Staatkundig Gereformeerd

Onweerlegbaar is in vorige artikeU'n aangetoond, dat de beginselen der S.O.P. uitvoerbaar zijn. Dat is zoowel uit de daarvoor aangevoerde bewijzen uit de geschiedenis van het oude Israël, als uit die van het tijdperk der eerste Christelijke kerk alsook uit die van het eigen land en andere landen, waar de gezegende Hervorming ingang gevonden en heerschappij verkregen heeft helder en klaar gebleken. Wij komen daar dan ook thans niet meer op terug.

Wij willen thans een andere looze vondst, die onze tegenstanders hebben bedacht, eveneens ontzenuwen.

Deze beweren, dat de beginselen der S.G.P. in onzen modernen tijd niet meer uit te voeren zijn. ' Waty

Moet de S.G.P. hare beginselen inrichten naar den geest van den tijd'? Dan is zij reddeloos verlolen. Maar al te zeer hebben andere partijen hun principes naar de zienswijze en mode van den tijd vervormd. Zij hebben daarvan niets anders dan wrange vruchten geplukt.

Wie toch zijn beginselen naar den eisch van den tijd stelt, die kan wel aan het veranderen blijven. Elke vijf en twintig jaren wisselt het inzicht van den tijd. Niets is ongestadiger dan de tijd. Weinig wisselt zoo snel van inzicht en gevoelen dan de geest ran den tijd. Wat is de tijd? Een damp, die een weinig tijds wordt gezien, een nevel, die daar ras henen trekt.

Aime partij, die hare principes naar den tijd vormt. Zij komt met den tijd en vergaat met den tijd.

Neen, daarin is de S.G.P. gelukkig te prijzen, dat zij hare beginselen niet a^n den steeds wisselenden tijdgeest heeft ten offer gebracht.

Dit geeft haar vastigheid en blijvende waarde, dat zij hare bewinselen aan Gods eeuwig blijvend getuigenis heeft mogen ontleenen. Daarmede komt zij niet bedrogen uit. Dat profetische woord is vast en blijft nog staan, ook als al het andere wankelt en bezwijkt.

Want diezelfde God. die het eenmaal, trots veelvuldigen tegenstand, mogelijk gemaakt heeft, dat die beginselen der S.G.P. in practijk werden gebracht, leeft nog. De tijden zijn veranderd, gekomen en gegaan, maar Hij is dezelfde gebleven. Want Ik, de Heere, word niet veranderd; daarom — zoo spreekt Hij tot gioo'.e vertroosting van al de Zijnen —, zijt gij, o kinderen Jakobs niet verteerd.

Zijn arm is nog niet verkort; zijn macht niet ingeperkt. Gelijk in vroegere eeuwen kan Hij ook heden ten dage nog die dingen in aanzijn roepen, die niet zijn. Hij roept toch — zoo lezen wij in Zijn Woord —, de dingen, die niet zijn. alsof zij waren. Hij is niet dood, maar Hij leeft. En niets staat hem in den weg om Zijne almacht te toonen.

Daarom moeten wij het geroep van vijandige machten, als waren de beginselen van de S.G.P. in onzen modernen tijd niet uitvoerbaar, met alle beslistheid van de hand wijzen. Het is slechts een loos verdichtsel, waarmede men weinig nadenkende lieden van deze partij zoekt af te trekken. Het is in grond en wezen de taal en de belijdenis van het ongeloof, wanneer men beweert, dat het tot de onmogelijkheden behoort, dat er in onzen tijd onvoorwaardelijk naar Gods Woord en Wet geregeerd wordt.

Zou er — zoo vragen wij — voor den Heere iets te wonderlijk wezen? Kan Hij het onmogelijke niet mogelijk maken? Hoe dikwerf heeft Hij dat in den loop der eeuwen gedaan. Waarom zou Hij het dan thans niet kunnen doen?

_ Het spruit dan ook gemeenlijk niet anders dan uit kenlijken onwil voort, als men U mét zulke drogredenen aan boord komt. Men wil het eenvoudigweg niet dat Gods Wet en Woord in den lande in bestuur en wetgeving de eenig geldende regel zullen zijn. Men richt zijn blikken naar de menschen instede van dat men in kinderlijk geloof enkel met Gods Woord rekening houdt. Men raat de hoofden tellen. Men maakt er een lekensom van. En dan, ja, dan kan het niet, maar dan is men het pad ook al bijster, dan is men al weg, dan toch gedraagt men zich als rechte revolutionnairen, die alleen maar bij den tel leven.

Behoort dat ons levensdevies niet te zijn, dat, wat onze vade-ren met zoo'n stelligen nadruk telkens en telkens weder als een eerste plicht voor eiken christen gesteld hebben: „Gehoorzaam aan het gebod en-blind voor de uitkomst".

Ja, gewis naar dien regel hebben wij heel ons leven in te richten: Die stelregel der vaderen: „Gehoorzaam aan het gebod en blind voor de uitkomst" behoort ook de onze, ja, die ook van een iegelijk mensch te zijn. Daarmede zal men, zoo daarnaar geleefd wordt, steeds wel varen. En zoo dienovereenkomstig geleefd en gehandeld wordt, dan kan ook nog het onmogelijke mogelijk worden.

Doch het is daar helaas verre vandaan. Men laat de S.ti.P. alleen staan, waar zij op mag komen voor de handhaving van Gods ordinantiën in wetgeving en bestuur des lands. Niet, dat de S.G.P.-ers uit en van zich zelf betere en uifnemender lieden zijn dan de anderen. Zij zijn net als de anderen in Adam totaal gevallen. Zij hebben even goed de wederborende genade des Heiligen Geestes van noode als nn iegelijk ander mensch.

Doch de besinselen der S.G.P. zijn zoo kostelijk. Zij zijn naar do \Voorde Gods en daarom uitvoerbaar in eiken tijd in welken dan ook.

Die beginselen zijn het waai-d, dat gij daarvoor opkomt, strijdt desnoods lijdt. Daarvan late men zich dan ook niet aftrekken, door zulke ongerijmde beweringen als waarvan degenen, die de S.G.P. gram zijn, gemeenlijk den mond vol hebben. Hoon en smaad, verdachtmaking en lastering die maar al te veelvuldig over haar worden uitgestort, weerhoude U daar zelfs niet van.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen