Ware geschiedenis van Willem Farel

40

Nu waren er te Lyon veel geioovigen, want hef zaad in Dauphiné gezaaid, was opgekomen, en de predikers van het Evangelie waren naar andere plaatsen getrokken. Toentertijd was er een reden waarom verscheidene predikanten zich naar Lyon begaven: de Koning van Frankrijk, Frans 1, was zijn Italiaansche oorlogen begonnen. Zijn moeder en zuster hadden hen naar Lyon vergezeld, waar zij voor een tijd bleven. Dit was in Augustus 1524. Margarel thft had geen gevolg'meegebracht dan alleen zij die het Evangelie beleden. Zij begeerde dat het Woord Gods in Lyon zou gepredikt worden, en daarom vonden verschillende predikanten die elders vervolgd werden, te Lyon een schuilplaats..

Velen geloofden in de blijde boodschap en onder hen bevon. den zich rijke kooplieden die met blijdschap geld aan Farel en Anemond afstonden om hen bij het drukken te steunen.

Pe twee vrienden waren elkander tot grooten steun: Anemond reisde op en neer tusschen Bazel en Montbéliard, en hield. Willem goed voorzien van verhandelingen en boeken, welke aan col. porteurs gegeven werden. Deze colporteurs droegen de boeken, in pakken verpakt, de steden en dorpen van Frankrijk binnen, waar zij ze goedkoop verkochten. Zoo had het Woord Gcuds toch, hoewel de predikanten verbannen .waren, zijn vrijen lopp; en dit zaad, wijd en zijd- gestrooid, kwam op en bracht vruchten voort. In korten tijd werden er over geheet Frankrijk mannen en vrouwen gevonden, die in den Heere Jezus geloofden en die de afgoden den rug toekeerden en zich tot den levenden en waarachtigen God bekeerden. Maar het was gedaan met hef werk van deze jonge mannen. Anemond was tengevolge van het drinken van koud water, toen hij over verhit was, plotseling te Schaffhausen ziek geworden. Hij wist dat hij ging sterven en zond zijn knecht om het Willem Farel mee te deelen. Tot het laatste toe was hij druk bezig geweest met hef drukken van de Testamenten en verhandelingen en deze naar frankrijk te zenden. Willem aanvaardde de reis om hem te zien, , maar hij kwam te laat aan. Wat was het verscheL den van Anemond een reden van diepe droefheid voor Farel! Maar het smartte hem ook zeer voor het verlies dat Gods volk had te lijden, nu zulk een getrouwe dienstknecht naar Huis geroepen was. De jonge Laurens de Cliatelard, Anemonds broer, had het Eyangetie geloofd en was Willem zeer dankbaar dat hij zulk een verknocht vriend voor zijn ge^ liefden broeder Anemond ge. weest was.

Farels prediking werd door velen van het volk van Montbéliard met groote blijdschap aangehoord. Het schijnt, dat er zeer velen bekeerd zijn. Hausschein. verheugde zich over het nieuws, . dat God op die manier zijn ge. liefden vriend wilde erkennen en zegenen, maar hij was steeds bevreesd als hij aan Farel dacht, hoezeer hij hem ook liefhad. Hij was bang, dat hij het volk tot toorn verwekken zou door zijn krachtige taal, en verzocht hem met nadruk opnietiw om zachtmoedig en gedwee te zijn; het volk te leiden, maar ze niet te drijven en op niet te scherpe wijze van de mis-priesteren te spreken. „Herinner je", zeide hij tot Farel, „dat fiet meest men. schen zijn die niet beter weten, zij zijn onwetend en bijgeloovig en denken werkelijk, dat ze goed doen: wees vriendelijk voor zeen tracht ze te winnen door ze te overtuigen; spreek niet tegen de mis zoolang deanti-Christ niet uit hun harten gepreekt fs. Farel deed inderdaad een poging om zacht en deemoedig te zijn, maar tegelijkertijd aarzelde hij niet om te zeggen, dat de mis afgoderij was. Hij predikte Chris, tus stoutmoedig en getrouw. Maar weldra werd hij in- zijn prediking gestoord. Een monnik en een priester stonden in de kerk waar hij predikte op en verstoorden den dienst door hem een leugenaar en een ketter tè noemen. De hertog arresteerde den pries, ter en den monnik en beval hun onder bedreiging van straf met het verstoren niet voort te gaan. De monnik echter verstoorde den dienst des middags weer, en fachtte het gespuis tot opstand te brengen. De hertog arresteerde nu beiden, denmonnik zoowel als Farel en deelde den monnik mede, da hij voor de keus gesteld werd: óf uit den Bijbel te bewijzen dat datgene wat Farel -gezegd had valsch was, óf indien hij dat niet doen kon, dan te er. kennen, dat Farel de waarheid gesproken had.

fWordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen