Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands overzicht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands overzicht

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de vorige week lieeft er een hoogst merkwaardige gebeurtenis plaats gegrepen. Daarin werd toeh de laatste openbare vergadering van den Volkenbond in üenève gehouden. Zooals men in dien Bond begonnen is, zoo is men er ook in geëindigd, namelijk met de vertreding van de rechten van de kleine naties. De voormalige üostzeelanden, die nog steeds leden van den bond zi.in, waren ter vergadering niet uitgenoodigd. Letlan< l had daartegen geprotesteerd. Het protest werd eenvoudig weg niet in behandeling genomen. Dat was wel het gemakkelijkst. Zoo kon men des keizers en des volks vriend blijven. Sovjet-Kusland was dat recht naar den zin. Het recht legde echter hierbij het loodje. Doch daarover heeft men zich in heel de geschiedenis van den Volkenbond zoo goed als nimmer bekommerd. Ook was die vergadering in een ander opzicht heel typeerend. Daarin viel, zooals dat in den bond vrijwel steeds gebruikelijk was, ook nu weder een incidentje voor. De Argentijn stond er op zijn achterste beenen. Hij maakte zich danig boos. Zelfs dreigde hij — is het niet belachelijkV — den Volkenbond te verlaten. Waarom zooveel herrie gemaakt? Wel Mexico was inplaafs van Argentinië in 't bureau gekozen. Die laatste vergadering kenmerkt wel bijzonder treffend heel het optieden van den Volkenbond.

De Volkenbond heeft dan nu officieel omrehouden te bestaan. De licpiidatie er van zal echter nog wel eenigen tijd in beslag nemen. Wat zal er met het reusachtig groote Volkenbondspaleis gebeuren? Het staat daar als een teeken van vergane grootheid. Het levert ons het sprekend bewijs, dat ahvat men zonder God begint te niet gaat. Zijn steenen vertellen ons, dat de bouwlieden, hoe kundig zij ook mogen zijn, te vergeefs arbeiden, wanneer de Heere zelf het huis niet voltooit.

Merkwaardig hieibij is, dat er sinds 14 December 1939 geen vergadering van den Volkenbond was gehouden. Op dien dag toch had de 2()ste vergadering plaats, welke verdaagd werd nadat Sovjet-Rusland als lid was uitgestootcn. omdat het Finland had aangevallen. Xu werd de 2lste vergadering, waarin de doodsklok over den bond geluid werd, gehouden. Wat al grootsche verwachtingen zijn er met hem in het graf gegaan! Wat al millioenen guldens zijn hierbij nutteloos en heilloos verspild! Hoe zeer is des Heeren Woord in heel zijn historie bevestigd geworden!

Thans probeert men het dan met den bond van de Vereeuigde Naties. De mensch is van zijn dwaalwegen maar uiterst moeilijk te genezen. Hij kan en wil zijn afgoderij niet piijsgeven, hoe duur zij hem ook komen te staan.

De Russische afgevaardigde is •— wat te verwachten was — weder in de vergadering van den Veiligheidsraad verschenen. Hi.) kon daar triomi)hantelijk als overwinnaar verschijnen. Toeh schijnen de Amerikaan en de Kngelschman hem zijn victorie niet te gunnen. Zij schijnen die maai kwalijk te kunnen verdragen. Mag men ile berichten in de dagbladen toch gelooveu. dan zullen de Perzische kwestie en ook de Spaansche aangelegenheid alsnog in den Veiligheidsraad behandeld worden. Men mag met recht benieuwd zijn, of het inderdaad zal geschieden en op hoedanige wijze, als het geschiedt, het zal gebeuren.

Overigens zijn er kwesties te over, welke om dringende oplossing vragen. Daar is, om maar één te noemen, die van den Balkan, waarin de opinies der Amerikanen en Engelschen lijnrecht tegenover elkander staan. En zoo zouden ér nog al zoo veel meerdere te noemen zijn, waarmee wij ons in dit overzicht niet nader zullen inlaten. Van welk een belang voor den goeden gang der zaken echter in heel de wereld het ook is, dat de vredesonderhandelingen tot een goed einde gebracht worden, de Rus heeft daaruede geen haast.

Voordat we dit overzicht beëindigen, willen wij nog melding maken van het feit, dat Prinses Juliana en Prins Bernhard, nadat zij hun "bezoek in Denemarken ten einde hebben gebracht, zijn afgereisd naar Zweden en Noorwegen, waar hun evenals in Denemarken een zeer geestdriftige ontvangst ti^n deel is gevallen. Ook willen wij niet onvermeld laten, dat de conferenties van Prof. Schermerhorn ei) enkele ministers met de Indische afgevaardigden op het landgoed , .De Hooge Veluwe" heeft plaats gehad en dat de minister-president een bezoek aan Engelsche Regeeringspersonen heeft gebracht. Over hetgeen er op die conferentie en bij het bezoek behandeld is, tasten wij nog vrij wel in het donker rond. De huidige regeering treedt in alles wel heel dictatoriaal op. Dat gaat de schreven wel ver te buiten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 april 1946

De Banier | 4 Pagina's

Buitenlands overzicht

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 april 1946

De Banier | 4 Pagina's