Ware geschiedenis van Willem Farel

41

Nadat de monnik de zaak wel overwogen had, zeide hij, dat hij Farel met den Bijbel niet tegenspreken kon, waar. om hij erkennen wilde, dat hij in toorn en in een kwade bui gesproken had, zonder dat wat hij gezegd liad, eenigen redelijken grond had. De hertog verlangde van hem, dat hij deze erkentenis neerschreef, opdat het in het openbaar zou kunnen gelezen worden. De eerlijke monnik deed alzoo, waarna beiden, de monnik en Farel, ontslagen werden. Naar het preeken werd nu met meer graagte geluisterd dan voorheen en Farels tijd werd geheel en al in beslag genomen, want zij, die veranderd waren, wenschten verder onderwezen te worden en begeerden dat hun kinderen ook onderwijs zouden ongeveer negen maanden voort, gang, maar het nieuv, 'e jaar 1525 biacht donkerheid voor de ge. loovigen in en nabij Frankrijk. Vroeg in het jaar werd de koning van Frankrijk, Frans I, door Keizer Karel V gevangen gemaakt in den strijd om Pavia. Gedurende het jaar dat des ko. nings gevangenschap duurde, werd het bestuur in handen van 's konings goddelooze moeder Louise van Savoye .gelegd. U zult zich Louise en kanselier Duprat herinneren als twee bittere vijanden van het Evangelie. De tijd was nu aangebroken, dat zij precies konden doen, wat zij wilden. Een verschrikkelijke vervol, ging van Gods kerk begon onmiddellijk in ieder deel van Frankrijk, waar de geloovigen maar gevonden werden.

Bédier en de doctors van de Sorbonne waren nu geheel en al vrij om hun bedreigingen en slachtingen tegen allen die het Evangelie omhelsd hadden, uit te braken. „Laten wij deze gehate leer uit Frankrijk wegbannen", zeide Bédier. Dit verwaarloozen van de goede werken is een nood. lottige misleiding van den duivel" En om één ''oorbeeld van goede werken te geven, ging Bédier voort om uit iedere hoek van Pa. rijs, Meaux, Lyon of waar elders het Woord Gods gepredikt was, allen die erin geloofden, te verjagen.

De eerste aanval werd op Bri- ? onnet gedaan. Na zijn verschrik, kelijke verloochening van den Heere, had deze arme man het weer gewaag-d om Christus te prediken. Hij had eenige Evangeliedienaren rond zich verzameld en had zelfs in zijn diocees in e- zelsehap van meester Faber een rondreis gemaakt en had drie maanden besteed aan het weg. doen van de beelden uit alle kerken. Hij had ze één voor één ver. brand, de kruisbeelden alleen uit. gezonderd. Daarom werd Bri- Connet gegrepen; hij verzocht om voor hef parlement te mogen ver. schijnen om gehoord te worden, weigerd. Bédier was bevreesd, maar deze gunst werd hem' ge. dat Brigonnet te veel zeggen zou; daarom werd hij in het geheim door twee raadsleden onderzocht. Deze trachtten hem, indien mogelijk, te bewegen zijn geloof af te zweren. Bédier oor. deelde juist dat zijn martelaarsschap het Evangelie eer zou aandoen en dat zijn verloochenmg van het Evangelie het geloof, da/ hij beleed, slechts in discredief brengen zou. Voor de tweede maal nu werd op den armen bis. schop een beroep gedaan tusschen Christus en satan te kiezen en voor den tweeden keer deed hi.' de afschuwelijke l^eus om den Heere af te zweren. Hij stemde er in toe boete te doen over zijn verledene dwalingen; hij veroor. deelde Luthers boeken openlijk; hij gaf.orders dat de heiligen 'weer aangebeden zouden worden als tevoren, en hij liep aan het hoofd van een statige processie om zijn geloof in het pausdom te betuigen. Zoo viel Briconnef om nooit weer op te staan; hij leef. de nog 8 jaar, nadat hij den Heere, dien hij aangenomen en gepredikt had, verloochend had, In zijn testament beval hij zijn ziel aan de maagd Maria en aan het hemelsche koor van het paradijs en verlangde, dat 1200 mis. sen na zijn dood voor hem zou. den worden gedaan ....

Meester Faber was het volgends slachtoffer, hij was de man, die in het bijzonder door Bédier gehaat werd. want hij zag op Faber neer als den aanstichter van alle onheil.

Verder in het jaar, uitte het parlement een beschuldiging tegen meester Faber, maar toeft hij .cezocht werd, kon men hem niet vinden; de oude doctor had Meaux in alle stilte verlaten en was heengegaan; wij zullen zoo nu en dan nog van hem hooren. Bédier wierp zich nu met alle woede over de geleden teleursteL ling, op Louis Berquin. Hij werd voor de tweede maal gegrepen en in de .gevangenis geworpen. „Hij zal ons niet ontsnappen", zei het parlement.

(Wordt vervolga)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen