome te reformeer en.

Deze hoop kwam Farel met alleen als een ijdele hoop voor, maar was misleidend. Hij voelde dat het een tijd was, dal een ieder elke andere'beschouwing opzij moest zetten en eenvoudig naar het Woord Gods terugkeeren'. In plaats van te trachten plaats te maken voor het Evangelie Gods temidden van de menschelijke uitvindingen begeerde hij, dat alles wat door den mensch gemaakt was, weggevaagd zou worden en dat alleen datgene wat van God was, blijven zou. Hij verlangde naar den tijd dat iedere plant die zijn Vader niet geplant had, uitgeroeid zou worden, en daarom wilde hij in plaats van Rom« te reformeeren, van Rome niets naeer weten. Hij wees de menschen terug naar de dagen van Paulus, nsar de opperzaal, naar den tijd, toen er geen priesters, geen altaren, geen gebeiligde gebouwen, geen ambtsgewaden, geen vormen waren, maar Christus alleen en Zijn gezegenid Woora. „Indien Christus niet genoeg is en als Zijn Word de dingen niet staande houdt", placht hij te zeggen, „hoe kunt u dan verwachten, dat iets, dat gij eraan toevOegd, of, dat er aan toegevoegd is, zulks zal doen? "

Geen wonder dat de priesters van Parijs hun ooren dichtstopten en de doctofs van de Sorbonne de deuren sloten voor oen man, die hun met den Bijbei — en den Bijbel alleen — meten wou. Nu kwam er een tijd van beproeving 'voor de universiteit van Parijs. Want twee jaar lang had het Evangelie geklonken in de ooren van de priesters en doctors en God wilde ze nu op de proef stellen.

(Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1946

De Banier | 4 Pagina's

Ware geschiedenis  van Willem Farel

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 februari 1946

De Banier | 4 Pagina's