OVERZICHT

De gebeurtenissen in het buitenland van den laatsten tijd zijn zoo belangrijk dat wij ons genoopt zien daar eenige beschouwingen aan te wijden.

Daar is in Berlijn een gemeenteraadsverkiezing gehouden, welke de belangstelli'.ig over heel de wereld tot zich getrokken heeft. Zij is namelijk uitgeloopen op een eclatante nederlaag van het communisme. Overduidelijk is daaruit gebleken — zij was een geheel vrije verkiezing welke onder geenerlei controle stond, dat het Duitsche volk niet van het Russische bolsjewisme gediend is. Zelfs in stemdistricten, waar voor den oorlog bolwerken van het communisme waren, liepen de communisten geweldig in stemmenaantal achteruit. Dit behoeft op zich zelf niet te bevreemden. De Russische methoden zijn weinig geschikt om de Duitschers voor zich in te nemen, In de door de Russen bezette gebieden is het met alle vrijheid gedaan. Zelfs het godsdienstonderwijs is verboden geworden. Tal van landbouwproducten worden er den boeren ontroofd. Ook vele Duitsche technici en arbeiders worden tegen hun zin naar Rusland weggevoerd. Precies eender als dat destijds met onze menschen onder Hilter het geval was. De uitslag der verkiezing heeft in Sovjet-Rusland groote ontstemming verwekt. Strafmaatregelen zijn er dientengevolge zelfs tegen Berlijn genomen. Wij hebben hier een hoogst leerzame proeve van wat er van de vrijheden en rechten van een volk over blijft, indien Stalin er de baas is. Dan heeft een ieder naar de pijpen van den Sovjet-Rus te dansen, of hij is, evenals dat bij ons onder Hitler destijds het geval was, zijn leven niet zeker.

In verband hiermede brengen wij de aanstaande verkiezingen in Bulgarije ter sprake. Engeland en Amerikó. hebben er op aangedrongen, dat deze onder een onpartijdige controle zouden gehouden worden. De Sovjet-Unie heeft dit echter hooghartig afgewezen met de bewering, dat zoo iets een smadelijke interventie in de binnenlandsche aangelegenheden van Bulgarije zou zijn. Dimitrof, de oud-secretaris-generaal van de Komintern, zal daar voor de verkiezingstechniek zorgen. De rest laat zich gemakkelijk denken. De uitslag laat zich lichtelijk bevroeden. Churchijl heeft onder applaus van het geheele Lagerhuis een vraag gesteld, welke ook niet van belang ontbloot is. Hij vroeg namelijk, of de Minister hem ook nader kon inlichten of zijn verkregen inlichtingen op waarheid berustten. Hij vroeg dan of het waar was, dat er in Oost-Europa 3 millioen Russen in volle oorlogstoerusting onder de wapens stonden. Hij kreeg op die vraag een ontwijkend antwoord. Wij mogen met groote zekerheid aannemen, dat Churchill wel zeer gegronde redenen had om die vraag te stellen. Men kan er toch verzekerd van zijn, dat Sovjet-Rusland achter het door hem opgetrokken scherm de noodige militaire maatregelen neemt. Het is opmerkelijk, dal vrijwel tegelijk met dat Churchill zijn belangrijke vraag in het Parlement stelde, de Engelsche premier Attlee op het vakvereenigingscongres te Brigton een scherpen aanval op de politie van het communisme richtte. Jj merkte daarbij terecht op: Vrijhei voor de communisten beteekent bj looving van vrijheid van al degenci die weigeren de theorie der cot riunisten te aanvaarden en voegj Jaar zeer juist aan toe: Een verkit zing in Griekenland, die onder tcrnationale controle gehouden wordt door de bolsjewieken op a lerlei manier in discrediet gebracl maar als ergens een stemming ij houden wordt, waar de communie ten de baas zijn, dan wordt dn de or de bolsjewieken verheerlijl als de heilige stem des volks.

Dit scherpe optreden tegen de con munisten in het algemeen en tege Sovjet-Rusland in het bijzonde krijgt nog te meer beteekenis, als w het feit in oogenschouw nemen, da Churchill op den avond van de volgenden dag waarop hij zijn vraa in het Parlement gesteld had, zie opnieuw scherp tegen hen steldi Hij verklaarde toen, dat hij de over tuigende bewijzen in handen had, dat Sovjet-Rusland in Europa 200 op voet van oorlog verkeerende divisies onderhoudt. Hij voegde daar nog aan tot: Terwijl landen op het vasteland, zooals Frankrijk, sidderen onder den communistischen aanval, is het een belangrijk feit, dat de Engelsche Regeering beslist gebroken heeft met de communisten en een front tegen hen vormt.

Onder zulke voorteekens komt de vergadering van de Vereenigde Naties in Amerika bijeen. Van haar wordt verwacht, dat zij den vrede tusschen de volken zal brengen. Hoe kan dat zijn? Het is toch tusschen hen reeds een bedekte oorlog. Het ontbreekt er slechts aan, dat de degens getrokken worden. Voorloopig vecht men nog maar alleen met den mond en de pen. En 'dat gevecht is in Amerika alweder in vollen gang. Men kibbelt er alweder honderd uit over het recht van veto. Amerika en Engeland en hunne bondgenooten willen het recht van , , veto" beperkt zien. Sovjet-Rusland en zijn medestanders, die er ook bij vele onbeteekenende beslissingen gebruik van gemaakt hebben, willen daar niets van weten. Het zal weder als te Parijs hard tegen hard gaan. Voorwaar, de toekomst 1 aat zich dreigend en donker aanzien. Het feit, dat de Russische Regeering in het eigen land de oude partij-politiek weder strak gaat voeren, wijst daar evenzeer op.

Wij plukken hier de bittere vruchten van de wijsheid dezer wereld, welke waant alles buiten God en Zijn Woord om wonderwel op aarde te kunnen besturen. De mensch is hoog op den troon verheven. En het wordt voor de zooveelste maal bewaarheid, dat zij den weg des vredes niet hebben gekend, en dat vernieling in al hunne wegen en slangenvenijn onder hun tong is. Hoe zeer men deze waarheid ook driestweg geloochend heeft en hoe zeer men haar ook met allerlei spotternij door het slijk gesleurd heeft, nochtans hebben al de ontkenningen en spotternijen van heel een wereld deze waarheid niet krachteloos kunnen maken. Wij zien hier tevens krachtig en overtuigend bevestigd het woord der Schrift ., Want daar is geschreven: Ik zal de wijsheid der wijzen doen vergaan en het verstand der verstandigen zal Ik te niet maken Waar is de wijze? Waar is de Schriftgeleerde? Waar is de onderzoeker dezer eeuw? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? "

Gewis, de toekomst laat zich uiterst somber aanzien. Is daar geen oorzaak voor? Kan het iemand verwonderen, die bij Gods Woord leeft, dat de oordeelen maar niet ophouden?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen